شرایط گویا قرار نیست هیچ رقمه بهتر شود. انتخاب روسیه و تانزانیا به عنوان حریفان تدارکاتی ایران برای فیفادی مهرماه کم مورد انتقاد بود، افشاگری اخیر برخی رسانه‌ها در خصوص ماجرا‌های پشت پرده آن، چون کشیدن کبریت در انبار باروت، اوضاع را پیچیده‌تر از قبل کرد.
هنوز بازی با حریفی از آفریقا که شانسی برای حضور در جام‌جهانی ندارد و در رده‌بندی فیفا ده‌ها پله پایین‌تر از ایران قرار دارد، هضم نشده و مورد بحث بود که بحث پرداخت ۱۰ هزار دلار به یک ایجنت برای برگزاری این دیدار همه را متعجب کرد. برای بازی با تیمی که فدراسیون فوتبالش اجازه خروج هیچ یک از بازیکنان دعوت شده به تیم ملی را نداده بود تا این تیم با تمام قوا در دیدار مقابل ایران حاضر شود، چراکه برای علاقه‌مندان به فوتبال در این کشور، مسابقات باشگاهی اولویت بیشتری نسبت به دیدار‌های ملی دارد! تیمی که به گفته تاج، حاضر به بازی در ایران نشد و به همین دلیل قلعه‌نویی و شاگردانش راهی دوبی شدند. هرچند که تعداد اعضای کاروان اعزامی ایران به دوبی نشان می‌دهد آقایان چندان هم از بازی که تانزانیا برای انجام این دیدار تدارکاتی به راه انداخته، ناراضی نیستند که اگر بودند برای برگزاری بازی تدارکاتی براساس شنیده‌ها، چیزی حدود ۶۰ میلیارد هزینه نمی‌کردند! مسئله‌ای که نشان می‌دهد بازی‌های فیفادی مهرماه اگر برای تیم ملی آب نداشته برای برخی نان داشته است!
نه ۶۰ میلیارد تومان رقم کمی است و نه پرداخت ۱۰ هزار دلار برای انجام بازی تدارکاتی با تانزانیایی که به هیچ عنوان به لحاظ فنی نمی‌تواند کمکی به تیم ملی فوتبال ایران برای آمادگی جهت حضور در جام‌جهانی کند. با وجود این شنیده‌ها حاکی از آن است که برای برگزاری همین بازی هم علاوه بر هزینه‌های هنگفت، کاروان ایران با چیزی حدود ۸۹ نفر راهی دوبی شده است! کاروانی که طبق ادعای برخی رسانه‌ها علاوه بر کادرفنی، اجرایی و بازیکنان تیم ملی، شامل هیئت رئیسه فدراسیون، چند نماینده مجلس و همچنین ۹ لیدر و البته اصحاب رسانه هم می‌شود. هرچند حضور رسانه‌ها را می‌توان به نوعی توجیه کرد، اما حضور اعضای هیئت رئیسه، برخی نماینده‌های مجلس و ۹ لیدر که هیچ ضرورتی برای سفر آنها نمی‌توان یافت، قابل هضم نیست. با این حال علوی، سخنگوی فدراسیون بی‌جواب نمی‌ماند و ضمن تکذیب حضور نماینده‌های مجلس، توضیحاتی برای تعداد بالای نفرات اعزامی به دوبی مطرح می‌کند که قضاوت در خصوص آن بی‌شک برعهده مردمی است که دیگر نمی‌توان به سادگی سر آنها را شیره مالید و فریب‌شان داد: «از آنجایی که میزبانی برعهده فدراسیون فوتبال است، به غیراز اعضای تیم و اهالی رسانه، تعدادی نیز اضافه شده‌اند. شنیده‌ام که گفته‌اند از نمایندگان مجلس شورای اسلامی نیز کنار تیم ملی حضور دارند که اینطور نیست و کسی در حال حاضر با تیم ملی نیست. اگر بازی در تهران برگزار می‌شد، ناظر، سکوریتی، ناظر رسانه‌ای، حراست و تشریفات می‌خواست. این ۱۰ نفری که اضافه اعزام شده‌اند، همان‌هایی هستند که قرار است از سوی فدراسیون فوتبال کار‌ها را به دلیل میزبانی ایران انجام دهند»،
اما به نظر می‌رسد ورود نهاد‌های نظارتی به اینگونه موارد کاملاً جدی است، چراکه اعداد و ارقام منتشر شده نشان از حضور تعداد بالایی از همراهان در این سفر دارد. نفراتی که با یک حساب سرانگشتی می‌توان دریافت که تعدادشان به مراتب از اعضای تیم بیشتر است و این هیچ جای توجیهی ندارد، آن‌هم برای برگزاری بازی دوستانه با تیمی که هیچ بازخورد فنی برای قلعه‌نویی و شاگردانش ندارد و با این شرایط اگر تیم ملی با یکی از تیم‌های حاضر در لیگ بازی می‌کرد هم هزینه کمتری روی دست فدراسیون و فوتبال می‌گذاشت و هم بی‌تردید به لحاظ فنی کیفیت بالاتری داشت. اما به نظر می‌رسد در شرایطی که یافتن حریف تدارکاتی مناسب کاری بس دشوار شده، فدراسیون به هر ریسمانی جهت مهیا کردن بازی تدارکاتی چنگ می‌زند که اگر غیر از این بود مبلغی حدود ۱۰ هزار دلار به یک ایجنت جهت هماهنگی و برگزاری این بازی پرداخت نمی‌کرد.
بی‌تردید حمایت از تیم‌ملی در فاصله کمتر از ۹ ماه تا جام جهانی بسیار حائز اهمیت است، همانطور که برگزاری بازی‌های تدارکاتی برای هماهنگی و آماده‌سازی تیم از اهمیت زیادی برخوردار است، اما فدراسیون با اقدامات و انتخاب‌هایش هیچ جای دفاعی باقی نگذاشته و نگرانی‌ها بابت آینده این تیم باعث شده است هر روز بر تعداد منتقدان افزوده شود. منتقدانی که با این شرایط اگر بخواهند هم نمی‌توانند چشم ببندند و سکوت اختیار کنند وقتی صراحتاً می‌بینند مسیری که فدراسیون در پیش گرفته هیچ کمکی به پیشرفت و آماده‌سازی تیم ملی فوتبال ایران برای حضوری پرقدرت در جام جهانی نمی‌کند. حداقل نه تا زمانی که به وضوح می‌بینیم آفتابه لنگ هفت‌دست، شام و ناهار هیچی!
