سرویس سیاسی جوان آنلاین: امروز در دهه پنجم انقلاب اسلامی و در اوج راهبرد مقاومت فعال نظام در مواجهه با راهبرد فشار حداکثری نظام سلطه، نیروهای نظامی و دفاعی با نقشآفرینی قدرتمندانه، بموقع و دقیق با ایجاد بازدارندگی محکم و متقن، معادلات این جنگ نابرابر را به نفع جبهه مقاومت رقم زدهاند.
چند روز پیش با جمعی از دوستان برای بازدید از نمایشگاه صنایع دفاعی رفته بودیم؛ نمایشگاهی که در آن به گفته کارشناسان مربوطه آخرین محصولات دفاعی به نمایش گذاشته شده بود. یکی از محصولات ارائه شده سامانه موشکی پدافند هوایی باور ۳۷۳ بود که بیشتر از بقیه جلب توجه مینمود. کارشناس مربوطه توضیح میداد که سامانه باور ۳۷۳ در بسیاری از شاخصها از سامانه پیشرفته «پاتریوت» امریکایی بهتر و موفقتر بوده و از سامانه اس ۳۰۰ روسیه قویتر است و میگفت: میانگین سنی جوانانی که در طراحی و ساخت باور ۳۷۳ نقش دارند ۳۵ سال است.
مشاهده محصولات دفاعی فوقپیشرفته موجود در نمایشگاه، آن هم تولیدات صد درصد ایرانی، آن هم توسط جوانانی با متوسط سنی ۳۵ سال، برای هر بیننده منصفی، حسی سرشار از غرور و افتخار دست میداد و انسان را به تأملی در خصوص برخی تفکرات، ایدهها و واقعیتها وا میداشت. تفکرات قلم به دستان وابستهای که آرزو میکردیای کاش بودند و اراده پولادین و باور انقلابی جوانان متعهد، مؤمن و ولایتمدار را نظاره میکردند و به خودباختگی و خودبیگانگی خود اذعان مینمودند؛ تأملی بر تفکرات روشنفکرنماهای وابسته معاصری، چون سیدحسن تقیزاده که میگفت: «ایرانی اگر بخواهد به سعادت برسد باید از فرق سر تا ناخن پا فرنگی شود» یا رزمآرا نخستوزیر رژیم پهلوی که گفته بود: «ایرانیها بدون کمک غرب یک لولهنگ (آفتابه) هم نمیتوانند بسازند» و کسانی که تفکرات ۶۰ سال پیش رزمآرا را بعد از انقلاب زنده کردند و گفتند: «ما به جز آبگوشت بزباش و قورمه سبزی در هیچ تکنولوژیای برتری نداریم» و کسانی که در بحبوحههای تنشهای ایجاد شده روی پرونده هستهای از تریبون مجلس شورای اسلامی، انرژی صلحآمیز هستهای را «یک چاه بیآب» خواندند هر اندیشمند عاقل و عادلی را به این سخن ارزشمند و دقیق بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی حضرت امام (ره) هدایت مینماید که در وصف اینها فرمودند: «ما از شر رضاخان و محمدرضا شاه خلاص شدیم لکن از شر تربیتیافتگان غرب و شرق به این زودیها نجات نخواهیم یافت.»
حال سؤال این است کدامین مکتب، اعتقاد و گفتمان، نگاهی خودباخته، خودبیگانه، وابسته، ضعیف و نیازمند همچون تقیزادهها و رزمآراها و شیرزادها را میپروراند؟ و کدامین مکتب، باور ۳۷۳ را تولید میکند که در آن اراده، خودباوری، استقلال، توانستن و خودکفایی موج میزند؟
با رجوع به مکتب اسلام ناب محمدی (ص) و فرموده بزرگان انقلاب و با توجه به آیه شریفه «.. و لن یجعل الله للکافرین علی المؤمنین سبیلاً» (سوره نسا، آیه ۱۴۱) میتوان به جواب دست یافت. حضرت امام خمینی (ره) میفرمایند: «اسلام وابستگی شما را و ما خودمان را، به دیگران منکر است، میگوید نباید صنعت ما وابسته باشد، نباید زراعت ما وابسته باشد، نباید ادارات ما وابسته باشد، نباید اقتصاد ما وابسته باشد، نباید فرهنگ ما وابسته به غیر باشد... مبدأ این (وابستگی) همین است که در فکر، وابسته هستیم، فکرمان نمیتواند بکشد این را که ما خودمان هم فرهنگ داریم، خودمان هم فرهنگمان غنی است، خودمان هم همه چیز داریم.» امام (ره) در پیام به زائرین بیتالله الحرام، نوشتند: «بر فرهنگ اسلام تکیه زنید، با غرب و غربزدگی مبارزه نمایید. روی پای خودتان بایستید و هویت خویش را دریابید.»
امروز که باور ۳۷۳ را مشاهده میکنیم بیش از پیش به مکتب اسلام اصیل و انقلابی و داشتههای فرهنگی خود افتخار میکنیم و بر جوانان این سرزمین میبالیم که با اعتقاد قلبی و اراده استوار، نظر را به عمل تبدیل کردند و همگان را به این باور رساندند که حرکت انقلاب در مسیر مستقیم مکتب اسلام ناب محمدی (ص)، امامین انقلاب، شعار ما میتوانیم و حمایت از رونق تولید داخلی درست و دقیق است.