کد خبر: 1180733
تاریخ انتشار: ۰۲ شهريور ۱۴۰۲ - ۰۴:۰۰
گفتگو با دو بانوی شاغل که در محل کار خود نمونه شدند
چهارم شهریور به منظور تجلیل از کارگزاران دولت جمهوری اسلامی ایران روز کارمند نامگذاری شده است. به مناسبت این روز با دو بانوی کارمند که در محل کار خود نمونه شده‌اند به گفتگو نشستیم و از دغدغه‌های آنان پرسیدیم.
محبوبه قربانی

 


شأن زنان کارمند را حفظ کنید

سکینه عطایی‌فر، متولد ۱۳۶۱ یادگار شهید دفاع مقدس قنبرعلی عطایی‌فر است که سال ۱۳۶۵ به شهادت رسید. او چند سالی در سازمان بسیج شهرداری بود و حالا یک سالی است در مجلس شورای اسلامی مشغول خدمت است.
خانم عطایی چه سالی وارد عرصه فعالیت اجتماعی و کارمند شدید؟
سال ۸۵ با انجام آزمون وارد شهرداری شدم و سال ۸۷ هم با قبولی در آزمونی دیگر رسمی شدم.

در کدام قسمت مشغول کار شدید؟
در سازمان بسیج شهرداری مشغول خدمت شدم. ابتدا کارمند، بعد کارشناس و چند سالی هم مسئول دبیرخانه بودم. سال ۱۴۰۰ معاونت خواهران بسیج شدم، اما یک سالی طول نکشید و مأمور مکانی غیر از شهرداری شدم.

متأهل هستید؟
بله. سال ۸۵ ازدواج کردم و به خاطر مشکلات مالی بود که تصمیم گرفتم مشغول کار شوم.

فرزند هم دارید؟
سه فرزند دارم. یک پسر متولد ۸۸. دو دختر متولدین ۹۶ و ۹۹.

در این سال‌ها شرایطی پیش آمده تا از کارمند بودن پشیمان شوید؟
بله. زمان شیردهی به یکی از دخترانم بود که مسئول‌مان سختگیری می‌کرد. در آن شرایط از کارمند بودن خودم پشیمان شدم.

چطور با آن شرایط و دیگر مشکلات کنار آمدی؟
برای ما متأهل‌ها با وجود داشتن فرزند مشغول کار بیرون خانه بودن سخت است. همین که بچه‌ها در خانه هستند و تو در محل کار، به لحاظ روحی مرا به هم می‌ریزد. از اینکه خیلی کم کنار فرزندان هستم و ساعت‌های کمی را از وجودشان بهره می‌برم، برایم عذاب‌آور است، به خاطر همین شرایط بود که نتوانستم ادامه تحصیل بدهم و همچنان با مدرک کارشناسی حسابداری مشغول کار هستم.

شوهر و فرزندان‌تان گلایه‌ای از کارمند بودن شما ندارند؟
بچه‌ها بعضی اوقات گلایه دارند، اما شوهرم خیر. او همیشه مرا همراهی می‌کند. گاهی پیش می‌آید به خانه می‌روم و حوصله غذا درست کردن ندارم. خیلی اذیت می‌شوم، اما همراهی شوهرم مرا آرام می‌کند. اگر همراهی‌های او نبود، نمی‌دانم چطور می‌توانستم کارمند بودن را مدیریت کنم؟

در کارمند بودن خود چه خصوصیاتی را می‌بینید؟
هیچ وقت دلم نمی‌خواهد زیر بار منت کسی بروم. از حق خودم و بچه‌هایم می‌زنم تا حقوق اداری‌ام حفظ شود. به این روزی حلال ایمان دارم و سعی می‌کنم آن را رعایت کنم.

مدیر اقتصادی در خانواده شما چه کسی است؟
شوهرم. من حقوقم را در اختیارش می‌گذارم. زندگی مشترک است، پس همه چیز در آن باید مشترک باشد. وقتی به مدیریت او ایمان دارم، از طرفی سختگیری‌های بی‌مورد هم ندارد و همه چیز از جمله تفریح و مسافرت سر جای خودش است. ترجیح می‌دهم به جای درگیری با مسائل مالی به زندگی و بچه‌هایم برسم. من مدیر عاطفی در خانه هستم، این مسئولیت برای یک مادر اگر به درستی درک کند، بزرگ و سخت است. به جای حساب دو‌دو تا، با اهالی خانه حساب و کتاب محبت و صفا را می‌کنم که جلوتر و الگو باشم.
سخن شما با مدیران مجموعه‌هایی که کارمند خانم در آنجا مشغول کار هستند، چیست؟
قطعاً واقف هستند که روحیه زن‌ها با مردان متفاوت است. با علم به این موضوع، کار و سمتی را برای بانوان شاغل در نظر بگیرند که شأن آن‌ها محفوظ باشد، البته باید تخصص در آن کار هم باشد. همچنین به حقوق برابر دقت کنند و از تبعیض بپرهیزند.

آرامش در کار برایم از رتبه و مقام مهم‌تر است
فاطمه شاه‌حسینی متولد ۵۹ و مجرد است. او هم یکی از کارمندان شهرداری است که از سال ۱۳۸۶ با مدرک کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی در سازمان شهرداری تهران مشغول کار است. علاقه به استقلال مالی انگیزه کارمندشدن او بوده و حالا آرامش در کار برایش مهم‌تر است.
خانم شاه‌حسینی چه شد که تصمیم به کارمند شدن گرفتید؟
دوست داشتم استقلال مالی داشته باشم. از طرفی کار برایم تفریح بود، چون دختری بودم پرانرژی و خیلی فعال.

سال‌هاست در سازمان بسیج شهرداری مشغول هستید. تصمیمی برای ارتقای شغلی نداشتید؟
دوست دارم برای قسمتی که کار می‌کنم مفید باشم و نسبت به کاری که انجام می‌دهم علاقه داشته باشم. من به آرامش در هر کاری اهمیت می‌دهم، به همین دلیل هیچ وقت حاضر به از دست دادن این آرامش نیستم، البته روحیه‌ها فرق می‌کند، خیلی‌ها با رسیدن به رتبه‌های بالاتر آرامش‌شان هم حفظ می‌شود، اما در خودم این را نمی‌بینم.

به نظر شما چه فرقی بین زنان شاغل با خانه‌دار وجود دارد؟
زندگی کارمندی نظم بیشتری دارد، اما زنان خانه‌دار وقت بیشتری برای تفریح، ورزش و استراحت دارند. آن‌ها در اختیار خودشان هستند و می‌توانند به تفریحات دلخواه‌شان برسند. زنان شاغل که در حقیقت دوشغله هستند، فرصت کمتری برای تفریحات و رسیدن به خود دارند، لذا باید بیشتر از سوی خانواده‌ها حمایت شوند.
حمایت خانواده‌تان چگونه است؟
خیلی رعایت می‌کنند، به خصوص مادرم. از زمانی که کارمند شدم مثل قبل توقع انجام کار‌های خانه را خیلی ندارد. خودم سعی می‌کنم در مواقعی که کار زیاد است، مرخصی بگیرم و کمک کنم.

با این تعاریف اگر به سال ۸۶ برگردید، دوباره کارمندی را انتخاب می‌کنید؟
بله. من کارکردن را دوست دارم.

کارمند بودن اثرات مخربی روی سلامتی زنان دارد که باید به آن اهمیت داد. چقدر به سلامتی‌تان اهمیت می‌دهید؟
سعی می‌کنم هر سال با انجام آزمایش و سونوگرافی وضعیت جسمانی‌ام را بررسی کنم، البته ورزش برایم خیلی مهم است و سعی دارم آن را در برنامه روزانه یا هفتگی‌ام بگذارم.
توقع شما از مسئولان چیست؟
از مدیران محترم در هر محیط کاری می‌خواهم شأن زن‌بودن ما را حفظ و حقوق مساوی در همه زمینه‌ها را رعایت کنند.

نظر شما
جوان آنلاين از انتشار هر گونه پيام حاوي تهمت، افترا، اظهارات غير مرتبط ، فحش، ناسزا و... معذور است
تعداد کارکتر های مجاز ( 200 )
پربازدید ها
پیشنهاد سردبیر
آخرین اخبار