قدیمی‌ها درست گفته‌اند که «درخت هر چه پربار‌تر، افتاده‌تر» حالا داستان برخی ورزشکاران افتخارآفرین ایران است که گویی تصور می‌کنند با یک یا چند مدال جهانی یا المپیک و کسب موفقیت برای ورزش کشور، دیگر می‌توانند هر کاری دل‌شان خواست انجام دهند.
در خبر‌ها آمده بود که یکی از تکواندوکاران مدال‌آور کشور پس از اینکه مسئولیت استاد خود در برگزاری کلاس را برعهده می‌گیرد، برخوردی بسیار نامناسب با شاگردان و اولیای آنها داشته است، به گونه‌ای که برخی استادان حاضر در محل را وادار به واکنش می‌کند. ماجرا وقتی تأسفبار‌تر می‌شود که این تکواندوکار مدال‌آور همراه با پدرش در جلسه بررسی این اتفاق حاضر می‌شود و پدر این ورزشکار با برخوردی فیزیکی و بسیار ناشایست به پیشکسوت معترض حمله می‌کند.
خب جز تأسف و ابراز نگرانی بابت آینده این ورزشکار و حتی کسانی که قرار است احتمالاً زیردست او تربیت شوند، چیز دیگری نمی‌توان نوشت. به جز برخورد زشتی که صورت گرفته، البته حاضران در سالن هم به برخورد زشت این ورزشکار با اولیای تکواندوکاران جوان معترف هستند و همه می‌گویند که این رفتار باعث ایجاد تنش در سالن محل آموزش شده بود که واکنش استادان دیگر را در پی داشت. بار‌ها گفته‌ایم که تنها مدال‌های کسب‌شده یک ورزشکار نیست که برای او ارزش و اعتبار اجتماعی فراهم می‌کند. در تاریخ ایران ورزشکاران زیادی بوده‌اند که شاید در کسب مدال المپیک و جهانی چندان موفق نبوده‌اند، اما نام و مرام‌شان به خاطر مردمداری همیشه بر سر زبان‌ها بوده است. این جمله بسیار معروف است که «تختی را مدال‌هایش تختی نکرد بلکه مردمی‌بودنش بود که او را جاودانه ساخت» و البته باید توجه داشت که این مردمی‌بودن فقط در لفظ ساده است و اگر در میدان عمل واقعاً مردمدار بودید، آن وقت است که برای همیشه در دل مردم جای خواهید داشت.
همین حالا هم ورزش ایران از ورزشکاران مردمدار و مردمی خالی نیست و هستند چهره‌هایی که همیشه پای کار مردم ایستاده‌اند ولی وقتی از ورزشکار ایرانی مسلمان چنین توقعی می‌رود، آن وقت حتی یک نمونه خلاف هم زیاد به چشم می‌آید. این ورزشکار جوان کشورمان هنوز در ابتدای راه است. ما حتی فرض را بر این می‌گیریم که این اتفاق در دهان به دهان شدن بزرگنمایی شده باشد، اما حتی بروز درصدی از آن هم از سوی یک ورزشکار مدال‌آور پذیرفتنی نیست و این ورزشکار اگر می‌خواهد همچنان بزرگ باقی بماند، ابتدا باید اخلاق و رفتار خود را اصلاح کند و بعد به فکر فتح سکو‌های جهانی و المپیک باشد که اگر اولی درست نشد با ده‌ها مدال و عنوان هم کسی نمی‌تواند در دل مردم جا باز کند. اتفاقی که رخ داده، اتفاق خوبی نیست و این باید مسئولان ورزش، رؤسای فدراسیون‌ها و مربیان تیم‌های ملی را هوشیار کند که بیشتر به مسائل اخلاقی و پرورش نفس ورزشکاران بها بدهند و تنها به فکر کسب پیروزی آن هم به هر قیمت ممکن نباشند.
