سرویس ورزشی جوان آنلاین: این در حالی است که تا زمان صدور مجوز از سوی وزارت بهداشت برای شروع فعالیتهای پایه میتوان تشکیلات و کارهای زیربنایی انجام داد، اما در حال سکون هستیم. تیمهای باشگاهی بزرگسال تقریباً تمریناتشان آغاز شده است، اما در ردههای پایه خبری نیست. شاید در بحث جوانان به دلیل حضور تیم نوجوانان نگرانی نباشد، اما در تیم نوجوانان به مشکل برمیخوریم، چراکه تیم زیر ۱۷سال نداریم. شاید هزاران بازیکن مستعد نوجوان داشته باشیم، اما هنوز شناسایی نشدهاند و این کار را سخت میکند. نباید زمان بیشتری از دست بدهیم. فدراسیون باید طوری برنامهریزی کند که در آینده دست تیم ملی بزرگسالان خالی نماند و افسوس نخوریم. سال آینده ممکن است اتفاقات جدیدی رخ دهد و قهرمانی تیمهای پایه دست به دست شود. مهم این است که تمام تلاش خود را به کار بگیریم و اگر نتیجهای کسب نشد حداقل حسرت کمکاری را نخوریم. سال المپیک را در پیش داریم و فدراسیون همیشه در این سال تمرکز خود را روی تیم بزرگسال میگذارد، چراکه این تیم ویترین است و در حال حاضر نیز دغدغه فدراسیون است. متأسفانه تیم جوانان پس از گذشت یک سال از قهرمانی هنوز پاداشهای خود را دریافت نکردهاند و آینده مبهمی برای تکرار قهرمانی دارند، مسئلهای که باعث دلسردی آنها میشود. نوجوانان هم هنوز تکلیف سرمربیشان مشخص نیست و هر دو تیم حدود یک سال است که بدون تمرین و اردو بلاتکلیف ماندهاند. اگر چرخ کارخانه بازیکنسازی روغنکاری نشود یک زمان به خود میآییم که دستمان خالی است. ممکن است برای یکی، دو سال آینده مشکلی پیش نیاید، اما در چند سال دیگر به مشکل برمیخوریم.