ستارهها همیشه هستند، اما ما روز آنها را نمیبینیم، فقط به این دلیل که در نور درخشان خورشید برای ما قابل مشاهده نیستند. بنابراین اگر شب نبود، ما هرگز از وجود آنها خبر نداشتیم. در شب است که ستارگان قابل رؤیت میشوند و جالبتر اینکه هر چه شب تاریکتر باشد، درخشندگی ستارگان را بیشتر میکند.
این وضعیت را با زندگی و مشکلات آن مقایسه کنید. تنها در زمانهای سخت است که میتوانیم از نعمتهای فراوانی که در دسترس ما هستند آگاه شویم. موقعیتهای دشوار این فرصت را به ما میدهند تا چیزها را از منظری متفاوت ببینیم و اگر در جهت درست بنگریم، بسیاری از جنبههای پنهان زندگی برای ما آشکار خواهد شد.
وقتی تمرکزمان روی تاریکی است، شب را هولناک میبینیم، اما وقتی تمرکزمان را تغییر میدهیم و به آسمان نگاه میکنیم، زیبایی واقعی آن را میبینیم. در آسمان میلیونها ستاره هستند که آسمان تاریک زیبا را زینت میدهند و برای ما چشمک میزنند.
بنابراین حتی در طول شب، ما فقط زمانی میتوانیم ستارهها را ببینیم که به دنبال آنها باشیم و اگر فقط سیاهی را جستوجو کنیم، باز هم درخشندگی ستارگان را درک نخواهیم کرد. همه چیز در زندگی ارزش ذاتی دارد. در هر موقعیتی لطفی نهفته است، اما ما فقط زمانی میتوانیم جذابیتهای زندگی را ببینیم که به دنبال آنها باشیم. پس تنها کاری که باید کنیم، اصلاح دیدگاه و تغییر تمرکز است.
ذهن ما عادت کرده است موقعیتها را به خوب یا بد دسته بندی کند، زیرا بر اساس شرطیشدن گذشته کار میکند. اگر دائماً روی جنبههای منفی یک موقعیت تمرکز کنیم، از دیدن جواهرات پنهان غافل میشویم، اما وقتی ذهن خود را از درگیر شدن در موارد منفی عبور میدهیم و فراتر از موقعیتها را میبینیم، به درک ارزش واقعی آنها میرسیم و این زمانی است که رشد اتفاق میافتد.
با تغییر تمرکز، میتوانیم از روزهای سخت بهعنوان پلههایی برای بالا بردن آگاهی خود به سطوح بالاتر استفاده کنیم تا جذابیت و رحمت زندگی بر ما آشکار شود.