سرویس فرهنگ و هنر و جوان آنلاین: غربی‌ها هیچ‌گاه درباره ارتکاب جنایت در جنگ‌های مختلفی که دول غربی به راه انداخته‌اند فیلم نمی‌سازند یا اگر هم بسازند حقیقت را قلب می‌کنند. اینکه امریکایی‌ها به همراه انگلیس درباره حادثه انفجار مرکز هسته‌ای شوروی سابق سریال می‌سازند از نگاه استراتژیک به فیلمسازی در غرب حکایت دارد و بعد رسانه‌ای صنعت فیلمسازی همواره برای آن‌ها درجه اهمیت بالایی دارد.
تولید مینی سریال چرنوبیل مبتنی بر گزاره‌های غربی درباره خطرناک بودن و ضد بشری بودن انرژی هسته‌ای ساخته شده است. این سریال را همان کشور‌هایی تولید می‌کنند که در قالب نیرو‌های متفقین اولین بمب هسته‌ای را بر سر یک ملت فرود آورده‌اند و نیز در جنگ عراق از سلاح‌های نامتعارف هسته‌ای استفاده کرده‌اند؛ همان دول فاتح جنگ دوم جهانی که خود را در تولید و استفاده از سلاح‌های کشتار جمعی صاحب حق می‌دانند و دیگران را در استفاده از مواهب صلح‌آمیز آن منع می‌کنند. چرنوبیل قرار است حواس ما را از فجایع ضدبشری غرب منحرف کرده و به ما یادآوری کند اساساً تلاش برای دست یازیدن به انرژی هسته‌ای از سوی کشور‌ها چه خطر‌هایی می‌تواند در پی داشته باشد. چرنوبیل قرار است وجه ترسناک و مخوف چیزی به نام انرژی هسته‌ای را برای مردم جهان برجسته کند و باید مطمئن بود کارخانه فیلمسازی در غرب هیچ گاه درباره وجوه مثبت انرژی هسته‌ای فیلم نخواهد ساخت.
چرنوبیل یک مینی‌سریال تلویزیونی پنج قسمتی
بریتانیایی- امریکایی در ژانر درام تاریخی است. نویسنده و خالق مجموعه کریگ مازن و کارگردانی آن برعهده یوهان رِنک بوده است. این سریال تولید مشترک شبکه کابلی امریکایی اچ‌بی‌او و شبکه تلویزیونی بریتانیایی اسکای است؛ مجموعه‌ای که در ششم مه ۲۰۱۹ در ایالات متحده و در هفتم مه ۲۰۱۹ در بریتانیا به نمایش درآمد. این سریال فاجعه هسته‌ای چرنوبیل را که در آوریل ۱۹۸۶ در جمهوری شوروی سوسیالیستی اوکراین رخ داد و نیز تلاش‌های پاک‌سازی بی‌سابقه‌ای که به دنبال آن رخ داد به تصویر می‌کشد. واشنگتن‌پست و بی‌بی‌سی اعلام کرده‌اند این مجموعه با تمرکز روی قدرت اطلاعات و اینکه رهبران نامشروع می‌توانند به طور عمد یا غیرعمد اشتباهات را فراتر از درک خود مرتکب شوند و جامعه را با دروغ‌های خود به سمت نابودی بکشانند ساخته شده و چرنوبیل از عهده این مهم به خوبی برآمده است. واشنگتن‌پست از آن به خاطر نشان دادن اینکه «چه اتفاقی رخ می‌دهد که دروغ گفتن به مردم به همین راحتی مورد استفاده قرار می‌گیرد» تمجید کرد. یک منتقد چرنوبیل را به عنوان «نمایش هوشمندانه‌ای از هزینه‌ها و بهای انسانی سانسور‌ها و دروغ‌های دولتی ستایش می‌کند و دوست دارد چنین افشای مشابهی را برای فاجعه بوپال نیز ببیند.» فاجعه یونیون‌کار یا فاجعه بوپال در اثر نشت گاز سمی دفع آفاتِ متیل ایزوسیانات در کارخانه امریکایی یونیون‌کار در شهر بوپال هند رخ داد. در این واقعه که یکی از بزرگ‌ترین حوادث صنعتی در تاریخ جهان به شمار می‌رود، حدود ۳ هزار و ۵۰۰ نفر از کارکنان کارخانه جان خود را از دست دادند، اما به طور قطع سینمای غرب هیچ گاه درباره این فاجعه فیلمی نخواهد ساخت و اصلاً افکار عمومی دنیا حتی یک بار هم نامی از این فاجعه هسته‌ای به گوششان نخورده است. این از قدرت رسانه حکایت دارد.
سینمای انگلستان پیش از این نیز در سریال لبه تاریکی به وجه کاملاً منفی و مرموز مسئله انرژی هسته‌ای پرداخته بود؛ سریالی که در ایران نیز دوبله و از تلویزیون بار‌ها پخش شده است. سینمای غرب همواره روی وجه منفی انرژی هسته‌ای تأکید دارد و هیچ گاه به ابعاد صلح‌آمیز آن در آثار سینمایی اشاره‌ای نمی‌کند. راتن تومیتوز، یک پایگاه اینترنتی امریکایی که نقد‌های منتقدان درباره فیلم‌های سینمایی و سریال‌های تلویزیونی را گردآوری می‌کند، گزارش کرد ۹۵درصد منتقدان نظر مثبتی درباره سریال داشته‌اند و در مجموع امتیاز ۸۴ /۸ از ۱۰ را نصیب سریال می‌کند. چرنوبیل در سایت متاکریتیک نیز با احتساب ۲۶ نقد، امتیازِ ۸۳ از ۱۰۰ را به خود اختصاص داده که به معنای «تحسین جهانی» است.
