سرویس ورزشی جوان آنلاین: اوضاع خوب نیست، امکانات در شأن تیم المپیکی نیست و...؛ اینها جملاتی تکراری هستند که چند سالی میشود مرتب از زبان ورزشکاران المپیکی و مربیان آنها شنیده میشود، اما گویا کسی برای این حرفها و انتقادها ارزشی قائل نیست. در بین رشتههای المپیکی و مدالآور ورزش ایران شاید بتوان گفت که تیراندازی وخیمترین اوضاع را دارد. تا قبل از شیوع کرونا مشکل تنها به تهیه فشنگ و ساچمه ختم میشد، اما انگار کرونا کاری کرده که دیگر حتی بدیهیترین امکانات را هم از تیراندازان دریغ میکنند. الهام هاشمی، سرمربی تیم ملی تفنگ ایران از مدتها قبل این مشکلات را گوشزد کرده، اما مسئولان کوچکترین توجهی به حرفهای او نکردهاند. جالب اینکه بیش از سه ماه از اتمام قرارداد او نیز میگذرد و بهرغم برگزاری چند جلسه هنوز اقدامی در خصوص تمدید قرارداد صورت نگرفته که شاید یکی از دلایلش خواستههای الهام هاشمی باشد. خواستههایی که البته همه جزو بدیهیات هستند و خواسته نامعقول یا زیادهخواهانهای در بین آنها دیده نمیشود. الهام هاشمی میگوید: «بچههای ما هیچ حقوقی نمیگیرند، در حالی که فدراسیونهای دیگر به ورزشکاران خود حقوق، خوابگاه و مواد غذایی میدهند. ما شش سهمیه المپیک داریم، چرا هیچ توجهی به تیراندازی نمیشود. بچههای ما حتی ناهار و جای استراحت هم ندارند که بعداز ظهر بتوانند تمرین کنند. من چندین راهحل پیدا کردم و به کمیته و وزارت ورزش دادم که قرار است پیگیر باشند. یک بطری آب و یک بسته ساچمه شرایط تمرینی ورزشکاران المپیکی ماست. این امکانات در شأن تیم المپیکی ما نیست.» سرمربی تیم ملی ادامه میدهد: «وزارت ورزش و کمیته قول حمایت دادهاند، اما از سوی فدراسیون اقدامی صورت نگرفته است. ما فقط شرایط اقتصادی و کرونا را بهانه میکنیم. همه فدراسیونها اول تست میگیرند و بعد با رعایت پروتکلها، اردوها را برگزار میکنند، اما بچههای ما حتی تبسنجی هم نشدهاند. قرار بود اگر شرایط را پذیرفتند اردوها با حضور من شروع شود، در غیر این صورت حتماً باید سرمربی تیم ملی معرفی شود تا بچهها تمرینات خود را شروع کنند. من دوست دارم هرچه سریعتر این مشکل حل شود. زمانی که به ایران آمدم از ژاپن و چند کشور دیگر پیشنهاد داشتم، اعتراف میکنم که پشیمان هستم.»