همین چند روز قبل بود که از چسبیدههای ورزش نوشتیم، از همانها که میخواهند حتی به قیمت ضربه خوردن ورزش کشور صندلی مدیریتشان را حفظ کنند. همانهایی که میگویند ما باشیم حالا ورزش بود بود، نبود هم نبود!
تعجب نکردیم وقتی دیروز خبر رسید که انتخابات مهم و حساس ریاست کمیته ملی المپیک با نظر هیئت اجرایی این کمیته به بهانه اصلاح آییننامه به تعویق افتاد. همان هیئت اجرایی که با برگزاری انتخابات و نشستن رئیس جدید کمیته ملی المپیک بر مسند کار باید خداحافظی تلخی با کمیته ملی المپیک داشته باشند و بروند کنار. باید خداحافظی کنند با سفرهای بیربطی که برایشان درآمدهای دلاری داشت و باید وداع کنند با بسیاری چیزهای دیگر.
خب دیروز همین چسبیدههای ورزش کاری کردند که یکی از مهمترین انتخابات ورزش کشور به تعویق افتاد. انتخاباتی که بهطور مستقیم با آینده ورزش کشور مرتبط است و تأثیر مستقیمی در تصمیمگیریهای ورزش کشور دارد. ورزش کشور دو رویداد مهم و بزرگ بازیهای آسیایی ۲۰۲۲ هانژو (نزدیک هفت ماه دیگر) و المپیک ۲۰۲۴ پاریس را پیشرو دارد، دو رویدادی که نقش رئیس کمیته ملی المپیک در ساماندهی کاروان ورزشی کشورمان برای حضور در این دو رویداد نقشی انکارناپذیر است.
لازم به ذکر نیست که ورزش ایران با داشتن انواع و اقسام وزیر و وکیل و رئیس با چه معضلات و مشکلاتی روبهروست، حالا تصور کنید این ورزش در آستانه برگزاری بزرگترین رویداد ورزشی قاره کهن و جهان بدون مدیر تصمیمگیرنده هم باشد، بهطور حتم شاهد اوضاع اسفباری خواهیم بود که کسی توانایی جمعوجور کردنش را نخواهد داشت. ولی خب این تنها نکتهای است که اصلاً برای آقایان تصمیمگیرنده کنونی ورزش ایران اهمیتی ندارد که اگر داشت به بهانههای واهی برگزاری انتخابات ریاست کمیته ملی المپیک را به تعویق نمیانداختند.
برای روشن شدن موضوع و شناختن بیشتر طرز فکر آقایان هیئت اجرایی بد نیست به حرفهای دیروز کیکاووس سعیدی، دبیرکل کمیته ملی المپیک توجه کنیم: «ما کاری نداریم کسی رئیس فدراسیون هست یا نه، چون طبق اساسنامه کسی که برای هیئت اجرایی انتخاب میشود برای چهار سال حق رأی خواهد داشت. زمانی که اساسنامه واصل شد بلافاصله در هیئت اجرایی جلسه گذاشتیم و ستاد تشکیل شد و به این نتیجه رسیدیم، چون اساسنامه تغییرات دارد باید دستورالعمل نیز جدید نوشته شود.»
دقت کردید؛ انجام تغییر و نوشتن دستورالعمل جدید! یعنی اینکه هیچ بعید نیست جلسه روز ۱۷ اسفند که قرار بود جلسه انتخاب رئیس جدید باشد، به جلسه تأیید آییننامه تبدیل و مواردی نوشته و تأیید شود که منجر به ماندن آدمهای بدون فدراسیون و صندلی مدیریتی در هیئت اجرایی کمیته ملی المپیک شود، یعنی چسبیده شدن بیشتر از قبل افراد چسبیده به ورزش کشور.
اتفاق تلخی است که به این راحتی آینده ورزش کشور بازیچه زیادهخواهیها عدهای خاص شود. عدهای که از بد روزگار برای ورزش کشور تصمیم میگیرند و ثمره تصمیماتشان را امروز شاهد هستیم. کسانی که برای حضور مداوم و بیفایده خود در ورزش برنامهریزی کردهاند، حتی با ریخت و پاشهای آنچنانی، جهتگیری خبرها را نیز به سمت و سوی خود سوق میدهند تا حتی شده فقط یک روز بیشتر در مسند قدرت باقی بمانند، حتی به قیمت نابودی ورزش کشور!