جوان آنلاین: آماده شدن برای حضور در یک رقابت مهم ورزشی راه و رسم خودش را دارد. مثلاً اینکه تیمی بخواهد برای مسابقات لیگ آماده شود. تیمی بخواهد برای رقابت‌های قاره‌ای آماده شود یا اینکه تیمی بخواهد برای رویارویی با رقبای جهانی خود را آماده کند، هر کدام شرایط خاص خودش را دارد.
تیم ملی فوتبال ایران سال‌هاست با چالش نحوه آماده‌سازی برای حضور در رقابت‌های مختلف مواجه است. نداشتن بازی تدارکاتی درست، عدم برخورداری از اردوی تدارکاتی مناسب و از دست دادن روز‌های مهم و حساس فیفا در طول سال باعث شده است تیم ملی فوتبال ایران همیشه چوب عدم‌آمادگی کامل را بخورد. نکته جالب توجه اینکه برای تیم ملی ایران تقریباً تفاوتی نمی‌کند که برای حضور در چه رقابتی خود را آماده می‌کند. این چالش همیشگی است و مردان سفیدپوش ایران همیشه در انتظار حریفان تدارکاتی مناسب و اردو‌های پرفایده بوده‌اند و هستند.
تقریباً یک سال دیگر تا آغاز رقابت‌های جام جهانی ۲۰۲۶ فرصت باقی است. ایران مثل چند جام جهانی قبلی صعودی زودهنگام به این رقابت‌ها داشت و درست مثل تمام دوران قبلی امروز هم با چالش جدی تدارک مناسب برای حضور در بزرگ‌ترین مسابقه فوتبال جهان روبه‌رو است. جام جهانی پیش رو به میزبانی سه کشور قاره امریکا و احتمال زیاد قرعه حضور ایران در امریکا به اندازه کافی چالش‌برانگیز است. اینکه فدراسیون فوتبال باید چه تمهیداتی برای مقابله با شیطنت‌های میزبان بیندیشد، خود به اندازه کافی نیازمند برنامه‌ریزی و دقت بالایی است، حالا در این میان نوع آماده‌سازی تیم ملی هم نکته بسیار مهمی است که فدراسیون باید برای آن برنامه داشته باشد.
تیم ملی نیاز به برگزاری اردوی مناسب و بازی تدارکاتی مناسب دارد. در یک کلمه تیم ملی باید با بزرگان فوتبال دنیا روبه‌رو شود. اگر قرار است در جام جهانی زنگ تفریح نباشیم، اگر به واقع اندیشه صعود از مرحله گروهی را در سر می‌پرورانیم، باید قبل از حضور در جام جهانی با تیم‌های قدر فوتبال جهان پنجه در پنجه شویم. به طور حتم مسابقه با تیم‌های درجه چندم آسیایی و تیم‌هایی که حتی یک دهه از تشکیل آنها هم نمی‌گذرد، نمی‌تواند مردان امیر قلعه‌نویی را برای مقابله با تیم‌های تا دندان مسلح حاضر در جام جهانی آماده کند.
قول و قرار‌های زیادی بعد از صعود ایران به جام جهانی داده شد، اما همه و همه فقط در حد حرف بود تا امروز تیم ملی بدون داشتن حریف تدارکاتی دلخوش به مسابقات کم‌اهمیت باشد، البته خوب می‌دانیم که شرایط سختی حاکم است. شرایط امروز کشور هم مزید بر علت شده تا تدارکات تیم ملی با سختی بیشتری روبه‌رو شود، اما به هر حال ایران برای حضور پرقدرت در جام جهانی چاره‌ای جز تدارک مناسب و خوب ندارد.
برگزاری اردو‌های مقطعی خارج از کشور به خصوص کشور‌های نزدیک و متعاقب آن بازی‌های تدارکاتی مناسب در این اردو‌ها هر چند هزینه بالایی در پی خواهد داشت، اما می‌تواند یک راه گریز باشد، به شرط آنکه آقایان عشق مسافرت از سوی فدراسیون فوتبال فاکتور گرفته شوند تا حداقل اگر خرجی هم می‌شود فقط و فقط برای اعضای تیم باشد و بس، این برنامه با توجه به اینکه ارنج ثابت تیم را هم لژیونر‌ها تشکیل می‌دهند، قابل دسترسی به نظر می‌رسد و فدراسیون می‌تواند لیگ برتر را هم با تعطیلی کمتری برگزار کند، البته لیگی که چندان تأثیری بر تیم ملی ندارد، تعطیل شدنش هم ضرری را متوجه تیم ملی نمی‌کند.
با تمام این احوال آنچه انکارناپذیر است لزوم آمادگی صددرصدی برای حضوری مقتدر در جام جهانی است و این آمادگی چیزی نیست که از دل بازی‌های تدارکاتی ضعیف و نامناسب بیرون آید.
