صحبت‌هاي ديروز علي پروين با يکي از خبرگزاري‌ها تلخ بود. حرف‌هاي کسي که يکي از استخوان خردکرده‌ها و اسطوره‌هاي فوتبال ايران است. فساد در فوتبال به حدي ريشه دوانده كه پروين به عنوان يکي از بهترين‌هاي تاريخ فوتبال کشورمان هم وارد ميدان شده و با تأييد فسادي که تمام فوتبال را دربرگرفته، از مسئولان مي‌خواهد پاي کار بيايند و ريشه آن را قطع کنند، اما حرف‌هاي تلخ‌ترش جايي است که مي‌گويد به‌رغم همه اين داد و فرياد‌ها و فسادي که عيان شده، گوش مسئولي بدهکار اين حرف‌ها نيست. شماره 7 اسطوره‌اي باشگاه پرسپوليس و تيم ملي ايران گفته است: «الان من بگويم فساد وجود دارد، چه کسي گوش مي‌دهد؟ الان به آقاي تاج خيلي برخورد؟ به آقاي ساکت خيلي برخورد؟ به کفاشيان برخورد؟! اين افراد چهار سال هستند، حالا شما باز هم مصاحبه کنيد. اگر مي‌خواهيد جلوي فساد را بگيريد بايد يک مجموعه دست به دست هم بدهند.»
کاش حالا که به مديران فدراسيون فوتبال برنمي‌خورد، دستگاه‌هاي نظارتي و قضايي با نااميدي که از صحبت‌هاي پروين براي برخورد با فساد در فوتبال مي‌بارد، آسيتن‌هايشان را بالا بزنند و وارد ميدان شوند تا ثابت کنند اراده‌اي براي برخورد با تخلفات و سوءاستفاده‌هاي چندهزار ميلياردي که سالانه در فوتبال از حساب بيت‌المال مي‌شود، وجود دارد. با وجود اينكه تا پيش از اين علي کفاشيان و امروز هم مهدي تاج سعي در انکار فساد گسترده و سازمان يافته در فوتبال داشته و دارند، اما اين مسئله با توجه به شواهد و مدارکي که وجود دارد، آنقدر بديهي است که کمتر کسي است که به حرف‌هاي مسئولان فوتبال براي رد فساد، توجه كند و آن را قبول داشته باشد.
با اين حال متأسفانه با وجود گسترش فساد در فوتبال همانطور که علي پروين هم اشاره کرده، گوش کمتر مسئول نظارتي و قضايي بدهکار سوءاستفاده‌هايي است که در فوتبال از بيت‌المال مي‌شود. شايد صحبت کردن از پرونده فساد در فوتبال خيلي تکراري باشد، اما همان پرونده قطوري که چند سال پيش توسط نمايندگان مجلس گذشته تهيه شده بود، به خوبي زواياي پنهان و عيان فساد سيستماتيک و گسترده اخلاقي و اقتصادي در بين اهالي فوتبال را برملا کرده بود. مسئله‌اي كه باعث مي‌شود تا اين سؤال را مطرح كنيم و بپرسيم، برخورد متهمان اين پرونده به کجا رسيده است؟!
امروز به جرئت مي‌توان گفت به‌رغم ادعاهاي برخي از مجلسي‌ها براي ارسال اين پرونده به قوه قضائيه، اين پرونده که سال‌ها براي جمع‌آوري مدارک آن وقت و زمان گذاشته شده بود، در بايگاني کميسيون اصل نود مجلس خاک مي‌خورد. صحبت‌هاي پروين به خوبي نشان‌دهنده واقعيت حاکم بر فوتبالي است که هر چقدر دم از فساد مديران، بازيکنان و مربيان آن زده شود، به کمتر کسي برمي‌خورد و آنها در سايه بي‌توجهي و اهمال نهادهاي نظارتي و قضايي همچنان به فعاليت‌ها و سوءاستفاده‌هايشان از بيت‌المال ادامه مي‌دهند، بدون اينکه کسي از آنها پاسخ بخواهد يا آنها را بابت سوءمديريت‌هايشان بازخواست کند.
اگر تا پيش از اين گام‌هاي کوچکي مانند تعيين سقف بودجه و انتشار رسمي رقم قراردادها از سوي فدراسيون فوتبال برداشته مي‌شد، اما همان فعاليت‌هاي اندک هم که قدمي در راه شفاف‌سازي در فوتبال بود، در سال‌هاي اخير متوقف شده و بي‌بندو باري مالي و عدم نظارت در فوتبال کار را به جايي رسانده که فوتبال با توجه به بودجه هزار ميلياردي که سالانه از بودجه عمومي کشور و بيت‌المال دريافت مي‌کند، هر سال ريشه‌هاي فسادش بيشتر و عميق‌تر مي‌شود.
نکته قابل تأمل افزايش هزينه‌هاي فوتبال مانند رقم قراردادها و بودجه جاري باشگاه، آن هم بدون هيچ‌گونه ضابطه و منطقي در سال‌هاي اخير برخلاف روندي است که اقتصاد کشور طي مي‌کند. در حالي که رکود و مشکلات اقتصادي سبب شده تا درآمدها و هزينه‌ها در بيشتر بخش‌هاي کشور کاهش پيدا کند، در فوتبال اما با توجه به گشاده‌دستي مديران ورزش و دست‌اندازي‌شان به بيت‌المال، خرج فوتبال ايران هر سال که مي‌گذرد، افزايشي نجومي و صعودي پیدا می‌کند.
با توجه به چنين روندي بديهي است وقتي كه جاي نظارت و برخورد قضايي خالي باشد، فساد بيشتر خواهد شد، مسئله‌اي که به وضوح مي‌توان آن را در فوتبال کشور مشاهده کرد، فسادي که ريشه دواندن آن وقتي با بي‌تفاوتي مسئولان روبه‌رو مي‌شود، تلخ‌تر و آزاردهنده‌تر مي‌شود. پروين راست مي‌گويد: «الان من بگويم فساد وجود دارد، چه کسي گوش مي‌دهد و به چه کسي برمي‌خورد؟»
