سرویس جامعه جوان آنلاین: محمد میرزابیگی، رئیس اسبق سازمان نظام پرستاری تا پیش از آنکه از سوی سیدحسن قاضیزاده هاشمی به عنوان معاونت پرستاری وزارت بهداشت برگزیده شود به انتقاداتش از اوضاع و احوال پرستاران و سیاستهای ضدپرستاری وزارت بهداشت معروف بود. با این انتصاب اوضاع تغییر کرد، این بار میرزابیگی طرحی را طراحی کرد که جامعه پرستاری کشور آن را مقابله با اعتراضات خود میدید. این برنامه چیزی نبود جز تربیت و تأمین ۱۰هزار نیروی مهارتی غیردانشگاهی در گروه پرستاری است.
ورود معاونت پرستاری به جای معاونت آموزش
معاونت پرستاری وزارت بهداشت برای توجیه منطق تربیت این تعداد نیز و امکان به کارگیری آنها نیز گفته بود: «قرار است نیروهایی که در جریان این طرح تربیت میشوند بسته به نیاز منطقهای، بومی و آمایش سرزمینی مناطق محروم و غیرمحروم در سراسر کشور با توزیعی متناسب تربیت شوند و سپس برای بهکارگیری فکر بشود.» حالا گذشت زمان اثبات میکند، ظاهراً این دوره آموزشی شبیه بسیاری از دورههای آموزشی دیگر متداول در کشور بوده و برای به کارگیری این ۱۰ هزار نفر که گویا به ۱۸ هزار نفر افزایش یافتهاند فکری نشده است و هر از چندگاهی شاهد برپایی اعتراضات آموزشدیدگان دوره بهیاری هستیم. اصلیترین ابهام در برگزاری دوره تربیت بهیار برگزارکننده این دوره بود. چراکه بحثهای آموزشی تمام گروههای پزشکی و پیراپزشکی در وزارت بهداشت از سوی معاونت آموزشی انجام میشود و این نخستین باری بود که معاونت پرستاری وارد این عرصه میشد. آموزش وپرورش متولی اصلی برگزاری آموزش دیپلم بهیاری است و این موضوع با مشارکت وزارت بهداشت انجام میشود. در نقاطی که پرستار کم است و نیاز به حضور بهیاری احساس میشود نیز براساس اعلام معاونت درمان دانشگاه علوم پزشکی منطقه، آموزش و پرورش مجوز تأسیس هنرستان بهیاری را صادر میکند. برگزارکنندگان این دورههای یکساله هم محل تردید بودند. به گونهای که میرزابیگی درباره ابهاماتی که درخصوص رانتهای موجود در این حوزه مطرح میشد، اینگونه پاسخ داده بود: «به هیچ عنوان انحصاری در واگذاری این طرح به برخی نهادها وجود ندارد ضمن اینکه مشخص کردهایم نظارت براین طرح با مجموعه کارشناسی و قوی که ترکیبی از معاونت، نهاد بازرسی وزارت و دانشکدههاست، صورت میگیرد.»، اما حالا خروجی این دوره آموزشی رانتهای موجود در این میان را بیشتر آشکار کرده است.
هیچ جای دنیا کمک پرستاران بهیار نیستند
آقای موسوی یکی از ۱۸ هزار نفری است که با هزار امید و آرزو تحصیل در سال آخر رشته مهندسی عمران را رها کرده و به امید استخدام در دورههای تربیت بهیار اعلام شده از سوی وزارت بهداشت شرکت کرده است. اما در نهایت مدرکی که به او داده شده کمک پرستار است و با این مدرک نیز نتوانسته در هیچ کجا کاری پیدا کند. نکته قابل توجه اینجاست اکثر کشورهای پیشرفته دنیا، حرفه پرستاری دارای چهار رده مختلف است؛ این چهار رده پرستاری شامل کمک پرستار، بهیار، پرستار آکادمیک و پرستار آکادمیک پیشرفته است.
ابراهیم محمدی، مدیر بینالملل سازمان نظام پرستاری کشور درباره تفاوت کمک پرستار با بهیار اینگونه توضیح میدهد: «براساس قوانین کشورها، دوره آموزشی کمک پرستاری بین شش ماه الییک سال متغیر بوده و برای انجام کارهای اولیه بیمار همچون پخش و سرو غذا، حمام و کمک به تعویض لباس بیمار، مرتب کردن تخت و تمیز نگه داشتن اتاق بیمار، گرفتن علایم حیاتی روتین، آمادهکردن تجهیزات پزشکی برای اقدامات توسط پرستاران و پزشکان و پاسخ به تماسها برای کمک به وضعیت روحی و جسمی بیمار آموزش میبینند.» آنطور که این کارشناس توضیح میدهد، بر اساس قوانین کشورها بهیاران بعد از اخذ دیپلم بین یک تا دو سال در کالجهای خصوصی یا دولتی یا در مراکز فنی و حرفهای آموزش دیده و بعد از اخذ تأیید صلاحیت حرفهای با شرح وظایف از قبل تعیین شده مشغول به کار میشوند. به گفته وی، دادن داروهای خوراکی و تزریقی، چارت تغییرات یا علائم در پرونده، گرفتن علایم حیاتی، پانسمان، سونداژ، مانیتور کردن بیمار، در صورت نیاز تماس باپزشک، مراقبت از استومی و...، از جمله شرح وظایف بهیار است. وی تأکید میکند: «هیچ جای دنیا کمک پرستاران، بهیار نیستند.»
آنطور که آقای موسوی میگوید، وی برای احقاق حقوق خود از وزارت بهداشت به دیوان عدالت اداری هم شکایت کرده و رأی دیوان نیز مبنی بر غیر قانونی بودن عنوان «کمک پرستاری»در دروه آموزشی بهیاری است. با تمام اینها یک مدرک نیم بند و حداقل ۴ میلیون تومان هزینه روی دست آموزشدیدگان این دوره باقیمانده و وزارت بهداشت و معاونت پرستاری درباره سرنوشت آموزشدیدگان این دورهها که مطابق دستورالعمل ضوابط آموزشی این دوره زیر نظر وزارت بهداشت معاونت پرستاری بنا بود بتوانند به عنوان بهیار در مراکز بهداشتی درمانی و بیمارستانی مشغول به کار شوند، تنها موضع سکوت اختیار کرده است.