جوان آنلاین: از عوامل مهم و تأثیرگذاری که توانست پیروزی‌های ارزشمند و مستمر را در برهه‌های حساس برای کشور به ارمغان بیاورد، وحدت و همبستگی ملی ایرانیان در مواجهه با دشمن بود.
هنگامی که ایران در نخستین سال‌های تثبیت نظام اسلامی بود، سپاه پاسداران نوپا و ارتش در شرایطی شکننده قرار داشت. این وضعیت، آمادگی کشور را برای رویارویی با جنگی تمام‌عیار به حداقل می‌رساند، به همین دلیل دشمن تصور می‌کرد با راه‌اندازی جنگی گسترده و با پشتیبانی قدرتمند جهانی، خواهد توانست ضربه‌ای کارآمد به انقلاب وارد کند.
در همین راستا بلوک شرق و غرب با تمام توان پشت رژیم بعث عراق ایستادند، اما ملت ایران با رهبری حضرت امام خمینی (ره) و تکیه بر ایمان، وحدت و انسجام ملی، مقاومت کم‌نظیری را رقم زدند. در دفاع مقدس صرفاً نیرو‌های نظامی کشور در جنگ شرکت نداشتند و همه اقشار مردم از پیر و جوان و زن و مرد فعالانه در آن حضور داشتند. علاوه بر آن، با وجود آنکه در ابتدا رژیم بعث عراق ادعا کرد قصد تصاحب یا آزادسازی قسمتی از جغرافیای کشور را دارد، اما همه اقوام ایران اعم از آذری، کرد، بلوچ، عرب و ترکمن برای دفاع از خاک، در میدان رزم حاضر شدند، همچنین علاوه بر مسلمانان شیعه و سنی هموطنان ارمنی، آشوری، زرتشتی و کلیمی نیز در حماسه دفاع مقدس نقش آفرینی کردند، البته نباید از نقش مهم و محوری رهبر انقلاب برای ایجاد همبستگی و وحدت هم غافل شد. رهبر کبیر انقلاب در طول جنگ تمام ملت ایران را خطاب و وظیفه حراست از تمامیت ارضی و مقاومت را بر دوش همه ایرانیان قرار دادند. این پیام امام موجب شد تمام مردم ایران احساس تکلیف کنند.
«وحدت» رمز پیروزی در دفاع مقدس
در ابتدای جنگ که امکان حضور نیرو‌های مردمی و بسیجی وجود نداشت، عراق توانست خیلی راحت به اهدافی که در نظر داشت، نزدیک شود و در مناطق مختلف پیشروی‌هایی در مرز‌های کشور داشته باشد و آنها را تحت تصرف خود بگیرد، اما بعد از حضور گسترده و منظم نیرو‌های بسیجی و داوطلب، ماشین جنگی عراق متوقف شد و ایران موفق شد گام‌های بلندی را برای مقابله با تهاجم سراسری ارتش عراق از شمال تا جنوب کشور بردارد. چنانکه عملیات‌های مهمی از جمله شکست حصر آبادان، فتح‌المبین، بیت‌المقدس و سلسله عملیات‌های والفجر با حمایت نیرو‌های داوطلب مردمی پیروزی‌های بزرگی را نصیب کشور کرد. در این شرایط، انگیزه عمومی برای مبارزه با دشمن بیشتر شد و درنتیجه رغبت نیرو‌های مردمی برای حضور در جبهه‌ها دوشادوش نیرو‌های مسلح افزایش پیدا کرد. همین عامل سبب شد نیرو‌های بعثی به عقب رانده شوند و ایران به پیروزی تاریخی و ناباورانه‌ای دست یابد. در جنگ ۱۲ روزه نیز همین حضور ملی برقرار بود و مردم با حمایت از حاکمیت و افزایش همدلی در میان خود، نمود خودجوشی از انسجام را رقم زدند؛ رویدادی که هم به آتش‌بس منجر شد و هم امریکا و رژیم صهیونیستی را خشمگین کرد، زیرا آنها طبق برنامه خود، گمان می‌کردند بعد از حمله به زندان اوین و تبلیغاتی کردن آن علیه کشور، می‌توانند کانون‌های آشوب و براندازی را در کشور فعال کنند. در واقع، طبق نقشه آنها قرار بود کشور که از یک طرف با جنگ دست و پنجه نرم می‌کرد، با یک مبارزه مسلحانه در داخل هم مواجه شود. در واقع، دشمن به دنبال این بود تا از جنگ به اغتشاش و از اغتشاش به براندازی برسد که این یک اشتباه بود و فکر می‌کرد، وقتی جنگ آغاز شود، مردم شورش می‌کنند و هیچ کسی نمی‌تواند آنها را کنترل کند، اما انسجام ملی و همبستگی مردم این نقشه را ناکام کرد و آنها در همین مرحله شکست سنگینی متحمل و در نهایت مجبور به تدارک مقدمات آتش بس شدند.
ضرورت مراقبت و تقویت انسجام ملی
اولین گام برای حفظ وحدت، گرامی داشتن آن است. در واقع اگر بخواهیم انسجام خودجوش مردمی حفظ شود و دشمن نتواند در آن رسوخ کند، باید آن را بستاییم و قدردان حضور مردم باشیم. این کاری بود که رهبر انقلاب خود آن را بنیان نهاد و فرمود: «ملت ایران در این جنگ تحمیلی اخیر کار بزرگی انجام داد. همه با جهت‌گیری‌های سیاسی گوناگون، با جهت‌گیری‌های سیاسی گاهی متقابل، با وزن مذهبی کاملاً متفاوت، در کنار هم ایستادند و این وحدت بزرگ را، این اتحاد عظیم ملی را به وجود آوردند.» در مقابل هم هر اقدامی که به تشدید شکاف‌ها و تلخ شدن پیروزی در جنگ ۱۲ روزه منجر شود، باید از آن اجتناب کرد؛ شکاف‌هایی که می‌تواند هم بین جریان‌های سیاسی حاکم بر کشور باشد و هم در میان جامعه و حتی بین مردم و حاکمیت. هر سه نوع شکاف مستعد تشدید درگیری و ناامنی در سراسر کشور و زمینه ساز آغاز جنگی دیگر برای کشور می‌شود. بر همین اساس بود که رهبر انقلاب بعد از جنگ ۱۲ روزه بسیار بر حفظ وحدت و انسجام ملی به عنوان عاملی کلیدی در پیروزی و دستاوردی بزرگ تأکید دارند که باید از سوی تمام آحاد ملت حفظ شود. ایشان در این خصوص با هشدار به توطئه‌افکنی دشمن برای ایجاد اختلاف و چنددستگی فرمودند: «حرف من این است که این را حفظ کنید، همه این را نگه دارند... هر کسی یک وظیفه‌ای دارد در قبال این حالت، این را نگه دارند. این با اختلاف سلیقه سیاسی منافات ندارد، با اختلاف وزن مذهبی منافات ندارد. این، در کنار هم ایستادنِ برای دفاع از یک حقیقت است، دفاع از کشور است، دفاع از نظام است، دفاع از ایران عزیز است.»
