پیروزی جریان افراط‌گرای یهودی در اراضی اشغالی به منظور تشکیل یک نهاد امنیتی موازی با پلیس، زنگ خطر درباره مسائل امنیتی را برای مقامات صهیونیست به صدا درآورده است تا جایی که نه تنها رئیس پلیس برای وزیر امنیت ملی نامه نوشته بلکه وزیر جنگ نیز به بن‌گویر هشدار داده است. به رغم پاسخ تند بن گویر به گالانت و در شرایطی که ساکنان اراضی اشغالی هم از چنین اقدامی ناراضی هستند، انتظار می‌رود که صهیونیست‌ها منتظر تنش‌های امنیتی بیشتری باشند.
تشکیل گارد ملی در سایه انبوه مشکلاتی که دولت بنیامین نتانیاهو در اراضی اشغالی ایجاد کرده است، نوعی باج‌دهی علنی به افراط‌گرایان محسوب می‌شود. در واقع، نتانیاهو برای اینکه بتواند اصلاحات قضایی را به تعویق بیندازد، ناچار شد به ایتمار بن‌گویر شریک ائتلاف راست افراطی خود وعده تشکیل گارد ملی را بدهد. این گارد که یک دستگاه امنیتی، متشکل از افراد داوطلب محسوب می‌شود و ساختاری شبه‌نظامی دارد، همان چیزی است که به رغم حساسیت افکار عمومی، به طور ضمنی در قرارداد ائتلاف دولت، به آن اشاره شده بود. در جریان یکی از تظاهرات‌های ماه‌های گذشته، گروهی از زنان شعار می‌دادند: «شبه‌نظامی مسلح برای بن‌گویر نمی‌خواهیم» زیرا این یکی از نگرانی‌های بزرگ جنبش اعتراضی بود که مبادا وزیر امنیت ملی راست‌گرا در کابینه نخست‌وزیر بنیامین نتانیاهو، برای تشکیل «گارد ملی» جدید چراغ سبز دریافت کند. سرانجام روز یک‌شنبه، در جریان جلسه هفتگی کابینه، دولت رژیم صهیونیستی همان‌گونه که بن‌گویر می‌خواست، دستور تشکیل گارد ملی را صادر کرد. به این ترتیب، ظرف سه ماه آینده قرار است کمیسیونی متشکل از نمایندگان تمام نهاد‌های امنیتی مربوط و ارتش، پیشنهاد‌هایی را در مورد اینکه این گارد ملی چه اختیاراتی باید داشته باشد، ارائه دهد و مهم‌تر از همه اینکه تحت نظر چه نهادی قرار گیرد. نکته حائز اهمیت این است که بن‌گویر بار‌ها تصریح کرده که این واحد باید تحت کنترل وی قرار گیرد و این نیرو‌ها باید برای مقابله با ناآرامی‌های احتمالی و مبارزه با اعراب در سرزمین‌های اشغالی به کار گرفته شوند. این واحد‌ها همچنین باید در امتداد مرز‌ها با شهر‌ها و حوزه‌های فلسطینی در کرانه باختری فعال شوند. بن‌گویر در رادیو ارتش اعلام کرد که گارد ملی تازه‌تأسیس «فقط» در این موارد وارد عمل خواهد شد.
فاجعه‌ای بزرگ برای امنیت صهیونیست‌ها
با این حال، هیچ‌کدام از این توضیحات برای اینکه یوآو گالانت، وزیر جنگ این رژیم را راضی کند، کافی نبود. او در نامه‌ای خطاب به بن‌گویر نوشت: «تأسیس دستگاه امنیتی جدید موجب مشکلات زیادی می‌شود و نظام امنیتی را از بین می‌برد. هیچ جایی برای شبه‌نظامیان ویژه در اسرائیل وجود ندارد.» همانطور که انتظار می‌رفت، بن‌گویر نه‌تن‌ها به این موضع دیگر وزیر کابینه توجهی نکرد بلکه با اعلام اینکه او با نتانیاهو درباره تأسیس «گارد ملی» به توافق رسیده است و تنها وی و نتانیاهو درباره چگونگی فعالیت این گارد تصمیم خواهند گرفت نه گالانت، به صراحت ضمن انتقاد شدید از گالانت او را از دخالت در کاری که به وی ارتباطی ندارد، نهی کرد. در پاسخ بن‌گویر به وزیر جنگ صهیونیست‌ها آمده است: «گالانت برای کارشکنی در اصلاحات قانونی تلاش کرد و به پیگرد شهرک‌نشینان می‌پردازد. ما از او می‌خواهیم در امور گارد ملی مداخله نکند. این کمیته درصدد پایان دادن به فعالیت خود است و پیشنهاداتش را ظرف یک ماه و نیم ارائه خواهد کرد. گالانت عادت زشت ارسال پیام به رسانه‌ها را ارتقا داده و به دفتر ما پیام می‌فرستد. ما هنوز پیام گالانت را که در رسانه‌ها منتشر شده دریافت نکرده‌ایم. در حقیقت کمیته هنوز پیشنهادات خود را مطرح نکرده است، اما ما به گالانت پیشنهاد می‌دهیم که وارد مسائلی نشود که به او ربط ندارد.» البته گالانت تنها منتقد طرح یاد شده نیست و پلیس و سازمان‌های اطلاعات و امنیت داخلی «شین بت» نیز علیه آن موضع‌گیری کرده‌اند. کوبی شبتای، رئیس پلیس در نامه‌ای به بن‌گویر نوشته است که تشکیل گارد ملی غیرضروری و مستلزم هزینه‌های بسیار بالایی است که می‌تواند امنیت شخصی شهروندان را تحت تاثیر قرار دهد. بنابر گزارشی که شبکه ۱۲ تلویزیون رژیم صهیونیستی منتشر کرد، کمیته‌ای که برای بررسی تأسیس گارد ملی تشکیل شد حدود ۱۰ بار نشست برگزار کرده است. طی این نشست‌ها بسیاری از کارشناسان امنیتی که برخی از آن‌ها از مسئولان عالی‌رتبه ارتش رژیم صهیونیستی بودند به اعضای کمیته اعلام کردند که تأسیس چنین اداره‌ای که به صورت مستقیم وابسته به ایتامار بن‌گویر باشد یک فاجعه و ضرر بزرگ برای امنیت این رژیم است. پیش از این در اوایل ماه مارس، تظاهرات‌کنندگان گفته بودند حس می‌کنند که بن‌گویر، پلیس را علیه آن‌ها تحریک خواهد کرد. یکی از آن‌ها گفته بود: «من از همان آغاز در تظاهرات شرکت داشتم. برخورد افسران پلیس در ابتدا خیلی عالی بود. خشونتی وجود نداشت و همه چیز از پیش به طور کامل با آن‌ها هماهنگ شده بود. ما نیز تمام توافق‌هایی را که با آن‌ها داشتیم، رعایت کردیم، اما از لحظه‌ای که بن‌گویر شروع به تحریک نیرو‌های پلیس علیه ما کرد، به‌طور عینی شاهد اعمال خشونت‌آمیز بودیم.»
