از رویای ملکه" آن " تا کابوس ملکه " الیزابت دوم"

چرا انگليس از استقلال اسكاتلند هراس دارد؟

توافقنامه ماه می 1707 میلادی، در زمان پادشاهی ملکه «آن» آغازي بر پیوند دو پادشاهی مستقل انگلستان و اسکاتلند، برای تولد پادشاهی متحد بریتانیای کبیر بود. سرزمینی که ولز و ایرلند شمالی نیز بخشی از آن محسوب می شود.

این اتحاد بدنبال پیشنهاد انگلستان به اسکاتلند ورشکسته در سرمایه گذاریهای استعماری حاصل شد و نتیجه یک مبادله بین این دو پادشاهی بود، اسکاتلند ورشکسته از یک سو و انگلستان و وعده ی پول و درهای باز مستعمره هایش بروی تجارت اسکاتلند از سوی دیگر. آنچه در مقابل این وعده ها درخواست شد، لزوم اتحاد دو پادشاهی با داشتن یک دولت پروتستان بود. در نهایت ملکه «آن»، عنوان اولین فرمانروای پادشاهی متحد بریتانیا را از آن خود کرد.

پیوندی که به اجبار برای رهایی از ورشکستگی و برای قدرت یابی بوجود آمد اما در نهان خود از رضایت مردمی برخوردار نبود و ازهمان ابتدا پایه هایش می لرزید. تزلزل این پیوند را می توان در تاریخ جنگهای استقلال طلبانه ی اسکاتلند با بریتانیا مشاهده کرد. جالب این جاست که در زمان حاضر در هفتصدمین سالگرد نبرد بانوکبرن" Bannockburn"1314م، اولین نبرد پیروزمندانه ی اسکاتلند با انگلستان، رفراندوم استقلال اسکاتلند از بریتانیا ( 18سپتامبر 2014 ) برگزار خواهد شد .

اما ثمر این پیوند برای انگلستان و آنچه که امروز این جدایی را برای ملکه الیزابت دوم ترسناک ساخته چیست؟

اهمیت اسکاتلند برای انگلستان را می توان درسه شاخه اقتصادی،سیاسی و نظامی تشریح نمود:

از منظر اقتصادی؛ اسکاتلند دارای اسکله ها، بنادر بسیار مهم و منابع نفتی در دریای شمال است که برای بریتانیا از درجه ی حساسیت بالایی برخوردارند.

از منظر سیاسی؛ در درجه ی اول پرستیژ بین المللی بریتانیا به عنوان سرزمینی که سرزمینهای بسیاری را تحت استعمار خود داشته با جدایی اسکاتلند و ناتوانی انگلستان از حفظ قلمروی خود،خدشه دار میشود . و در درجه ی دوم، این میتواند سایر مناطق از جمله ولز و ایرلند شمالی را نیز تحریک به جدایی طلبی کند.

از منظر نظامی ؛ در درجه ی اول ؛ با جدا شدن اسکاتلند، ارتش بریتانیا با کاهش نیروی انسانی و از دست رفتن پایگاه های استراتژیک تضعیف خواهد شد. و در درجه ی دوم ؛ همه سلاح های هسته ای بریتانیا در زیردریایی های واقع در پایگاه " Faslane "اسکاتلند است و انتقال آنها زمان زیادی را می طلبد. در درجه ی سوم ؛ با خروج اسکاتلند از ناتو، جایگاه بریتانیا در این پیمان دفاعی نیز تنزل می یابد.

آنچه که امروز انگلستان برای منصرف کردن اسکاتلند از تصمیم خود مدام گوشزد میکند، از جنس همان حرفهای قرن هجدهم برای تشویق این کشور به پیوند است. یعنی پول و قدرت جهانی. انگلستان جدایی را به عنوان آنچه که موجب تضعیف اقتصادی اسکاتلند و افول قدرت جهانی آن میشود معرفی میکند. اما در حقیقت، آنچه که از آن واهمه دارد تضعیف وجه ی خود در جامعه ی بین المللی و آینده ی نامعلوم سیاسی و اقتصادی بریتانیای تجزیه شده است.

اما اسکاتلند امروز برخلاف سه قرن گذشته، بر پایه های اقتصادی، مزایای طبیعی، جمعیت مستعد و شرکتها و موسسات بازرگانی خود در سطح جهانی اطمینان دارد و همواره هویتی مستقل برای خود ترسیم نموده و آن را به رخ می کشد. و اکنون با تمام قدرت می خواهد برای خود تصمیم بگیرد و هم اکنون در تلاش است تا بیشترین آری را در رفراندم سپتامبر 2014 از آن استقلال خود کند.

پیرو همه پرسی آتی، مذاکراتی بین اسکاتلند و مابقی بریتانیا و نیز اتحادیه ی اروپا صورت خواهد گرفت تا برای استقلال این هم پیمان قدیمی در مارس 2016 برنامه ریزی شود و زمانی واقع بینانه برای تکمیل فرآیندهای قانونی انتقال قدرت به پارلمان اسکاتلند تعیین گردد. آنچه که تا کنون درنظر گرفته شده مبنی بر این است که اولین انتخابات پارلمانی اسکاتلند در تاریخ 5 می 2016 برگزار خواهد شد و این یک انتخابات تعیین کننده خواهد بود.

هم اکنون در کنار تلاشهای بی وقفه ی اسکاتلند و طرفداران استقلال، بریتانیا نیز سرسختانه به ویژه از طریق رسانه های مردمی سعی در چرخاندن نتیجه ی همه پرسی به نفع خود دارد. یکی از مستندترین و مهمترین دستاویزهای انگلستان برای متقاعد کردن مردم مبنی بر فواید باقی ماندن به عنوان بخشی از بریتانیا، اشاره به بالارفتن سن جمعیت و پدیده ی سالمندی جمعیت در ضمن کاهش درآمد حاصل از نفت دریای شمال و در نتیجه بالارفتن هزینه ی دولت و فشار بر حکومت نوپاست.

باید دید مردم اسکاتلند آیا استقلال را با وجود همه ی این سختی ها انتخاب خواهند کرد یا خیر.