جوان آنلاین: سید فخرالدین موسوی در کانال شخصی خود در پیامرسان ایتا نوشت: امروز چند ساعت تو شبکههای اجتماعی چرخیدم. مثل همیشه، وقتی یه حادثه تلخ اتفاق میفته، سر و کله خیلیها پیدا میشه. نه برای کمک و نه برای همدردی واقعی، بلکه برای دیده شدن. یکی اشک مصنوعی میریزه، یکی ژست دلسوزی میگیره، یکی دیگه با چندتا جمله احساسی و عکس سیاهوسفید، قصه غم میسازه... همهشون یه هدف دارن: فالور جمع کنن، ویو بگیرن و بیشتر دیده بشن!
گاهی فکر میکنم چقدر راحت درد واقعی آدمها شده پله شهرت یه عده. این روزها حتی غم هم کالایی شده برای بازار رقابت مجازی. نه اینکه بخوام همه رو قضاوت کنم، قطعاً آدمهای صادق هم هستند، ولی وقتی پای منفعت وسط میاد، مرز بین همدلی واقعی و نمایش مصنوعی خیلی تار میشه.
یاد یه جمله قدیمی افتادم: «دردی که به نفع آدم باشه، دیگه درد مردم نیست، وسیله خودنماییه.» کاش بدونیم بعضی چیزها ارزش نمایش نداره، مخصوصاً اشک، مخصوصاً غم مردم.