تفكيك جنسيتي در دانشگاهها از جمله موضوعاتی بود كه طي سالهاي گذشته موردبحث ميان مسئولان و كارشناسان مذهبي و دانشگاهي قرار گرفت و در نهايت با نگاه مخالف و موافقان ادامهدار شد. موافقان تفكيك جنسيتي را در تعديل فضاي فرهنگي- رواني دانشگاه و پیشرفت نهضت علمی كمككننده توصيف ميكردند، اما در عين حال مخالفان با قبول برخي آثار مثبت اين طرح از جمله فرصت پيشرفت در زمينههاي علمي، طرح مذكور را فاقد كارشناسي و دارای عواقب ميدانستند. حال آنكه برخي آمارها از مشكلات ارتباطي و عاطفي دانشجويان نشان ميدهد، نگراني كارشناسان درخصوص كمرنگ شدن اختلاط دختران و پسران در جامعه در سايه اجراي طرح تفكيك جنسيتي چندان هم بيراه نبوده است. تحقيقات و پژوهشهاي بسياري نشان ميدهد كه يكي از پاكترين مكانها ميتواند محيطهاي علمي و فرهنگي باشد، چهبسا در كشور ما نيز محيطهاي علمي و دانشگاهي در دايره اين تعريف قرار ميگيرند كه ميتواند به دليل تبادل فكر و انديشه ميان دختر و پسر منجر به تعاملات سازندهاي شود.
مطرح کردن بحث تفكيك جنسيتي و كليشههايي از اين جنس از جمله مواردي بود كه بهرغم مزيتهاي موجود در تعريف كارشناسان، ساير آسيبها را به دنبال داشت و از همان ابتدا نيز بر طبل اين جداسازي به لحاظ عقلي كوبيده شد. برخي معتقد بودند تفكيك جنسيتي در مدارس به خاطر رفتارهاي هيجانيای كه دختران و پسران از خود نشان ميدهند، بسيار خوب است، اما در دانشگاه اينطور نخواهد بود؛ چراكه دانشجويان به سن عقلي رسيدهاند و رفتارهاي هيجانيشان در سطح پايينتري قرار دارد و مختلط بودن كلاسهاي دانشگاه، مشكل خاصي ايجاد نميكند. در عوض تفكيك جنسيتي از نظر عقلاني و علمي آسيبهاي فراواني را به دنبال خواهد داشت و در آينده كليشههاي جنسيتي را تقويت ميكند، چون جاي ديگري نيست كه دو جنس مخالف يكديگر را به صورت يك انسان متفكر ببينند.
درگيري عاطفي 40 درصد دانشجويان
راهكار ايجاد دانشگاههاي تكجنسيتي از همان ابتدا راهكار كوتاهمدتي توصيف شد كه با همه خوبيها و مزيتهايش مثل بسياري از طرحهاي فرهنگي ديگر يك مسكن كوچك در مقابل دردي خطرناك بود. حال آنكه اكنون برخي آمارها حكايت از تحقق نگرانيهايي دارد كه پيش از اين مطرح ميشد، چنانكه به گفته مديركل مركز مشاوره سازمان امور دانشجويي ۴۰درصد از دانشجويان درگير مسائل عاطفي با جنس مخالف خودشان هستند و بين ۲۵ تا ۳۰درصد از آنان بهدليل شكست عاطفي، خودكشي ميكنند. منصوره سادات صادقي با بيان اينكه در سال ۹۴ و ۹۵ نيز مشكلات ارتباطي دانشجويان رشد داشته، بيان داشته است: آمار مشكلات ارتباطي دانشجويان در سال ۹۲ تا ۹۵ بالا بوده، اما در سال ۹۴ و ۹۵ نيز رشد داشته و اين نشان ميدهد بايد برنامه تخصصي در اين خصوص در دانشگاهها برگزار شود.
البته بخش ديگري از اظهارات وي مبتني بر روشهاي خودكشي ميان دانشجويان بوده است كه پرتاب از بلندي را يكي از انواع آن توصيف كردند. هرچند كه وي گفته است از دانشگاهها بخواهيد براي خوابگاههايي كه نرده ندارند، نرده پيشبيني كنند. همچنين اتاقهاي دانشجويي پر خطر را در طبقه همكف قرار دهند، اما بررسيهاي كارشناسي از دلايل خودكشي نشان ميدهد چنين راهحلهايي قطعاً بينتيجه خواهد بود و آنچه لازم به سرمايهگذاري بوده، تجديدنظر در بازگشايي بن بستهاي ارتباطي مثل بحثهاي تفكيك جنسيتي است كه براي قشر تحصيلكرده گذاشته شد. به طور مثال وقتي ميزان پايداري و وفاداري در ازدواجهايي كه ميان همكلاسيها صورت ميگيرد، بالا توصيف شده يا اينكه طبق آمار گفته ميشود تنها 2درصد ازدواجهاي دانشجويي منجر به طلاق شده و موفقيت، ثبات و حتي نشاط در ازدواج دانشجويي بالا است، برخي نظريات متكي بر تفكيكهاي جنسيتي خواه ناخواه زيرسؤال رفته و نشان ميدهد تلاش براي توسعه اينگونه ازدواجها بايد دوچندان شود!