سرویس ورزشی جوان آنلاین: یکی از دلایل عدم موفقیت ورزشکاران در رویداد‌های بین‌المللی که توسط ورزشکاران و مربیان به آن‌ها اشاره شده، شرایط نامناسب روانی بوده و به همین دلیل نیز نتوانسته‌اند مدال و نتیجه مناسبی را به دست آورند. المپیک جایی برای گردهم آمدن نخبگان ورزشی دنیاست، همان‌هایی که در تمامی بخش‌ها از جمله روانشناسی، فیزیوتراپی و تغذیه نسبت به رقبای خود از شرایط بهتری برخوردارند و در نهایت نیز می‌توانند پیروز میدان مسابقه باشند، چراکه به‌طور حتم اگر در یک قسمت هم ضعف وجود داشته باشد شاهد تأثیر آن بر عملکرد ورزشکاران خواهیم بود. بررسی‌های انجام شده در کمیته روانشناسی فدراسیون پزشکی ورزشی نشان می‌دهد به‌طور مثال ورزشکارانی که در رقابت‌های المپیک و بازی‌های آسیایی شرکت کرده‌اند و از چندین سال قبل تاکنون به مسائل روانی خود توجه ویژه‌ای داشته‌اند از شرایط بهتری نسبت به سایر ورزشکاران برخوردارند. ورزشکار هرچقدر در سنین پایین‌تر از لحاظ ذهنی و روانی آماده شود شرایط بهتری را تجربه خواهد کرد و در نهایت نتیجه بهتری رقم خواهد خورد. همزمان با دانش‌افزایی و مسائل تمرینی باید به مسائل روانی و ذهنی ورزشکاران نیز توجه کنیم و فضا را به‌گونه‌ای پیش ببریم که یک ورزشکار چه در بعد جسمی و چه روانی در سطح کیفی مناسبی قرار گیرد. عدم مراجعه به روانشناس صرفاً مربوط به بدنه ورزش نیست و بدنه فرهنگی جامعه ایرانی را هم شامل می‌شود؛ اینکه مردم حاضر نیستند به روانشناس مراجعه کنند و معتقدند خودشان می‌توانند از پس مشکلات برآیند، مقوله‌ای که به سایر اقشار جامعه نیز سرایت کرده و در میان بدنه ورزشی کشور نیز دیده می‌شود. هر رشته‌ای با توجه به ابعاد تمرینی و مهارتی نیازمند روانشناس خاص خود بوده، چراکه مهارت‌های روانی در رشته‌های مختلف ورزشی با یکدیگر متفاوت است؛ بنابراین حضور یک روانشناس در کنار تیم‌های ورزشی لازم و ضروری است و در مورد رشته‌های ورزشی باید این روانشناسان دوره‌های مرتبط و تخصصی را پشت سر گذاشته باشند.
