هیچ اتفاقی رخ نداده است، یعنی همانی شد که همه فکرش را میکردیم، استقلال و پرسپولیس یک فصل از لیگ قهرمانان آسیا حذف شدند و هیچ کاری صورت نگرفت!
روزهای اول را به یاد بیاورید، چه سروصدایی راه افتاد و چه وعدههایی که داده نشد، اما همان موقع هم این نگرانی وجود داشت که کار به جایی نرسد و همه چیز خیلی راحت فراموش شود و شد. نهایت کار این بود که ۱۰ درصد از سهام دو باشگاه را به اسم خصوصیسازی واگذار کردند. پول آن را هم هزینه بدهیهای سوءمدیریت آقایان کردند، یعنی هیچ اتفاقی رخ نداده، یعنی نه پرسپولیس گامی برای حرفهای شدن برداشته و نه استقلال قدمی در این راه گذاشته است، فقط وحشیانهتر این روزها پاچه یکدیگر را میگیرند. با این اوصاف باید باز هم منتظر شنیدن خبر حذف این دو باشگاه بیتالمالخور از آسیا باشیم؛ حذفیای که یک بار درس نشد و حالا باز هم تکرار خواهد شد.
جالب اینکه همان روزهای سال گذشته هواداران دو تیم میگفتند ما حاضریم تیممان یک فصل حذف شود، اما تکلیف روشن شود و همه چیز روی اصول پیش برود، یک فصل حذف، اما واقعاً حرفهای شویم و مشکلات برطرف شود. خودشان هم خوب میدانستند که در فوتبال سراسر فساد ایران چیزی به اسم درست شدن وجود ندارد، اما خب امیدوار بودند به اینکه حذف از آسیا تلنگری باشد برای آقایان و قدم برداشتن در مسیری درست.
حالا لیگ برتر هفتههای پایانی خود را سپری میکند. هر دو تیم مدعی هستند، اما واقعیت این است که تنها در ایران ادعا دارند و کسی خارج از مرزهای فوتبال ایران تره هم برایشان خرد نمیکند. حالا سؤال این است که چرا باید این همه هزینه و خرج برای دو تیم پرمدعایی صورت گیرد که حتی نمیتوانند در لیگ قهرمانان آسیا حاضر باشند؟ آیا قهرمانی در لیگ ایران این همه هزینهبر است؟ آیا باید میلیاردمیلیارد از بیتالمال به جیب بازیکنان و کادر فنی این دو تیم ریخته شود تا فقط در لیگ برتر ایران عنوان کسب کنند؟ تمام این سؤالها را بگذارید در کنار سؤال اصلی که چرا با گذشت این همه مدت از حذف سرخابیها از لیگ قهرمانان آسیا، هیچ اقدامی صورت نگرفته است تا متوجه وخامت اوضاع شوید!
حقیقت این است که سرخابیها بیهوده برای قهرمانی و موفقیت تلاش میکنند، چون قرار نیست پا را فراتر از ایران بگذارند و جایی بروند، چون هنوز حرفهای نیستند، چون هنوز دستشان در جیب هوادارانشان است، حتی به اسم خصوصیسازی و فروش سهام، هنوز انبوهی بدهی داخلی و خارجی پرداختنشده دارند و هنوز پروندههای مفتوح زیادی در دادگاههای بینالمللی به اسم آنهاست، چون هنوز حتی دو آجر روی هم نگذاشتهاند تا حتی ادعا کنند در حال ساختن ورزشگاه اختصاصی هستند.
تمام اینها را میشد همان روزهایی که خبر حذف دو تیم از آسیا آمد، پیشبینی کرد، اما بازهم امیدوار بودیم که شاید این بار تفاوتی وجود داشته باشد ولی خب نداشت و باز هم فوتبال و مدیران نالایقش ناامیدمان کردند.