تفاوتهای فوتبال ایران با فوتبال جهان را از خیلی جهات میتوان بررسی کرد. البته تأسف خورد بابت آنچه در فوتبال ایران به اسم حرفهایگری رخ میدهد، اما کوچکترین نشانههایی از آن در فوتبال به واقع حرفهای دنیا وجود ندارد. نمونهاش همین اتفاقات و تنشهای ۴۸ ساعت گذشته در خصوص دربی جام حذفی است، دیداری که میتوان برگزاری آن را از دو جهت مورد نقد و بررسی قرار داد؛ اول به لحاظ نوع برخوردهای طرفین قبل از مسابقه و تأثیر آن بر رفتار هواداران و حتی خود مسابقه و دوم انتخاب زمان نامناسب برای برگزاری دیدار دو تیم.
اما از دیدگاه اول؛ از لحظهای که قرعه بازی مرحله نیمهنهایی بین پرسپولیس و استقلال بیرون آمده، شاهد حملات وحشتناک مسئولان دو تیم علیه یکدیگر هستیم و کار به جایی رسیده که پای مثلاً پیشکسوتان دو تیم هم برای به رگبار بستن یکدیگر با اراجیف، توهین و تهمتهای بیسابقه به میدان باز شده است. این فقط یکی از تفاوتهای فوتبال مثلاً حرفهای ما با فوتبال روز دنیاست. در فوتبال جهان فاکتوری به نام «احترام به حریف» وجود دارد؛ چه قبل از مسابقه، چه حین مسابقه و چه بعد از آن. فاکتوری که هیچ وقت در فوتبال بیدر و پیکر و سراسر فاسد ایران وجود نداشته است.
امروز و در شرایطی که بیش از ۱۰ روز به زمان برگزاری این بازی باقیمانده است، چنگ و دندان نشان دادنهای مسئولان و پیشکسوتان ریز و درشت دو تیم بهطور حتم کار را به جایی خواهد رساند که هواداران هم حسابی از شرمندگی هم درآیند و ناگفته پیداست که تأثیر این همه تنش و حاشیه بر بازی به شکلی خواهد بود که دو دسته گلادیاتور به جان هم بیفتند و به تنها چیزی هم که فکر نکنند فوتبال باشد، بهخصوص اینکه این بازی باید یک برنده داشته باشد و خبری از تساوی نیست. در این میان طبیعی است که وقتی مسئولان و بزرگترهای دو تیم و باشگاه اینگونه از خجالت هم درمیآیند از هواداران بهخصوص قشر جوان و نوجوان نباید زیاد توقع داشت. پس باید منتظر تنشهای بیشتر در روزهای آینده و حتی زمان بازی خصوصاً در خارج از ورزشگاه و سطح شهر باشیم. تنشهایی بین هواداران محروم از تماشای مسابقه که تحت تأثیر حاشیههای این روزها حتماً عکسالعملهای نامناسبی نشان خواهند داد.
خب چنین مسابقهای با چنین حال و هوایی قرار است شامگاه پنجم شهریورماه برگزار شود، یعنی درست در شب هفتم ماه محرم. سؤالی که به عنوان نقد انتخاب این زمان نامناسب برای دربی از سوی سازمان لیگ مطرح میشود، این است که اینبار که پای فیفا وای افسی در میان نیست، چرا چنین زمانی برای برگزاری این مسابقه انتخاب شده است؟
چند سالی میشود که به سبب برنامهریزیهای کنفدراسیون فوتبال آسیا و فیفا مجبوریم در برخی ایام خاص بازی برگزار کنیم مانند شب تاسوعا یا شب قدر و هر بار هم آقایان مسئول به بهانه برنامهریزهای خارجی و عدم توانایی در برهم زدن برنامه، زیر بار انجام مسابقه رفتهاند، اما اینکه دیگر دست خودمان است. پس چه توجیهی میتوان برای برگزاری مسابقهای که با توجه به شرایط و حاشیههای به وجود آمده، معلوم است به لحاظ فنی هیچ چیزی ندارد و سراسر درگیری، فحاشی و بیاخلاقی خواهد بود، آورد آن هم در شبهای دهه اول ماه محرم. در شبهایی که مساجد، هیئتها و تکایا با توجه به لزوم رعایت پروتکلهای بهداشتی از برپایی مراسم ماتم و عزای حسینی محروم هستند، اما در یک اقدام کاملاً مسئلهدار دربی برگزار میشود تا با اتفاقات آن چه در زمان برگزاری و چه بعد از آن، حرمت شبهای ماه محرم شکسته شود.
آنچه به نظر میرسد این است که مسئولان سازمان لیگ تنها برای رفع تکلیف خود چنین برنامهریزی بیتدبیرانهای را انجام دادهاند و کوچکترین توجهی هم بابت تبعات آن نکردهاند. دربی ۹۳ یک دربی خاص خواهد بود. البته اشتباه نکنید تفاوتی با اکثر قریب به اتفاق دربیها به لحاظ تلف شدن ۹۰ دقیقه وقت نخواهد داشت، اما از این نظر خاص خواهد بود که اخلاق در آن از همین حالا به نقطه صفر رسیده و باید نگران حفظ ارزشها و حرمتهای عزای سرور و سالار شهیدان بابت برگزاری این دربی بود. فراموش نکنیم که در این ایام عزاداری را به بهانه کرونا تعطیل کردهایم، اما دربی را نه!