جوان آنلاین: سینمای مستقل عبارتی است برای معرفی آن دسته از آثاری که در بیرون از فضای استودیویی هالیوود در امریکا ساخته می‌شد. در ایران عده‌ای پس از انقلاب اسلامی کوشیدند از این عبارت برای فیلم‌هایی استفاده کنند که خارج از دایره خواست دولت یا حاکمیت تولید می‌شود. با این حال اغلب فیلمسازانی که از آن‌ها با عنوان فیلمساز مستقل یاد می‌شود به انحای مختلف و در مقاطع متفاوت با بودجه‌های دولتی فیلم ساخته‌اند، اما این موضوع را هم نباید نادیده گرفت که برخی از این فیلمسازان با همین بودجه‌های دولتی به نوعی سر دولت‌های مختلف شیره مالیده‌اند و فیلم‌هایی ساخته‌اند که ارگان سفارش‌دهنده یا متوجه پیام فیلم نشده و از آن حمایت کرده یا پس از درک تفاوت فیلم با آنچه قرار بوده تولید شود درصدد برائت از آن برآمده است. با این حال عبارت سینمای مستقل همچنان از سوی عده‌ای در سینمای ایران استفاده می‌شود، اما هنوز توافقی بر سر تعریف آن وجود ندارد.
تازه‌ترین اظهارنظر‌ها درباره سینمای مستقل به مدیرکل نظارت بر عرضه و نمایش سازمان سینمایی تعلق دارد که روز گذشته به ادعا‌های مطرح شده در خصوص سینمای مستقل در ایران واکنش نشان داد.
کدام اثر مستقل!
روح الله سهرابی در این باره در متنی نوشت: تعریف برخی دوستان از سینمای مستقل چیست؟ منظورشان احیاناً فیلم‌هایی نیست که بودجه‌اش را سفارتخانه‌ها و واسطه‌ها در قالب به اصطلاح «fund» و به بهانه‌های مختلف در اختیار تهیه‌کنندگان و فیلمسازان قرار می‌دهند؟! چراکه هر چه سوابق درخواست‌ها و تقاضا‌ها را مرور کردم با اثر مستقلی که واقعاً مستقل و دارای سطح کیفی قابل قبول بوده باشد، اما موفق به دریافت مجوز نشده باشد مواجه نشدم. الا آن دسته آثاری که منشأ پول‌شان ناپیدا و طبق شواهد و قرائن مشکوک است.
بودجه‌های مشکوک سینمای مستقل نمی‌سازد
مدیرکل نظارت سازمان سینمایی در ادامه آورده: سینمای مستقل سینمایی مهم و شناسنامه‌دار در همه دنیاست، اما یک بار بنشینیم و با مصادیق و مثال درباره صحت و سقم این ادعا در ایران، صحبت کنیم تا ببینیم همین امسال چه تعداد فیلم با عنوان و پوسته سینمای مستقل تولید شدند، حال آنکه هزینه تولیدشان را از خارج و از جریان‌هایی کاملاً خاص و در راستای اهدافی کاملاً مشخص دریافت کردند و از قضا مطلقاً، مستقل نبودند.
سهرابی با اشاره به اینکه گویا امروز گرفتن بودجه دولتی شائبه مستقل نبودن و وابسته‌بودن را با خود دارد درحالی که دریافت پول‌های کلان از دولت‌های دیگر به‌ویژه کشور‌هایی که هر آدم با اندکی هوش متوجه اهداف و برنامه‌های‌شان می‌شود، مستقل بودن را تداعی می‌کند، می‌نویسد: به نظر می‌رسد تأکید برخی دوستان بر حذف مجوز‌ها علی‌الخصوص مجوز ساخت و نمایش ناظر به همین مسئله و در راستای هدف بلندمدت تولید آثار بدون استعلام منشأ پول‌های مشکوک و آلوده است که البته محقق نخواهد شد.
این مدیر سینمایی در ادامه می‌نویسد: ناگفته نگذریم دست‌اندرکاران آثاری که قدم در چنین مسیری می‌نهند در درازمدت چیز‌های بزرگ‌تر و قیمتی‌تری را از دست خواهند داد؛ و در پایان توضیح این واضحات خالی از لطف نیست؛ سینمای مستقل سینمایی است بدون وابستگی به هیچ گروه، جریان، جبهه و تفکری! کلاه خودتان را قاضی کنید و ببینید چه تعداد از آثاری که با عنوان «مستقل» از آن‌ها یاد می‌شود سفارتخانه‌ها و دبیرخانه جشنواره‌ها و دفاتر تولید و پخش پوششی خارج کشور را گز نکرده‌اند و از خطوط وطن‌دوستی و شرف عبور نکرده‌اند؟! حال یکی برای توجیه لاطائلات خود به درجه اجتهاد می‌رسد و به فقه و اصول چنگ می‌اندازد و تفسیر به رأی می‌کند غافل از اینکه ده‌ها تعهد و تضمین امضا شده را زیرپا گذاشته و دیگری با بهره‌مندی از مواهب پیدا و پنهان دولتی، با ژست اپوزیسیونی خود را مبرا از وابستگی به دولت و حاکمیت نشان می‌دهد.
