بهترین دوچرخه‌سوار اعزامی ایران به مسابقات جاده و پیست آسیا محمد گنج‌خانلو بود. درحالی‌که عملکرد ملی‌پوشان این رشته در بخش جاده بسیار ضعیف بود، اما گنج‌خانلو در این بخش مقام ششم را کسب کرد.
این دوچرخه‌سوار کشورمان در بخش پیست نیز یک مدال طلای ارزشمند برای کاروان ایران به ارمغان آورد. با این وجود کمبود‌های رشته دوچرخه‌سواری به قوت خود باقی است، درحالی‌که با کمی سرمایه‌گذاری می‌توان بهترین نتیجه را در این رشته پرمدال کسب کرد. نداشتن مسابقات تدارکاتی از جمله چالش‌هایی است که قهرمان آسیا در گفتگو با ایسنا آن را عامل کسب نتایج ضعیف عنوان کرد: «تیم‌های دیگر پنج نفره بودند و ما چهار نفره بودیم و هماهنگی در بخش‌هایی از تیم ما هم وجود نداشت. بین تجهیزات ما و تیم‌های دیگر فاصله زیادی وجود داشت. نسبت به سال گذشته بهتر رکاب زدم، اما کشور‌های دیگر آسیا هم در حال حرکت هستند و با این سرعتی که ما داریم، نمی‌توانیم به آن‌ها نزدیک شویم و باید سرعت خود را بالا ببریم. قبل از قهرمانی آسیا مسابقات تدارکاتی نداشتیم. باید قبل از قهرمانی آسیا حدود ۳ هزار کیلومتر مسابقه تدارکاتی می‌رفتیم و در قهرمانی آسیا خودمان را آنالیز می‌کردیم.»
گنج‌خانلو عدم اعزام ماساژور همراه تیم را یک معضل خواند و خواستار حمایت مسئولان از دوچرخه‌سواری شد: «در مسابقات پیست قهرمانی آسیا به قدری خسته بودم که در فاصله زمانی رفت و آمد به هتل و پیست از شدت خستگی در اتوبوس به خواب می‌رفتم. به سرپرست تیم هم گفتم که واقعاً پاهایم نیاز به ماساژ دارد، اما ماساژور نداشتیم. قیمت دوچرخه رکابزن امارات ۱۵ هزار دلار و ساخت امسال بود. من با دوچرخه‌ای که سال ۲۰۱۴ برای بازی‌های آسیایی اینچئون خریداری شده بود رکاب زدم. حتی دغدغه من و رکابزن ژاپنی هم بسیار متفاوت است. دغدغه رکابزن ژاپنی این است که اتفاق خاصی برایش نیفتد یا مریض نشود، اما دغدغه من این است که بعد از قهرمانی آسیا برای ما دوچرخه خریداری می‌شود یا نه و پاداشی دریافت می‌کنم یا نه! آیا فرمان تخصصی دوچرخه می‌خرند؟ مسابقه تدارکاتی خواهیم داشت؟ اگر فدراسیون حمایت کند و برنامه‌ها اجرایی شود، در بازی‌های آسیایی هانگژو قطعاً می‌توانم مدال بگیرم.»
