جوان آنلاین: گاهی که آمار چاپ کتاب‌های ایشان را می‌پرسیدم، متوجه می‌شدم کتاب داستان زندگی امیرکبیر حدود یک میلیون تیراژ تاکنون در ایران به چاپ رسیده است.
الیاس کلانتری - قرآن‌پژوه و مترجم قرآن در مراسم تشییع پیکر محمود حکیمی ـ نویسنده ادبیات کودک و نوجوان و پژوهشگر با تلاوت آیه ۳ سوره قصص «نَتلُواْ عَلَیک مِن نَّبَإِ مُوسَی وَفِرعَونَ باَلحَقِّ لِقَوم یؤمِنُونَ» گفت: این آیه بیانگر استمرار در موضوع «ایمان» است. استاد حکیمی از مصادیق بارز این روش تعلیمی بودند که در این آیه اشاره کرده است تنها بخشی از داستان موسی و فرعون را بیان کردیم برای کسانی که ایمان می‌آورند که یعنی داستان گفتن در قرآن مجید برای آموزش است. او که خود را دوست ۴۰ ساله محمود حکیمی می‌داند، ادامه داد: ایشان حدود ۱۸۰جلد کتاب منتشر شده دارند و ما از این موضوع لذت می‌بردیم و از ایشان درباره توفیق این کارهایشان می‌پرسیدم که چگونه توانستند به این مرحله برسند. گاهی که آمار چاپ کتاب‌های ایشان را می‌پرسیدم متوجه شدم کتاب داستان زندگی امیرکبیر حدود یک میلیون تیراژ تاکنون در ایران به چاپ رسیده است.
کلانتری افزود: ایشان عقاید، دینداری و اخلاص خود را به عنوان ابزاری برای آموزش دیگران استفاده می‌کرد و هدف کسب شهرت نداشت. در اعمال ایشان ارادات به ائمه (ع) وجود داشت. ایشان تمامی توفیقات را از ناحیه عنایت پروردگار می‌دانستند و تواضعی داشتند که موجب می‌شد تمام نقد‌ها را با توجه گوش دهند. تواضع ایشان از عقاید خالص نسبت به حقایق عالم نشئت می‌گرفت و حتی در سال‌های اخیر مدام صحبت از رحلت خود می‌کردند.
این قرآن‌پژوه بیان کرد: ایشان داستان‌نویس خاصی بود، اما خود را متمایز از دیگران نمی‌دانست. ایشان همیشه به فکر نوجوانان و جوانان بود و دوست داشت نهج‌البلاغه به زبان جوانان نوشته شود. امیدوارم این امکان فراهم شود تا آثار علمی ایشان بیشتر منتشر و عده‌ای برای نویسندگی تربیت شوند. ما نیاز به نویسندگان زیادی داریم تا داستان‌های قرآن را با زبان‌های متفاوتی بیان کنند.
به توصیه شهید بهشتی از انگلستان به ایران آمد
در ادامه این مراسم محمدرضا سرشار نویسنده، پژوهشگر و منتقد ادبی با تسلیت از دست دادن محمود حکیمی گفت: اگر قرار باشد پدری برای ادبیات مذهبی کودکان و نوجوان قائل باشیم بی‌تردید آن پدر، محمود حکیمی است که راه نکوفته‌ای را هموار و آزمایش و خطا کرد و نتیجه را در اختیار کسانی گذاشت که قصد داشتند در این راه قدم بگذارند. پس از ایشان هم برخی دیگر وارد این حوزه شدند و بعضاً حتی آثاری قوی‌تر در زمینه آثار مذهبی ادبیات کودک و نوجوان منتشر کردند، اما فضل پیشکسوتی این استاد بنیانگذار از بین نخواهد رفت. نویسندگان ادبیات دینی کودک و نوجوان چه بخواهند و چه نخواهند مستقیم یا غیرمستقیم تحت تأثیر یا پیرو راه استاد حکیمی هستند.
او ادامه داد: استاد حکیمی دانش‌آموخته رشته زبان و ادبیات انگلیسی بودند و کار خود را با ترجمه مقالات سیاسی، داستان‌های پلیسی در سن ۲۲ سالگی آغاز کرد، اما به فاصله کوتاهی راه خود را یافت و از ۲۵ سالگی به همکاری با مجلات مذهبی پرداخت و داستان‌های متعددی نوشت. او در زمانه‌ای که ما در عرصه ادبیات دینی چهره‌های پیگیر نداشتیم، پیوسته در این مسیر قدم زد. اگر بگوییم ایشان پیش از پیروزی انقلاب اسلامی، پرشمارگان‌ترین نویسنده ادبیات کودک و نوجوان بودند، سخن گزافی نگفته‌ایم. مردم کتاب‌های ایشان را حتی در دورترین روستا‌ها روی طاقچه‌های گلی در کنار قرآن مجید، نهج‌البلاغه و کتاب حافظ قرار می‌دادند.
سرشار بیان کرد: استاد حکیمی از طرف هیچ حزب و سازمان سیاسی و دولتی پشتیبانی نمی‌شد و آثارش به واسطه ناشران عادی به چاپ می‌رسید. کتاب‌هایی که حسرت‌برانگیز بود. بنده این توفیق را داشتم پیش از انقلاب که ایشان در پیام شادی جزو هیئت تحریریه بودند، داستان‌هایی بفرستم و ایشان آنجا چاپ کنند.
او افزود: پس از انقلاب که ایشان به توصیه شهید بهشتی از انگلستان به ایران بازگشتند و مسئولیت معاونت دفتر انتشارات کمک‌آموزشی وزارت آموزش و پرورش را برعهده گرفتند، در آن سمت هم شنوای انتقادات و پیشنهادات بودند. گاهی برخی از نویسندگان ادبیات دینی کار‌هایی را شروع کردند برای «محمود حکیمی‌زدایی»، اما خوشحالم که بنده در این ماجرا شرکت نکردم. سرشار اضافه کرد: تکیه‌کلام ایشان واژه «استاد» بود که حتی نوجوانان را هم با همین واژه خطاب می‌کردند. حکیمی فردی خوش‌اخلاق، شوخ‌طبع و مردم‌دار بودند.
سپس محمد میرکیانی، نویسنده با عرض تسلیت فقدان محمود حکیمی بیان کرد: استاد حکیمی تمام عمر خود را صرف بیان حقایق و علاقه‌مندی کودکان و نوجوانان به داستان‌های دینی کردند، اما در گذر زمان در برابر طوفان‌ها و موج‌های مسموم فضا‌های خاص فرهنگی و مجازی که سعی می‌کردند نوشتن درباره اهل‌بیت (ع) را کمرنگ کنند، تحت تأثیر قرار نگرفت. همکارانی پیش از پیروزی انقلاب اسلامی رویکرد ویژه به مبانی دینی داشتند، ولی بعد از گذر زمان اتفاقاتی رخ داد که حتی در مراسم‌های رسمی از گفتن «بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم» هم امتناع می‌کردند، چون فکر می‌کردند اعتبار فرهنگی آن‌ها زیر سؤال می‌رود، اما استاد حکیمی به اعتقادات خود پایبند و وفادار بودند.
او ادامه داد: اوایل انقلاب یکی از ناشران و نویسنده‌نما‌ها که بعد‌ها چهره شبه‌روشن‌فکری به خود گرفت، فهرستی در مدارس فرستاد و نام استاد حکیمی را در کنار افرادی قرار داد که با مبانی دینی در ادبیات کودک ارتباط خوبی نداشتند و در آن فهرست اشاره شد که آثار محمود حکیمی از کتابخانه مدارس جمع‌آوری شود.
