در کمتر از ۱۰ دقیقه، تمام بلیتهای هشت سانس کنسرت علیرضا قربانی در تبریز به پایان رسید؛ رخدادی که برای دوستداران موسیقی دیگر تازگی ندارد، اما برای سودجویان و دلالان فرهنگی، فرصتی طلایی و تکراری است. بلیتهایی که بهصورت انبوه و سازمانیافته خریداری میشوند، سپس بهصورت تکی و با قیمتهایی چند برابر نرخ رسمی در بازار سیاه به فروش میرسند؛ گویی هنر نیز به کالایی برای سوداگری بدل شده است. جوان آنلاین:علیرضا قربانی، خوانندهی پرآوازه و محبوب موسیقی ایران، پس از وقفهای نزدیک به سه سال، با تور تازهی کنسرتهایش به تبریز بازگشته تا بار دیگر با هواداران پرشور و هنردوست این شهر دیدار کند. اما در حالی که استقبال گسترده از اجراهای او همیشه قابل پیشبینی است، بار دیگر سایهی سنگین دلالان و سودجویان بر این رویداد فرهنگی افتاده است؛ افرادی که با سوءاستفاده از محبوبیت این هنرمند، بلیتها را بهسرعت از آنِ خود کرده و در بازار سیاه با قیمتهای نجومی به فروش میرسانند.
به گزارش ایسنا، طبق اعلام قبلی سایت فروش، فرآیند بلیتفروشی از ساعت ۱۴ روز دوشنبه هشتم دی آغاز شد؛ اما در کمال شگفتی، تمامی بلیتهای موجود در کمتر از ده دقیقه نایاب شدند. نکتهی تأملبرانگیزتر آنکه، شمار زیادی از علاقهمندان واقعی علیرضا قربانی حتی با حضور بهموقع در لحظهی آغاز فروش نیز موفق به تهیهی بلیت نشدند؛ گویی بلیتها پیش از آنکه به دست مخاطبان واقعی برسند، از پیش رزرو شده بودند.
به نام هنر، به کام مافیا؛ بازار سیاه کنسرت علیرضا قربانی
تنها دقایقی پس از اتمام بلیتهای کنسرت علیرضا قربانی، موجی از آگهیهای فروش مجدد این بلیتها در پلتفرمهای آنلاین خرید و فروش به چشم میخورد؛ آگهیهایی که بلیتها را با قیمتهایی چند برابر نرخ رسمی عرضه میکردند. این اتفاق بار دیگر نشان داد که بازار سیاه بلیت، نه یک استثنا، بلکه به یک رویهی تکراری و نگرانکننده در عرصهی فرهنگ و هنر تبدیل شده است؛ جایی که سودجویان، پیش از آنکه هواداران واقعی فرصت خرید داشته باشند، بلیتها را انبوه خریداری کرده و با قیمتهای گزاف به فروش میرسانند.

از نهادهای مسئول در حوزه فرهنگ و هنر، بهویژه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، انتظار میرود با طراحی و راهاندازی سامانههای فروش بلیتِ امن، شفاف و غیرقابل نفوذ، بهطور جدی با پدیدهی ناعادلانهی بازار سیاه مقابله کنند. ایجاد زیرساختهایی که امکان خرید عادلانه را برای همهی علاقهمندان فراهم کند، گامی ضروری در جهت احقاق حقوق فرهنگی شهروندان و حفظ شأن هنرمندان است.