تکلیف مجوز حرفهای استقلال امروز مشخص میشود؛ تکلیفی که البته هفتهها قبل مشخص شده بود. درست زمانی که مدیریت وقت استقلال از پرداخت بموقع طلب استراماچونی سر باز زد تا آبیپوشان پایتخت یک بار دیگر در حسرت حضور در لیگ قهرمانان آسیا بمانند! واقعیتی که از همان روز نخست توسط مسئولان فوتبال ایران چه در وزارتخانه و چه در باشگاه استقلال رد و انکار شد! اما مسئله امروز این نیست که یک بار دیگر قرار است واقعیت صددرصد مخالف آن چیز دیگری باشد که مسئولان فوتبال ایران بر زبان رانده و بر آن تأکید میکنند! مسئله به سخره گرفتن فوتبال یک کشور با بهانههای مختلف است. اینکه کمیته استیناف مجوز حرفهای ایران قرار بود تا ۱۰ خرداد نظر نهایی خود را به AFC اعلام کند، اما خواهان مهلتی یک روزه از کنفدراسیون فوتبال آسیا میشود! دلیل این درخواست نیز بررسی دقیقتری روی اسناد و مدارک باشگاهها ست چراکه کمیته استیناف مجوز حرفهای قصد بررسی دقیقتری روی اسناد و مدارک باشگاهها دارد، اما سؤال این است که این کمیته در طول یک روز قرار است چه کاری انجام دهد که در طول ۳۶۴ روز گذشته نتوانسته به انجام برساند؟
به نظر میرسد آقایان تنها در راستای خدشهدار کردن آبروی فوتبال ایران است که قدم برمیدارند، در غیر این صورت نباید چنین نمایشهای مضحکی را شاهد باشیم! فوتبال ایران یک سال زمان داشت برای برطرف کردن ایرادهایی که کنفدراسیون فوتبال آسیا گرفته بود و کمیته استیناف نیز به همین نسبت زمان زیادی برای بررسی مدارک باشگاهها داشته و اینکه بعد از گذشت یک سال، نیازمند یک روز برای بررسی بیشتر باشد، اصلاً پذیرفتنی نیست!
گفته میشود این کمیته هنوز در خصوص مدارک استقلال به جمعبندی نرسیده، اما این عذر بدتر از گناه است! یعنی کمیته استیناف مجوز حرفهای یک سال آزگار نتوانسته است مدارک باشگاهها را بررسی کند، اما در طول یک روزی که مهلت خواسته میتواند تمام کارهایی را که انجام نداده، به ثمر رساند و به جمعبندی لازم برسد؟ اگر مهلت کنفدراسیون فوتبال آسیا ۱۱ خرداد بود این کمیته دیگر نیازمند یک روز مهلت برای بررسی بیشتر نبود؟
تجربه نشان میدهد تمام این نمایشها برای منحرف کردن افکار عمومی از واقعیت تلخی است که طی هفتههای گذشته تلاش زیادی برای انکار آن شده است و آقایان قصد دارند با زمان خریدن، به هر نحوی که شده پای خود را از مهلکه بیرون بکشند تا تقصیر نتایجی که به زودی اعلام میشود بر گردن دیگران بیفتد! اما این بازیها سالهاست نخنما شده و حنای آقایان دیگر برای هیچ کس، به خصوص مردم رنگی ندارد. کیست که نداند طی یک سال گذشته هیچ اقدامی برای برطرف کردن مشکلات باشگاههای ایران جهت اخذ مجوز حرفهای نشده است؟ میتوان همه تقصیرها را گردن باشگاهها انداخت و مدعی شد کمیته استیناف حتی زمان بیشتری برای بررسی مدارک تقاضا کرده، اما کاملاً روشن است که تمام این بازیها برای فرار از واقعیت است و بس. مقصر ادامه همکاری با مدیران ناکارآمد که هنری جز انباشته کردن بدهیها ندارند نه بر گردن باشگاهها که به عهده آقایان تصمیمگیرنده است. مشترک بودن مالکیت تیمهایی، چون پرسپولیس، استقلال، مس کرمان و مس رفسنجان به وزارت ورزش و دیگر وزارتخانههایی برمیگردد که در فوتبال حضور دارند. موارد تخلف و ایرادهای وارده به فوتبال ایران یکیدو تا نیست؛ ایرادهایی که بیتردید بهتر از خود AFC به آنها واقف هستیم، اما ترجیح این است که جای حلوفصل مشکلات، نمایشهای مضحکی را ترتیب دهیم که نه تنها دردی را دوا نمیکند بلکه آبروی فوتبال ایران را به تاراج میبرد!
مهمترین مسئله، اما این است که در فوتبال ایران زمان برای کسی کوچکترین اهمیتی ندارد و آقایان مسئول عادت دارند کار خود را به دقیقه ۹۰ بکشانند. همین تفکر است که باعث شده است بارها و بارها به دلیل از دست رفتن زمان، ضربههای متعددی را شاهد باشیم، اما هیچ یک از این ضربهها تجربه نشده است که اگر شده بود، کمیته استیناف بعد از یک سالی که فرصت داشت، خواهان یک روز زمان بیشتر نمیشد! آن هم در شرایطی که شنیدهها حاکی است مدارک شش باشگاه پرسپولیس، تراکتور، فولاد، گلگهر، نساجی و سپاهان نیز در این کمیته بررسی نشده و تنها پس از تأیید اسناد این باشگاهها در کمیته بدوی، مراتب به صورت مستقیم به AFC ارسال شده است؛ مسئلهای که نشان میدهد اخذ مجوز حرفهای توسط باشگاههای فوتبال ایران یا حذف آنها از لیگ قهرمانان به دلیل عدماخذ این مدرک تا چه اندازه برای آقایان حائز اهمیت است!