سرویس ایران جوان آنلاین: در اقصی نقاط ایران افراد جهادی و تلاشگر زیادی حضور دارند که بدون هیچ منت و چشمداشتی در خدمت هممیهنان خود هستند. زنان و مردانی که در حل مشکلات مردم پیشقدم شده و در این مسیر فقط رضای خدا را در نظر دارند و به همین خاطر حرفی از کارهایشان به میان نمیآید و نامی از آنها نمیشنویم. سیدشیرمهد میرعالی پزشک خوزستانی است که سالها در اندیمشک فعالیت جهادی میکرد. کسی که زندگی خود را وقف جهاد و رفع گرفتاریهای مردم کرد و زمانی نامش بر سر زبانها افتاد که جانش را در مسیر گرهگشایی از گرفتاریهای همشهریانش تقدیم کرده بود.
پنجم مرداد 1350بود که پسری در خانوادهای سادات در شهرستان اندیمشک به دنیا آمد. نامش را شیرمهد گذاشتند و شهرتش میرعالی بود. سیدشیرمهد، هنوز دو ساله بود که دو تن از برادرانش در بمباران هوایی سال ۱۳۵۹ این شهر شهید شدند و پدر این خانواده نیز جانباز شد. سایه پدر سالها بر سر خانواده بود و در نهایت در سال ۱۳۷۰ به جمع فرزندان شهیدش پیوست.
میرعالی میآموزد تا از همان دوران کودکی «مرد» شود. سیدی که با عملکردش به نام «مردان» ابهت بخشید و مردانگی را از نو تعریف کرد. میرعالی در سال ۱۳۷۲ در کنکور سراسری شرکت کرد و با کسب رتبه ۱۳ در رشته پزشکی دانشگاه تهران قبول شد.
دوره عمومی پزشکی میرعالی در دانشگاه به سختی گذشت، چون همزمان با تحصیل کار میکرد. از شب تا صبح در صدا و سیما مشغول بود و صبح تا غروب را به درس و دانشگاه میگذراند. هفت سال دوره عمومی پزشکی میرعالی میگذرد و پس از سالها دوری به زادگاهش برمیگردد و چهار سال در درمانگاه امام علی (ع) شهرستان شوش مشغول به کار میشود. فعالیتهای جهادی میرعالی از این زمان به صورت مقطعی شروع شد و همیشه پیرو و تابع اوامر مقام معظم رهبری بود و هر جایی که رهبری نظری داشتند یا دستور میداد در حد توان کار میکرد. اما باید باور کرد که خوبها زیاد نمیمانند و چند هفته قبل، شب هنگام، زمانی که میرعالی و همسرش در مسیر رفتن به سولهای که برای فعالیت جوانان شهر راهاندازی شده، بودند، در اندیمشک تصادف میکنند. پروانه، همسر میرعالی در محل وقوع تصادف جان به جانآفرین تسلیم میکند و سید به شدت صدمه میبیند. اما در روز برگزاری مراسم خاکسپاری همسرش حال میرعالی بد میشود و روز بعد به دو برادر شهیدش و همسری که همیشه همراهش بود، میپیوندد.
درمان رایگان بیماران
داستان زندگی جهادگری که از بدو تولد با شهادت و کار آشنا شد و در مسیر کمک به مردم، جانش را از دست داد، میتواند سرمشق بسیاری از جوانان و حتی مسئولانی باشد که میخواهند راه میانبر را برای خدمتگزاری پیدا کنند.
میرعالی دوست داشت جایی باشد که بیشتر به مردم کمک کند. در زلزله بم، زلزله کرمانشاه، سیل پلدختر و در منطقه محروم سوسنگرد سالها حضور داشت و خدمت میکرد. در سیل ۱۳۹۸ خوزستان میرعالی به سیلزدگان کمکهای مالی و غذایی میکرد و درمان ِ بیماران را به طور رایگان انجام میداد و شبانهروز در مناطق سیلزده حضور داشت. مشارکت در ساخت مدرسه در روستای بنادر شوش، بازسازی یک نانوایی و اهدای آن به یک جوان و کارهای دیگر، گوشه کوچکی از اقدامات جهادی این سید خداست. او برای رضای خدا کار میکرد و بعد از رفتنش حالا یکی یکی میفهمیم که در چه عرصههایی حضور داشته است.
مردی که مطیع رهبر بود
میرعالی در دو سال اخیر با کمک گروههای جهادی بیشتر در زمینه تولید فعالیت داشت و وقتی رهبر معظم انقلاب موضوع «تولید و اشتغالزایی» را مطرح کرد، همه پسانداز خود و خانوادهاش را پای کار آورد و یک سوله در شهرک صنعتی شهرستان اندیمشک برای ایجاد تولید و اشتغال به ویژه برای جوانان راهاندازی کرد. دختر میرعالی با اشکهایی که نبودن پدر را درک نکرده و باور ندارند، میگوید: «پدرم پس از قبولی در رشته تخصصی رادیولوژی و به اصرار مسئولان مرکز استان و به صورت موقت شش ماه مدیر تأمین اجتماعی زیباشهر اندیمشک شد و در همین مدت کلی فعالیتهای جهادی داشت و در هر جایی که نیاز بود، کمک میکرد.»
وی ادامه میدهد: «پدر بعد از شنیدن فرمان مقام معظم رهبری و انجام تحقیقات، ماشین شاسیبلندش را فروخت و به همراه پساندازی که داشتیم، سولهای را برای افزایش تولید داخلی و ایجاد اشتغال برای جوانان در شهرک صنعتی اندیمشک راهاندازی کرد.» جالب اینکه میرعالی مستقیماً برای راهاندازی این سوله دست به کار شد و حتی کار بنایی، جوشکاری و... را خودش انجام داد. یک روز مسئولان سپاه که به آنجا آمده بودند، فکر میکردند وی یک فرد عادی است، اما وقتی که سراغش را میگیرند، متوجه میشوند که میرعالی روبهروی آنها ایستاده است. در حال حاضر افراد زیادی در این سوله مشغول کار هستند و این محصول پیگیریهای میرعالی است.
میرعالی، بااصالت و مردمی
مسئول گروه جهادی شهید کیهانی و مدیر سابق حوزه علمیه امام صادق (ع) شهرستان اندیمشک در مورد سید جهادگر میگوید: «با میرعالی همشهری هستم و این شخص اخلاق والا و ویژگیهای منحصر به فردی داشت.» حجتالاسلام کرمعلی شیرمهر، ادامه میدهد: «دغدغههای سید مشکلات دیگران بود و سعی میکرد در حد توانش گرهگشای مشکلات مردم باشد. روزی با من تماس گرفت و برای حل مشکل بیکاری جوانی مشورت کرد که با پیگیریهای صورت گرفته این جوان صاحب شغل شد.» میرعالی بنیه معنوی عالی داشت و بااصالت، ولایتمدار، متواضع، متعبد و آدم خدایی بود و همیشه در حل مشکلات پیشقدم میشد و با مردم انس میگرفت و پای درد دلها مینشست و حرفها و مشکلاتشان را میشنید. مدیر سابق حوزه علمیه امام صادق (ع) شهرستان اندیمشک میگوید: «بعضی از مردم با کسب یک مقام عملی یا اجتماعی و... وضعیت مالی و روابط آنها تغییر میکند، اما این امر در ذات میرعالی وجود نداشت و مردمی بود و اصالت خودش را حفظ کرده بود.»
جمعی خدایی در کنار هم
میرعالی حتی در بحث کرونا هم کارهای زیادی را در حد توانش انجام داد. اقداماتی که مسئول گروه جهادی حضرت، ولی عصر (عج) شوش در رابطه با آن میگوید: «با دختر میرعالی آشنایی داشتم و از سال ۱۳۹۶ با میرعالی آشنا شدم و این پزشک بعد از آن زمان دورادور با ما همکاری میکرد.»
سمیه سرخه ادامه میدهد: «میرعالی در بیمارستان اهواز کار میکرد و هنگامی که وقتش آزاد میشد باز هم در خدمت بیماران بود و کارها را رایگان انجام میداد؛ مثلاً به همه اطلاع میداد که کسانی که عکس کرونا و عکس MRI دارند و میخواهند چکاپ شوند در ساعت معینی حضور داشته باشند.»
میرعالی آخر هفتهها و بعد از کار به زادگاهش برمیگشت و اولین جایی که میرفت، مقبره شهدای گمنام در شهرستان اندیمشک بود و بعد از آن به بهشت زهرای این شهرستان سر میزد. چون در آنجا دو برادر و پدر شهیدش به خاک سپرده شدهاند. اما چه کسی میدانست که خودش به همراه همسر مهربانش به این زودی به این جمع خدایی میپیوندند.