در نشست خبری این هفته سخنگوی دولت، خبرنگار کیهان از علی ربیعی سؤالی پرسید که البته به جایگاه کنونی او مرتبط نیست، اما جالب توجه بود. او از ربیعی پرسید که «با توجه به تحولات اخیر امریکا بهخصوص بعد از اعلام نتایج انتخابات رئیسجمهوری این کشور که در نهایت منجر به پذیرش شکست از سوی ترامپ شد، به نظر حضرتعالی عقل و درایت سیاسی فردی مثل ترامپ بیشتر بود یا نامزد شکست خورده انتخابات سال ۸۸ کشورمان.» ربیعی البته به این سؤال پاسخ نداد و بدون حمایت از میرحسین موسوی در برابر دونالد ترامپ، به گفتن این جملات بسنده کرد: «این موضع شما ارتباطی با جایگاه سخنگویی دولت ندارد، زیرا قرار است من در این جایگاه به تبیین نقطهنظرات دولت درخصوص مهمترین اقدامات، تصمیمات و عملکردها بپردازم.»
مهم نیست ربیعی چه پاسخی داده، همین که به دفاع از موسوی، آن هم در مقایسه با ترامپ نپرداخته، جواب روشنی دارد و آن هم اینکه او سالهاست نمیخواهد در جبهه موسوی باشد. خصوصاً آنکه روزنامه کیهان گفته: «این سؤال خبرنگار کیهان از دو روز قبل برای دفتر سخنگویی ارسال شده بود و به صورت بداهه مطرح نشده بود.» کیهان در توجیه طرح چنین سؤالی خطاب به سخنگوی دولت هم نوشته: «ربیعی در حال پاسخگویی به چنین سؤالی را در حیطه وظایف سخنگویی دولت ندانست که طی هفت سال گذشته یکی از پروژههای اصلی و وعدههای دولتمردان موضوع رفع حصر سران فتنه بوده است.»
علی ربیعی از چهرههای اصلی ستاد انتخاباتی میرحسین موسوی در سال ۸۸ بود و از کسانی که در نشست خبری کذایی اعلام پیروزی موسوی همراه او حضور داشتند. در آن نشست خبری که روز انتخابات ۸۸ و قبل از پایان رأی گیری برگزار شد، موسوی به دروغ خود را پیروز انتخابات نامید. ربیعی البته بعد انتخابات ۸۸ به عنوان چهرهای حامی جریان سبز شناخته نشد و از فضای رسانه دوری کرد. در واقع او به عنوان یک چهره امنیتی، آنقدر زیرک بود که فاصلهگذاریاش با موسوی را از همان ایام آغاز کند.
او مرداد سال ۹۲ که برای وزارت کار، تعاون و رفاه اجتماعی از سوی حسن روحانی معرفی شد، در توضیحی پیرامون فعالیتش در ستاد موسوی گفت: «وضعیتم در ستاد آقای موسوی مشخص است و در کنار وی در انتخابات فعالیت داشتم چرا که او کاندیدای مورد قبول نظام بود و فکر میکردم همراهی با کاندیدای مورد نظر نظام موجب پویایی میشود. من از دوران نوجوانی وارد عرصه سیاسی شدم. من پیرو خط امام در زمان زنده بودن ایشان بودم و ولایت فقیه را که از یادگارهای ایشان است قبول دارم. ضمن اینکه نسبت به رهبری نیز علاقه شخصی خاصی دارم. در سال ۸۸ نیز تا قبل از وقوع آن اتفاقات بر اساس نظر رهبری عمل کردم.»
اصلاحطلبان تندرو معتقد هستند که دولت روحانی صرفاً شعار «رفع حصر» داد، تا حامیان موسوی را به خود جلب کند، اما در عمل کاری برای موسوی نکرد. رفع حصر که دغدغه عامه مردم نبود، اما در مورد سایر وعدههای روحانی هم مردم همین نظر را دارند که صرفاً شعار بود.