تقریباً یکسال قبل از مسابقات جهانی صربستان بود که جو رسانهای عجیبی با بزرگنمایی کشتی حسن یزدانی و تیلور به راه افتاد و تقریباً روزی نبود که جدال یزدانی و تیلور را سرنوشتساز معرفی نکنند و به جزئیات روند آمادهسازی این دو کشتیگیر نپردازند.
سرنوشت این نوع جوزدگی به جایی رسید که فشار روحی و روانی روی یزدانی به حدی شدت یافت که او حتی کشتی خودش را هم فراموش کرد، درحالیکه در جبهه مقابل اصلاً چنین فضایی وجود نداشت و تیلور با خیال راحت به کار آمادهسازی خود میرسید.
امروز نتیجه کاملاً مشخص است؛ همه دیدیم که فشار بیش از حد روی حسن یزدانی چگونه باعث شد تا او ببازد. جوی که طی یکسال به راه افتاده بود باعث شد نتیجه کل تیم ملی کشتی آزاد به نتیجه کشتی یزدانی با تیلور گره بخورد و تلاشها و زحمات دیگر کشتیگیران اصلاً دیده نشود، حتی باخت یزدانی باخت کل تیم محسوب شد.
یک سیاست مرموز و نامشخص که باعث شد چهره محبوب کشتی ایران که میتوانست با آرامش طلای جهانی را نصیب خود کند در هیاهوی رسانهای چنان تخریب شد که حتی نتوانست کشتی معمولی خود را هم بگیرد.
جالب است که حالا در فاصله حدوداً یکسال به المپیک پاریس باز هم این جو رسانهای مسموم آغاز به کار کرده و بهرغم صحبتهای پژمان درستکار، سرمربی تیم ملی که یزدانی تمام تیم ایران نیست و باید این فشار روحی و روانی از روی دوش او برداشته شود باز هم شاهد هستیم که از همین حالا از رکوردشکنی یزدانی حرف میزنند و حتی برای سالهای بعد او هم برنامهریزی میکنند!
اینکه یزدانی در المپیک پاریس از رکورد تختی و ساعی عبور میکند و با توجه به سن و سالش (۲۸ سال سن) میتواند حتی رکورد تعداد مدال المپیک و جهانی آلکساندر کارولین، کشتیگیر افسانهای روسها (۱۲ طلا و یک نقره المپیک و جهانی) را بشکند، همه حکایت از یک جو نادرست رسانهای دیگر علیه قهرمان محبوب و سربهزیر کشتی ایران دارد. جوی که ظاهراً برنامههای زیادی در سر دارد و نمیخواهد به این راحتیها و تنها با یک شکست حسن یزدانی میدان را خالی کند. آنها میخواهند با بزرگنمایی کاذب باز هم کاری کنند که یزدانی از شرایط آرمانی فاصله بگیرد.
اگر سال پیش میشد به این موضوع نگاهی رو به جلو و امیدآفرین و انگیزهبخش داشت، اما امروز باید با قطعیت گفت که این نوع جوزدگی و نگاهها تنها برای تخریب یک ورزشکار ملی است و باید بدبینانه به آن نگریست. حسن یزدانی قهرمان ملی ماست و این اصلاً نیازی به تکرار ندارد، ولی گویا عدهای تصمیم دارند این قهرمان بااخلاق و سربهزیر ایران را از بالا به پایین بکشند و با این جوسازیها چنان فشاری روی او بیاورند که داستان مسابقات جهانی امسال هم در المپیک و هم در سالهای بعد تکرار شود.
اینجاست که باید مسئولان فدراسیون کشتی و کادر فنی تیم ملی بههوش باشند و اجازه ندهند اتفاقی که طی یکسال حسن یزدانی را تحت فشار گذاشت دوباره تکرار شود. این وظیفه اصلی مربیان و مسئولان کشتی است که از قهرمان کشتی ایران مراقبت و صیانت کنند و اجازه ندهند فضاسازیهای مسموم رسانهای او را تحت فشار بگذارد.
از سوی دیگر خود حسن یزدانی هم باید بههوش باشد که به دور از چنین فضای مسموم و مخربی تنها به آمادهسازی خود بیندیشد و کشتی خود را بگیرد که اگر چنین کند بهطور حتم میتواند از تمام رقبای خود پیشی بگیرد و باز هم به سکوی نخست مسابقات جهانی و المپیک دست پیدا کند.
بد نیست برای مشخص شدن تخریبهایی که چنین فضاهای مسموم میتواند برای یک ورزشکار حرفهای به وجود آورد، به حرفهای ژان پیر پاپن، فوتبالیست موفق فرانسوی اشاره کنیم که گفت: «من هیچوقت روزنامهها و تیترهای جنجالی آنها را نمیخوانم و نمیبینم، چون باید کار خودم را انجام دهم.»
