یکی از مهمترین معضلات پایتخت شکلگیری ترافیکهای سنگین در خیابانها و معابر است. مشخص است که ترافیک موضوعی قدیمی است که تاکنون هیچ اقدام اساسی برای رفع آن صورت نگرفته و هر روز که میگذرد بر دامنه معضلات آن اضافه میشود. رئیس پلیس تهران اعلام کرده که هر روز هزار دستگاه خودرو به تعداد خودروهای تهران اضافه میشود. همچنین روزانه یکمیلیون دستگاه خودرو وارد تهران شده و هنگام شب از آن خارج میشوند. برای خارج کردن خودروهای فرسوده از چرخه حرکت هیچ اقدامی صورت نمیگیرد. به حمل و نقل عمومی به عنوان یکی از اساسیترین راهکارهای کاهش ترافیک توجه نمیشود و میزان استفاده از خودروهای شخصی مدام افزایش پیدا میکند. تغییر ساعت و سرمای هوا به افزایش ترافیک منجر میشود و با سردتر شدن هوا وضعیت از آن چه امروز در خیابانهای شهر جریان دارد وخیمتر خواهد شد.
انسان، خودرو و جاده نقش مهمی در شکلگیری ترافیک دارند. انسان به عنوان تولید کننده خودرو و استفاده کننده از آن و وضع کننده قوانین استفاده از خودرو، از نقشی تأثیرگذارتر برخوردار است، اما به نظر میرسد در پایتخت اثربخشی انسان مورد نظر فقط در حد حرف باقیمانده وگرنه نباید شاهد شکلگیری چنین فجایعی در خیابانهای شهر باشیم. همه ما هنگام رانندگی در ترافیکهای سنگین فقط شاهد یکی از اعضای دخیل در ترافیک هستیم. مأموران پلیس راهور که مستأصل از وضعیت شکلگرفته در حال تلاش برای سامان دادن به وضعیت نابسامان هستند، اما تلاششان راه به جایی نمیبرد. ترافیک تهران طفل ۴۰ساله سرراهی است که هیچکس حاضر به سرپرستی و مدیریت آن نیست. در حالی که میلیونها ساعت از عمر شهروندان در ترافیک هدر میرود جلسات و همایشهای بسیاری برای رفع این معضل برگزار میشود، بدون این که اثربخشی حداقلی برای رفع معضل موجود داشتهباشد. کاش کسی به فکر بود.