كافي است خداي ناكرده بيماري و درد در خانه شما را بزند و سر و كارتان با دكتر و دوا و بيمارستان بيفتد، در آن صورت است كه معناي نعمت سلامتي را با تمام وجود لمس مي‌كنيد. در اين ميان اما كمبود پرستار به ازاي هر تخت بيمارستاني شرايطي را پيش مي‌آورد كه مي‌توان به پرستاران بيمارستان‌ها براي نبودنشان بر سر بالين بيمار تا حدودي حق داد و اينجاست كه بار پرستاري از بيمار به دوش همراهان مي‌افتد. در اين ميان اما كساني كه از تمكن مالي بيشتري برخوردارند، با استخدام پرستار خصوصي گاهي با هماهنگي بيمارستان و گاهي هم بدون هماهنگي، در نبود نيروي انساني كافي و متعهد ، خودشان براي مراقبت از بيمار خود، استاندارد‌سازي مي‌كنند.
اين پرستار نه، آن پرستار! استخدام پرستار خصوصي از سوي بيمار يا خانواده‌اش براي مراقبت از وي در بيمارستان دولتي، ماجرايي است كه به تازگي مرسوم شده است. انگار اين موضوع هم مانند بسياري از تخلفات و رفتارهاي تبعيض آميز براي خودش جا باز كرده است. غضنفر ميرزا بيگي، رئيس سازمان نظام پرستاري در گفت‌وگو با «جوان» با تأكيد بر اينكه چنين كاري مورد تأييد سازمان نظام پرستاري نيست مي‌گويد: چنين پديده‌اي به دليل تعداد كم پرستاران شكل گرفته است. وي خاطر نشان مي‌كند: در حال حاضر به ازاي هر تخت ۵/۰ و در بهترين حالت ۷/۰ پرستار وجود دارد در حالي كه مطابق آخرين استانداردي كه از سوي دولت نيز مورد پذيرش قرار گرفت بايد به ازاي هر تخت ۵/۱ پرستار داشته باشيم، بنابراين براي رسيدن به حالت مطلوب بايد سه برابر وضع موجود پرستار جذب شود. به گفته ميرزا‌بيگي، در حال حاضر بسياري از خانواده‌هاي بيماران بستري در بيمارستان‌هاي دولتي به دنبال پرستاران خصوصي هستند و براي اين كار هم حاضرند مبالغ قابل توجه و گزافي را بپردازند. وي اما در پاسخ به سؤال «جوان» درباره ميزان مبالغي كه در اين ميان رد و بدل مي‌شود، با تأكيد بر نادرست خواندن چنين روندي اظهار بي‌اطلاعي مي‌كند.
استاندارد‌سازي خدمات پرستاري براي پولدارها! شنيدن چنين خبري از سوي رئيس سازمان نظام پرستاري كشور يك علامت سؤال بزرگ را در برابر اين موضوع قرار مي‌دهد؟آيا اين پرستاران خصوصي با هماهنگي خود بيمارستان به كار گرفته مي‌شوند؟
رئيس سازمان نظام پرستاري ايران در پاسخ به اين سؤال مي‌گويد:گاهي اين هماهنگي صورت مي‌گيرد، البته نه اينكه بيمارستان چنين پيشنهادي را داشته باشد، بلكه خود بيمار و همراهانش به شدت چنين درخواستي را دارند. وي تصريح مي‌كند: به هرحال بيمارستان‌هاي دولتي با كادر پرستاري كه در خدمت دارند كار خود را انجام مي‌دهند، اما خود بيمار يا همراهان وي مي‌خواهند كه اين كار خصوصي تر انجام شود و حضور و رسيدگي دقيق تر به بيمار به مفهوم استاندارد‌سازي خدمات پرستاري است !
حال خدمت رساني به بيماران خوب نيست
براي بررسي رضايتمندي بيماران و خانواده‌هايشان از وضعيت رسيدگي پرستاران به چند بيمارستان سر مي‌زنيم.
زن جوان با چشماني كه تشويش از آنها مي‌بارد طول راهروي بخش بستري را بالا و پايين مي‌رود. ساعت ملاقات تمام شده، اما دلش نمي‌آيد پدرش را تنها بگذارد و بعد از خدا، به دست دو پرستاري كه قرار است مراقبت از تمام بيماران بستري در اين بخش را بر عهده دارند، بسپارد. خانم جعفري در گفت‌وگو با خبرنگار «جوان» مي‌گويد: اينجا بخش مردان است و حتي با پرداخت هزينه همراه به بيمارستان، باز هم اجازه نمي‌دهند شب را پيش پدرش باشم از طرفي در طول روز هم گاهي سرم تمام مي‌شود، اما پرستار بعد از مدت‌ها به سراغ بيمار مي‌آيد و نمي‌شود بيمار را به حال خود گذاشت، بنابراين مجبورم پرستار بگيرم.
آقاي يزدي يكي ديگر از همراهان بيماران است كه لگن به دست دارد و با عجله به اتاق بيمارش مي‌رود. وي نيز در گفت‌وگو با «جوان» با اشاره به وضعيت بيمارستان تأكيد مي‌كند: پرستار و نيروي خدماتي كافي در بيمارستان حضور ندارند و تقريباً تمام كارهاي بيمارمان را بايد خودمان انجام دهيم و اين در حالي است كه ما به ازاي هر شب همراهي بايد هزينه‌اي را به بيمارستان پرداخت كنيم.
خانم ملكي هم كه مادرش به دليل بيماري قلبي در بيمارستان بستري است كمبود پرستار و رها شدن مريض به حال خود را بهترين دليل براي استخدام پرستار خصوصي مي‌داند.
يك بام و دو هواي بيمارستان دولتي يك بيمارستان دولتي را تصور كنيد؛ پرستار خصوصي با دقت ويژه از بيمار پرستار مي‌كند و در برابر اين رسيدگي ويژه دستمزدي ويژه نيز مي‌گيرد. در گوشه‌اي ديگر اما بيماري خوابيده كه از تامين هزينه‌هاي بيمارستان هم ناتوان است، چه رسد به اينكه بخواهد هزينه همراه را بپردازد. پس بايد به اميد آن باشد كه پرستار بخش به او هم سري بزند. انگار تفاوت فقير و غني حتي به بيمارستان‌هاي دولتي هم راه يافته و تفاوت و تبعيض ميان پولدار و بي‌پول را در اينجا هم مي‌توان مشاهده كرد.
رئيس سازمان نظام پرستاري اما راه حل رفع چنين تبعيضي را استاندارد‌سازي خدمات پرستاري و اجراي اين استانداردها مي‌داند و تأكيد مي‌كند: وقتي ما استانداردها را اجرا نمي‌كنيم مردم خودشان ميان‌بر مي‌زنند و سراغ چنين راهكارهايي مي‌روند.
چند استخدام ديگر لازم است ؟ اظهارات رئيس سازمان نظام پرستاري درباره كمبود پرستار در حالي است كه سال گذشته ۲۳ هزار استخدام داشتيم و امسال نيز قرار است ۱۰ هزار نيروي بهداشتي- درماني ديگر استخدام شوند، اما آيا با تزريق نيروي كافي مي‌توان تعهد اخلاقي را هم به بدنه بهداشت و درمان كشور دميد؟
