جوان آنلاین: با اینکه مدتهاست همدان با چالش کم آبی و فرونشست زمین روبهروست حالا پایین آمدن کیفیت آب این شهر به دردی بزرگتر تبدیل شده است. با گذشت ماهها از وعده نصب دستگاه اُزنزن، هنوز کاری انجام نشده و طعم آب همدان همچنان غیر قابل تحمل است. حالا شرکت آب منطقهای اعلام کرده نصب دستگاه به شرکت آبنیرو سپرده شده است. حرفهایی که بیشتر به انداختن توپ به زمین دیگری تعبیر شده و مردم نمیدانند از کدام مرجع و ارگانی باید پیگیر رفع این مشکل باشند.
پس از تنشهای شدید آبی در همدان و انتقال آب از سد تالوار روند تأمین آب پایدار شد، اما کیفیت و طعم آب تغییر کرد و آنچه امروز در شهر همدان دیده میشود تغییر محسوس و ناخوشایند مزه آب است؛ تغییری که طی ماههای اخیر گلایه جدی شهروندان را بهدنبال داشته است و همچنان هیچ نهاد مسئولی پاسخ روشنی درباره آن ارائه نمیکند.
بر اساس وعدههای مطرحشده از سوی مسئولان قرار بود برای حل این مشکل، دستگاه اُزنزنی در تصفیهخانه شیخیجان تا پایان شهریور ۱۴۰۴ نصب و راهاندازی شود؛ اقدامی که میتوانست بهطور مستقیم در رفع بو و طعم نامطلوب آب اثرگذار باشد. اما نهتنها این وعده عملی نشد، بلکه پس از گذشت ماهها، دستگاه مذکور همچنان نصب نشده و هیچ جدول زمانی مشخصی نیز اعلام نشده است.
در ادامه این بلاتکلیفی، شرکت آب منطقهای اعلام کرد نصب دستگاه به شرکت آبنیرو سپرده شده است؛ خبری که نه تنها وضع را روشن نکرد، بلکه پیچیدگی و ابهام بیشتری ایجاد کرد.
مدیرعامل شرکت آب منطقهای با اشاره به سرنوشت نصب دستگاه ازنزنی در تصفیهخانه «شیخیجان» میگوید: «سال گذشته که درگیر دستگاه اجرایی طرح آبرسانی سد تالوار بودیم، پیمانکار را تحت فشار قرار دادیم تا قرارداد نصب سامانه ازنزنی با شرکت ذیصلاح نهایی شود و حتی سولههای مورد نیاز آن نیز خریداری شد.»
رضا اخلاصمند میافزاید: «امسال، اما اجرای طرح به شرکت توسعه منابع آب و نیروی ایران واگذار شده و اکنون آن مجموعه در حال پیگیری موضوع است تا وعدهای که به مردم داده شده است عملیاتی شود. اگر اجرای طرح همچنان در اختیار ما بود، تلاش میکردیم این بخش سریعتر جمعبندی شود.»
با تأکید بر اینکه در قرارداد فعلی زمان تحویل قطعی ذکر نشده است، توضیح میدهد: «اجرای عملیات منوط به تأمین اعتبار است و با افزایش نرخ ارز، قیمت تجهیزات ازنزنی نیز بهطور قابل توجهی رشد کرده است. با این حال مسئولان طرح اعلام کردهاند این موضوع را در اولویت قرار دادهاند و امیدوارند هرچه سریعتر کیفیت آب شرب بهبود یابد.»
مدیرعامل شرکت آب منطقهای همدان درباره وضعیت مخزن سد تلوار نیز هشدار میدهد: «تاکنون ۷۳ تا ۷۴ روز از سال آبی گذشته، اما میزان بارش در استان همدان کمتر از دو میلیمتر بوده است در حالی که باید بیش از ۶۹ میلیمتر ثبت میشده. استانهای همجوار از جمله کردستان و زنجان نیز شرایط مشابهی دارند و بارندگیها در آنها منفی است.» وی میگوید: «ورودی مخزن سد به دلیل نبود بارش تقریباً صفر است و تنها از ذخایر سالهای گذشته برداشت میکنیم. اگر بارندگی مؤثری رخ ندهد، آبی برای جبران برداشتها وارد سد نمیشود و این وضعیت میتواند تأمین آب شرب شهرها را با مشکل مواجه کند.»
اخلاصمند با درخواست از شهروندان همدان برای رعایت الگوی مصرف تصریح میکند: «اگر مصرف کنترل نشود، منبع دیگری برای تأمین آب شرب وجود نخواهد داشت. الگوی مصرف رسمی از سوی شرکت آبوفاضلاب استان اعلام و ابلاغ شده است و انتظار میرود مردم آن را جدی بگیرند.»
به جای پاسکاری گزارش دهید
یکی از کارشناسان کنترل کیفی آب و محیطزیست استان همدان با اشاره به تداوم گلایههای مردمی درباره طعم و مزه نامطلوب آب شرب همدان میگوید: «طی ماههای اخیر گزارشهای متعددی درباره تغییر طعم، بوی خفیف و گِسشدن آب در برخی مناطق شهری دریافت شده که این مسئله نیازمند بررسی دقیقتر و پاسخگویی شفاف دستگاههای مسئول است.»
علیرضا خانجانیبَقا با بیان اینکه کیفیت احساسشده از سوی مصرفکننده اعم از طعم، بو و رنگ، یکی از شاخصهای مهم سلامت آب است، ادامه میدهد: «حتی اگر پارامترهای میکروبی و شیمیایی در محدوده استاندارد باشد، هرگونه تغییر محسوس در طعم آب میتواند نشانه اختلال در فرایند تصفیه، تغییر در ترکیب منابع آب یا اشکال در شبکه انتقال باشد و نمیتوان آن را امری عادی تلقی کرد.»
وی تصریح میکند: «انتقال آب از سد تالوار و کاهش کیفیت برخی منابع قبلی بهطور طبیعی نیازمند بهروزرسانی سیستمهای تصفیه و پایش پیوسته بوده است، اما آنچه امروز مشاهده میشود این است که طعم آب برای بخش قابل توجهی از شهروندان ناخوشایند و این موضوع باید با اقدامات عملی مدیریت شود، نه صرفاً با توضیحات کلی.»
کارشناس کنترل کیفی آب و محیط زیست همدان با اشاره به وعده نصب سامانه ازنزنی در تصفیهخانه شیخیجان میگوید: «اجرای این سامانه میتوانست نقش مهمی در کاهش طعم و بوی غیرطبیعی آب داشته باشد، اما تأخیر در نصب و نبود جدول زمانی روشن، موجب تداوم نگرانی مردم شده است.»
به گفته او، در چنین شرایطی لازم است آبفا و آب منطقهای به جای پاسکاری اداری، گزارش دقیق و مستند از وضعیت کنونی ارائه کنند.
خانجانیبَقا تأکید میکند: «مردم حق دارند بدانند دلیل این تغییر طعم چیست و چه زمانی قرار است کیفیت آب به حالت پایدار و قابل قبول برگردد. سلامت آب شرب موضوعی نیست که بتوان با اظهارات کلی از کنار آن گذشت. تا زمانی که سیستم تصفیه تکمیل نشود و پایشهای آزمایشگاهی بهصورت شفاف منتشر نگردد، ذهنیت منفی مردم درباره «طعم بد آب» همچنان باقی میماند.» وی با بیان اینکه دستگاههای مرتبط باید هرچه سریعتر موضوع را تعیینتکلیف کنند، میافزاید: «ادامه وضعیت فعلی میتواند اعتماد عمومی را نسبت به کیفیت آب شرب مخدوش کند و این مسئله برای دستگاههای مدیریت سلامت و خدمات شهری قابل پذیرش نیست.»
آنچه امروز بیش از همه در شهر احساس میشود نه کمبود آب، بلکه کمبود پاسخگویی است؛ وضعیتی که شهروندان را میان امید به اصلاح کیفیت آب و نگرانی از تداوم طعم ناخوشایند آن معلق نگه داشته است. همدان که زمانی به آب گوارا و خوشطعمش شناخته میشد، اکنون چشمانتظار اقدام عملی و شفافیت نهادهایی است که هرکدام دیگری را مسئول معرفی میکنند.
تا زمانی که وعده نصب سامانه ازن زنی از مرحله حرف به عمل نرسد و مسئولیتها روشن نشود، مزه نامطلوب آب همچنان در کام مردم خواهد ماند؛ مزهای که نه با وعده رفعو محو میشود و نه با پاسکاری اداری.
