آهای نهاد‌های نظارتی و قضایی کجایید؛ خوابید یا خودتان را به ندیدن و نشنیدن زده‌اید؟
اعداد و ارقامی که این روز‌ها در نقل و انتقالات فوتبال جابه‌جا می‌شود، دود از کله همه بلند می‌کند. قرارداد‌های چند میلیون دلاری برای بازیکنان بیکار مانده و پا به سن گذاشته اروپایی، قرارداد‌های چند میلیون دلاری برای بازیکنان گمنام و قرارداد‌های چند میلیون دلاری برای بازیکنان مصدوم! این قرارداد‌ها همه جلوی چشمان بهت‌زده مردم با ژست‌های خاص مدیران بیت‌المال‌خور امضا می‌شود. قرارداد‌هایی که همه خوب می‌دانیم چه سرنوشتی پیدا می‌کند. قرارداد‌هایی که می‌دانیم طرف خارجی با خیال راحت و بدون اینکه تعهداتش را عملی کند با یک شکایت ساده تا ریال آخرش را از مردم ایران می‌گیرد!
بله درست خوانده‌اید، از مردم ایران می‌گیرد. اگر سراغ دارید فقط یک مدیر فوتبالی تاکنون به‌خاطر اهمال‌کاری‌هایش در بستن قرارداد دست به جیب خودش شده، بگویید تا ما ساکت شویم. همه فوتبال از بالا گرفته تا پایین دست در جیب مردم و بیت‌المال دارند و البته این خاصیت دوران حاکمیت دلال‌ها بر فوتبال مثلاً حرفه‌ای ایران است. پس تکرار می‌کنیم، آهای نهاد‌های نظارتی و قضایی کجایید؟ کجایید که دلال‌ها اینگونه تاخت و تاز می‌کنند بدون اینکه نگران چیزی باشند.
دلال‌های فوتبال در سکوت نهاد‌های نظارتی، امنیتی و قضایی حکومتی برای خودشان راه انداخته‌اند که بیا و ببین، کارشان به جایی رسیده که هر وقت بخواهند به اسم هوادار آدم می‌فرستند جلوی باشگاه‌ها برای اعتراض و سروصدا راه انداختن و هر وقت هم که دل‌شان بخواهد پشت‌خواه مدیران فوتبال درمی‌آیند و از خرید‌های آنان دفاع می‌کنند.
نهاد‌های نظارتی و قضایی ساکتند تا این روز‌ها دلال‌ها با خیال راحت هر بازیکنی را که می‌خواهند به باشگاه‌های مثلاً خصوصی شده فوتبال ایران بیندازند و درصدشان را روز به روز بالا ببرند. هیچ ابایی هم ندارند از اینکه خبر درز پیدا کند که فلان بازیکن، حتی یک درصد مبلغی که در ایران قرارداد بسته، نمی‌ارزد. نمونه‌هایش این روز‌ها زیاد است و جلوی چشم همه فقط ما مانده‌ایم که این همه نهاد نظارتی و قضایی پرطمطراق چگونه این حجم بیت‌المال‌خوری را می‌بینند و ساکت هستند.
دلال‌ها حاکمان این روز‌های فوتبال ایران هستند، وقتی در سکوت مراجع ذی‌ربط قیمت‌ها را نجومی بالا می‌برند، وقتی حتی از همین ازبکستان بازیکن مصدوم را به تیم‌های پرهوادار ایران می‌اندازند. دلال‌ها حاکمان فوتبال ایران هستند، وقتی یک بازیکن گمنام و معمولی را به عنوان ستاره به لیگ برتری‌ها قالب و بعد هم چنان عقد قراردادش را بزرگنمایی می‌کنند که همه فکر می‌کنند فوق‌ستاره فوتبال جهان به خدمت یک تیم درآمده است. آنها حاکمان بی‌قید و شرط فوتبال ایران هستند، وقتی بازیکن مصدوم را به اسم ابرستاره به تیم‌های بزرگ ایران می‌آورند. البته آنها بر فوتبال ایران حاکم هستند، وقتی بازیکن ۳۷ ساله را با کارنامه ۱۰ سال قبلش به فوتبال ایران قالب می‌کنند.
تمام این اتفاقات جلوی چشم نهاد‌های نظارتی و قضایی رخ داده و در حال رخ دادن است و آنها فقط سکوت کرده‌اند! اصلاً انگار مهم نیست که مثلاً ۴ میلیون دلار خرج می‌شود. اصلاً مهم نیست که بودجه یک باشگاه دولتی ناگهان ۵۱۰ میلیارد تومان افزایش پیدا می‌کند. آهای آقایان خفته در نهاد‌های نظارتی و قضایی، این پول‌ها از جیب مردم ایران و بیت‌المال به جیب فوتبالی سرازیر می‌شود که جز شکست، تحقیر و سقوط هیچ کار دیگری انجام نداده است. حالا یکی پیدا شود و پاسخ سؤال ما را بدهد که دستگاه‌های نظارتی و قضایی در مقابل این تاراج بیت‌المال چه کرده‌اند و کجا هستند؟
