جوان آنلاین: کانال تلگرامی مرکز اطلاع‌رسانی فلسطین مطلبی با عنوان تشدید حملات رژیم اشغالگر به غزه؛ نشانه قدرت یا اعتراف به شکست منتشر کرد:
با گذشت ۲۱ ماه از آغاز جنگ، رژیم اشغالگر صهیونیستی همچنان به جنایات خود علیه غیرنظامیان در نوار غزه ادامه می‌دهد؛ بی‌آن‌که هیچ دستاورد میدانی قابل‌توجهی داشته باشد. شهر غزه بار دیگر به صحنه‌ای از خون و ویرانی تبدیل شده و ارتش صهیونیستی در حملاتی سنگین به محله‌های الشجاعیه، التفاح و الزیتون، خانه‌ها، مدارس و پناهگاه‌ها را بی‌تمایز هدف قرار داده است.
علی فوزی، نویسنده و پژوهشگر مسائل جهان عرب و آفریقا در گفت‌و‌گو با پایگاه «الرسالة نت» تأکید کرد که تشدید حملات نظامی نه نشانه قدرت، بلکه بازتابی از بحران راهبردی شدید در ساختار نظامی و سیاسی رژیم صهیونیستی است. به گفته او، آنچه شاهدش هستیم، نه سیاست قاطعیت نظامی، بلکه نوعی فشار میدانی برای فرسایش مقاومت و افزایش آسیب به غیرنظامیان است.
ناکامی رژیم اشغالگر در تحقق اهداف نظامی
فوزی با اشاره به ناتوانی ارتش رژیم صهیونیستی در نابود کردن ساختار رهبری مقاومت و نیز شکست در بازگرداندن اسرا، بر این نکته تأکید دارد که اشغالگران اکنون وارد مرحله‌ای از جنگ فرسایشی بی‌افق شده‌اند. او می‌افزاید: «"اسرائیل" به‌دنبال تضعیف مقاومت بدون ورود به یک رویارویی تمام‌عیار است و این نشان‌دهنده فقدان چشم‌انداز راهبردی بلندمدت در تصمیم‌گیری نظامی و سیاسی است.»
او همچنین به سخنان یکی از ژنرال‌های اسرائیلی اشاره می‌کند که گفته بود «کشتار غیرنظامیان به نوعی به عادت "اسرائیل" تبدیل شده»؛ نه برای دستیابی به بازدارندگی واقعی، بلکه برای ترمیم روحیه داخلی و مهار خشم عمومی از شکست‌های پیاپی.
شکاف‌های داخلی در ساختار امنیتی رژیم صهیونیستی
از نظر فوزی، تحولات درون رژیم صهیونیستی نیز حاکی از بحرانی عمیق است. استعفای رئیس ستاد ارتش، اعتراضات درون دستگاه امنیتی شاباک و امتناع بسیاری از نیرو‌های ذخیره از بازگشت به خدمت، همگی گویای بی‌اعتمادی شدید به فرماندهی نظامی است. این شکاف از سطوح نخبگان به سطح عمومی جامعه نیز کشیده شده و اعتراضات خانواده‌های اسرا و نظامیان سابق، وضعیت داخلی را متزلزل کرده است.
اعترافات بی‌اثر و انتقادات کنترل‌شده
فوزی معتقد است اعترافات برخی از نظامیان و تحلیلگران اسرائیلی، بیش از آنکه نشانه بازنگری واقعی باشد، ابزار‌هایی برای تخلیه فشار افکار عمومی است. او هشدار می‌دهد که نظام حاکم در "اسرائیل" در بهره‌گیری از انتقاد به‌مثابه ابزاری برای آرام‌سازی جامعه، مهارت بالایی دارد.
مقاومتی هوشمند با تاکتیک‌های نوین
از سوی دیگر، فوزی از عملکرد مقاومت فلسطین – به‌ویژه گردان‌های قسام – با عنوان نمونه‌ای از انعطاف‌پذیری بالا یاد می‌کند. به گفته او، مقاومت با بهره‌گیری از تاکتیک‌هایی نظیر استفاده از سلول‌های کوچک، تونل‌ها و کمین‌های غافلگیرکننده، توانسته برتری میدانی خود را در برخی مناطق تثبیت کند.
او تأکید کرد که مقاومت از حالت دفاع صرف عبور کرده و با عملیات‌های هجومی هوشمند، معادلات جدیدی را حتی در مناطق تحت کنترل ارتش صهیونیستی تحمیل کرده است. همچنین حمایت مردمی در غزه و همبستگی ملت‌های عرب و مسلمان، مشروعیت و روحیه مقاومت را تقویت کرده است.
چهار سناریوی پیش روی رژیم صهیونیستی
علی فوزی در پایان چهار سناریوی محتمل را برای آینده رژیم اشغالگر ترسیم می‌کند:
۱. ادامه جنگی بی‌پایان که توان "اسرائیل" را تحلیل برده و پروژه شهرک‌سازی را تهدید می‌کند.
۲. تشدید انزوای بین‌المللی تا حد تحریم یا پیگرد حقوقی.
۳. احتمال گسترش درگیری به جبهه‌های دیگر مانند لبنان، سوریه یا کرانه باختری.
۴. تغییرات داخلی در "اسرائیل" به‌واسطه فشار عمومی که ممکن است منجر به انتخابات زودهنگام یا بازنگری در راهبرد‌ها شود.
برتری در صبر و پایداری
فوزی در جمع‌بندی تحلیل خود می‌گوید: «"اسرائیل" در برابر مقاومتی که شکست‌ناپذیر باقی مانده، هیچ دستاورد میدانی قابل توجهی نداشته است. در مقابل، غزه همچنان ایستادگی می‌کند و قواعد جدیدی را به نبرد تحمیل می‌کند. اکنون معیار سنجش قدرت، صرفاً برتری نظامی نیست، بلکه توانایی در پایداری، ابتکار و تأثیرگذاری است.»
