به گزارش خبرنگار جوان ، آب و کمبود منابع این ماده حیاتی مورد نیاز بشر، این روزها مشکل بسیاری از نقاط استان تهران، کشور و البته جهان است.
امروز این کالای استراتژیک مورد توجه کارشناسان حوزههای سیاسی و اجتماعی قرار گرفته و قریب به اتفاق آنها نزاعی تحت عنوان "جنگ آب" را برای آینده ملل پیشبینی میکنند.
معضل کمبود آب در روستای "لومان" شهرستان دماوند نیز به دلیل استفاده بیرویه و ناصحیح واحدهای ویلایی از آن تشدید شده است و باید برای آن فکری کرد.
شهرستان دماوند بهرغم تصورات بسیاری که از دیرباز تا کنون آن را با آب و هوایی مطبوع، دشتهایی سرسبز، قلهای همیشه برفی، خنکای نسیم و اقلیمی سردسیری میشناسند، منطقهای تشنه با سفرههای آب زیرزمینی بسیار ضعیف است.
بر اساس اعلام کارشناسان حوزههای زراعی و باغی، سفره آب دشت "همند" به عنوان گل سر سبد منابع آبی شهرستان دماوند طی سالیان اخیر روند رو به تنزلی را در پیش گرفته و امروز به پایینترین میزان خود در دهههای اخیر رسیده است.
این معضل تشدید شده در دو دهه اخیر، کهندیار دماوند را در روزهای گرم سال به ویژه اواسط تابستان بیش از سایر ایام میرنجاند و شنیدن اخباری متعدد از قطعی آب شرب و کمبود آب زراعی در این دیار چندان جدید و تعجبآور نیست.
***
یکی از مناطق روستایی دچار معضل کمبود آب در ایام گرم سال، روستای "لومان" از بخش مرکزی شهرستان دماوند است.
لومان، روستایی با جمعیت متغیر در ایام تابستان ۲ هزار نفری و ایام زمستان ۲۸۰ نفری است که البته نزدیک به ۲۰۰ نفر از اتباع بیگانه را نیز در خود پذیراست.
نکته جالب در خصوص این روستا، ترکیب جمعیتی آن است؛ به طوری که نیمی از جمعیت لومان را لوژنشینان ساکن در واحدهای ویلایی تشکیل میدهند و امروز مردم و مسئولان روستای لومان آنها را از عوامل اصلی کاهش منابع آب خود تلقی میکنند.
*آب در لومان کم نیست، اما ...
شمسالله مختاری، عضو شورای اسلامی روستای لومان درباره مشکلات این روستای گفت: در حال حاضر مشکلات روستای لومان را میتوان در یک کلام، یعنی ویلانشینان خلاصه کرد.
وی ادامه داد: بسیاری از کمبود آب در لومان سخن به میان میآورند؛ اما باید گفت که آب در لومان کم نیست بلکه نحوه مصرف آن از سوی ویلانشینان نیازمند تغییراتی بنیادین است.
این مسئول اضافه کرد: در حال حاضر طول لوله اصلی شبکه آبرسانی روستای لومان از محل منبع تغذیه تا نخستین خانه روستایی نزدیک به دو کیلومتر است. این خط لوله قدیمی در گذشتههای نه چندان دور از میان باغات و اراضی زراعی اهالی عبور می‌کرد اما طی سالیان اخیر این مسیر دو کیلومتری با رشد چشمگیر واحدهای ویلایی و جایگزینی آن به جای مراکز کشاورزی روبهرو شده است.
*استحصال غیرقانونی ۵۰ درصدی آب
عضو شورای اسلامی روستای لومان معتقد است که در حال حاضر نیمی از آب در حال عبور از لوله قدیمی روستا توسط واحدهای ویلایی واقع در مسیر به صورت غیرقانونی استحصال و یا در بیانی دیگر سرقت میشود.
مختاری ادامه داد: این شیوه غیرقانونی برداشت آب از خط لوله لومان علاوه بر کاهش سطح آب در این روستا موجبات آلودگی آن را نیز فراهم میسازد. زیرا این انشعابات بدون کارشناسی لازم، رعایت امور فنی و کاملا پرتعجیل و شتاب ایجاد شده و امکان بازگشت آلودگیهای پسآبهای استخرهای شنای خصوصی اقشار متمول و همچنین باغات آنها به داخل شبکه آب دور از ذهن نیست و خطر بیماریهای انگلی اهالی روستا را تهدید میکند.
*آب شرب در استخرهای خصوصی
عضو شورای اسلامی روستای لومان، ویلانشینان را باری بر دوش روستاییان این خطه ولایی، انقلابی و شهیدپرور میخواند.
وی تصریح کرد: متاسفانه این اقشار متمول اغلب پایتختنشین آب روستای لومان را به استخر و سونا و جکوزی خود هدایت کرده و از آن سو کوچکترین خیری برای اهالی ندارند.
این مسئول اضافه کرد: این خدمات از سوی نظام مقدس جمهوری اسلامی و دولت خدمتگزار برای بومیان منطقه در نظر گرفته شده است اما بخش عمدهای از آن مورد استفاده ویلانشینان است.
مختاری با قیاسی بین مصرف آب خانه یک روستایی با واحدهای ویلایی خاطرنشان کرد: مصرف آب شرب یک روستایی با خانه محقر حداکثر ۸۰ متری، روزانه حدود ۲۰ لیتر است اما یک واحد پر زرق و برق ویلایی برای آنکه استخر خصوصی صاحب خود را برای شنای یک ساعته لبالب از آب پر کند، نیازمند دستکم دو هزار لیتر در روز است.
عضو شورای اسلامی روستای لومان تصریح کرد: حال خود قضاوت کنید که آیا نباید بهای آب را برای این اقشار ثروتمند با چنان تعرفههایی محاسبه کرد که حداقل خرج و مخارج اصلاح شبکه انتقال آب روستا تامین شود.
*حمله به حریم آبهای زیرزمینی و جاری
عضو شورای اسلامی روستای لومان، تجاوز ویلاداران به حریم آبهای زیرزمینی از طریق حفر چاههای غیرمجاز و همچنین ساخت واحدهای ویلایی در حریم رودخانههای جاری در روستا را دیگر معضل ناشی از حضور اقشار متمول در لومان میداند.
این مسئول ادامه داد: اگر وضع به همین منوال ادامه یابد روستای لومان در آیندهای نه چندان دور از منطقهای سرسبز به کویری بایر و بی آب و علف تبدیل میشود. البته این سرنوشت، تنها مختص روستای لومان نیست و رشد بیرویه واحدهای ویلایی در دماوند میتواند سرنوشتی مشابه را برای سایر نقاط این شهرستان نیز رقم بزند.
مختاری افزود: خواسته به حق و منطقی مردم روستای لومان از مسئولان شهرستان دماوند، استان تهران و کشور برخوردی قانونی با عوامل بروز این مشکلات است.
*ضرورت تغییر محل لوله و شبکه فرسوده
عضو شورای اسلامی روستای لومان خواستار تغییر محل لوله انتقال آب این روستا از میان واحدهای ویلایی به حواشی جاده اصلی شد.
وی تصریح کرد: دیگر معضلی که شبکه آبرسانی لومان با آن دست و پنجه نرم میکند، فرسودگی و عدم کارشناسی در طراحی آن است. متاسفانه لولههای شبکه آبرسانی این روستا در گذشته بدون حضور کارشناسان امر و به صورت غیرفنی طراحی شده، بخشهای عمدهای از آن دچار پوسیدگی بوده و میزان هدرروی آب در آن بالا است.
مختاری افزود: میتوان شبکه آبرسانی لومان را با یک طراحی کارشناسی و برابر با وضع امروز این روستا در قالب سه شاخه مجزا به مرکز، بالادست و نواحی شرقی اصلاح کرد تا مشکلات مردم در این زمینه رفع شود.
وی، فقدان مسئول امور آب برای لومان به دلیل ناتوانی شورای روستا و شرکت آبفار شهرستان دماوند برای تامین هزینههای جانبی آن مانند بیمه را دیگر معضل این خطه خواند.
