جوان آنلاین: اقتصاد رژیم موقت صهیونیستی می‌لرزد؛ این اقتصاد آغشته به خون هزاران بی‌گناه، سال‌ها با ستون‌هایی از تکنولوژی، سرمایه‌گذاری خارجی و اعتماد روانی بنا شده بود، اما هیچ سازه‌ای، بی‌ستون امنیت نمی‌ماند. در جریان دفاع مقدس۱۲ روزه کشورمان، موجی از حملات دقیق به زیرساخت‌های حیاتی و شریان‌های فناوری، تل‌آویو را از درون دچار فرسایش کرده است. نهاد‌های سرمایه‌گذاری از ریسک بالای حضور در سرزمین‌های اشغالی سخن می‌گویند، بورس تل‌آویو در وضعیت هشدار باقی مانده و ارزش شکل با نوسانات بی‌سابقه روبه‌روست. این فقط یک جنگ امنیتی نیست؛ این لرزش ستون‌های اقتصادی است. کارشناسان معتقدند آنچه در ظاهر فقط یک حمله به سواحل حیفا یا میدان کاری‌اش بود، در عمق سیگنالی قدرتمند به بازار جهانی بود: «اینجا دیگر امن نیست.» برخی شرکت‌های چندملیتی، پروژه‌های‌شان را به تعویق انداخته‌اند و نهاد‌های بیمه بین‌المللی، بازبینی شرایط قرارداد‌های خود با شرکت‌های صهیونی را آغاز کرده‌اند. آنچه اکنون در حال وقوع است، حرکت اقتصاد سگ هار منطقه به سمت زوال است.
باوجود سانسور بی‌سابقه رژیم موقت‌صهیونیستی در درز نتایج ضربات موشک‌های نقطه‌زن جمهوری اسلامی ایران به نقاط حساس سرزمین‌های اشغالی، طبق اخباری که از گوشه‌وکنار این رژیم موقت به گوش می‌رسد جریان خروج سرمایه از بازار‌های داخلی این رژیم به بیش از ۲/۲ میلیارد دلار رسیده است، رقمی که در سال‌های گذشته تنها در شرایط بحرانی دیده شده بود. کارشناسان اقتصادی می‌گویند این عدد، تنها مربوط به جریان‌های ثبت‌شده است و حجم سرمایه‌های غیربرنامه‌ریزی‌شده‌ای که در قالب خروج از بورس، کاهش تعهدات سرمایه‌گذاری یا مهاجرت شرکت‌های نوپا اتفاق افتاده، به مراتب بالاتر است. در همین راستا، یک شرکت سرمایه‌گذاری بزرگ اروپایی با انتشار بیانیه‌ای رسمی اعلام کرد که برنامه توسعه زیرساختی خود در خاک فلسطین اشغالی را به حالت تعلیق درآورده است. این تنها یک نمونه از موجی است که در حال شکل‌گیری است؛ موجی که نشان می‌دهد حتی پیشرفته‌ترین فناوری‌ها نیز نمی‌توانند در زمینی سست ریشه بدوانند. بورس تل‌آویو شاهد سقوط‌های پیاپی بوده است. شاخص TA- ۱۲۵ که بیانگر عملکرد شرکت‌های بزرگ صهیونی است، در دو هفته گذشته بیش از ۶ درصد افت کرده و نوسانات لحظه‌ای در برخی نماد‌ها از مرز ۲۰درصد نیز فراتر رفته است. صنایع فناوری که ستون اقتصاد صهیونیست‌ها محسوب می‌شوند، بیشترین ضربه را دیده‌اند. برخی شرکت‌ها با کاهش ارزش سهام مواجه شده‌اند و تحلیلگران بین‌المللی معتقدند با ادامه وضعیت امنیتی فعلی، روند خروج سرمایه از بورس ادامه خواهد داشت.
یکی از پیامد‌های کمتر دیده شده رقص موشک‌های زیبای ایرانی در سرزمین‌های سوراخ شده صهیونی، بازنگری نهاد‌های بیمه‌ای و بانکی بین‌المللی نسبت به ریسک سرمایه‌گذاری در رژیم موقت صهیونی است. حداقل سه شرکت بیمه مستقر در لندن و فرانکفورت، پوشش بیمه‌ای قرارداد‌های تجاری خود با شرکت‌های صهیونی را به حالت تعلیق یا بازبینی درآورده‌اند. بانک‌های منطقه‌ای نیز در حال ارزیابی مجدد ریسک همکاری با سیستم مالی صهیونیست‌ها هستند. این در حالی است که رتبه اعتباری صهیونی در آخرین بررسی‌ها در مرز کاهش قرار گرفته و اگر وضعیت فعلی ادامه یابد، احتمال افت رتبه در ماه‌های آینده وجود دارد.
بخش مهمی از درآمد سگ‌هار منطقه، از صادرات خدمات و فناوری اطلاعات تأمین می‌شود. از نرم‌افزار‌های امنیت سایبری تا قطعات هوافضا و فناوری‌های پیشرفته پزشکی، اما اتفاقات اخیر، خصوصاً اصالت‌های دقیق موشک‌های نقطه‌زن به مراکز صنعتی در حیفا و نزدیکی «هرتزلیا»، موجب بی‌ثباتی در تأمین و تحویل این خدمات شده است. طبق داده‌های درز کرده، صادرات فناوری بیش از ۹ درصد کاهش داشته و کشور‌های مقصد، نسبت به تداوم همکاری ابراز نگرانی کرده‌اند. در شرایطی که فضای روانی بازار ملتهب است، مشتریان خارجی ترجیح می‌دهند قرارداد‌های پرریسک را به تعویق بیندازند.
رژیمی که اقتصادش بیش از هر چیز بر «امنیت روانی» و حمایت افراطی خارجی استوار بوده، حالا با کاهش این دو مؤلفه روبه‌روست. اگرچه شِکِل هنوز سقوط آزاد نکرده، اما لرزش آن از نگاه معامله‌گران پنهان نیست. نهاد‌های بین‌المللی در گزارش‌های اخیر، پیش‌بینی رشد اقتصاد صهیونی را کاهش داده‌اند و نسبت به «نابسامانی در سرمایه‌گذاری عمومی و خصوصی» هشدار داده‌اند.
اقتصادی که تحقیر شد، نه فقط تضعیف
ضربه به اقتصاد، تنها با اعداد و آمار معنا نمی‌شود. گاه آنچه مهم‌تر از سقوط شاخص‌هاست، شکست روانی در نظام اقتصادی دشمن است. این دقیقاً همان چیزی است که امروز در رژیم موقت صهیونی دیده می‌شود: نظامی که به اقتصادش می‌بالید، اکنون با ناتوانی در حفظ آبرو روبه‌روست. رژیم وحشی صهیونیستی، خود را به‌عنوان «سیلیکون‌ولی خاورمیانه» معرفی می‌کرد و سال‌ها کوشید تصویری از قدرت فناوری، نوآوری صنعتی و تسلط علمی ارائه دهد، اما حالا همان شرکت‌هایی که با نام امنیت سایبری صهیونی شناخته می‌شدند، یا در آتش زیرساخت سوختند یا در بازار‌های بین‌المللی خریدار ندارند. نشریات اقتصادی غربی دیگر نباید بنویسند که رژیم موقت صهیونی «مأمن سرمایه» است، بلکه باید بپرسند «آیا این رژیم جنگ‌طلب هنوز هم برای سرمایه‌گذاران ارزش ریسک دارد؟» این پرسش خود بزرگ‌ترین تحقیر است برای رژیمی که به چتر حمایتی رسانه‌های مالی غربی خو گرفته بود.
برخی از تحلیلگران به طنز می‌گویند رژیم صهیونی امروز شبیه یک استارتاپ شکست‌خورده است؛ شعار زیاد، محصول کم و مشتری فراری! این گزاره از دل واقعیت‌های اقتصادی برمی‌خیزد. رژیمی که در سال‌های گذشته از قدرت نرم اقتصادی برای تثبیت سیاست خارجی استفاده می‌کرد، حالا خودش موضوع شوخی‌های تلخ، اما واقعی شده است. تبدیل «تحسین جهانی» به «تحقیر منطقه‌ای» نشانه آن است که جنگ تمام شده، اما پیامد‌های آن تازه آغاز شده‌اند. شکست روانی، گاه دیرتر از شکست نظامی می‌رسد، اما ریشه‌دارتر و ماندگارتر است. امروز اقتصاد صهیونیستی، نه فقط زیر ضرب است، بلکه زیر نگاه جهانی، تحقیر شده است. امروز، ضربه به اقتصاد رژیم موقت صهیونیستی فقط یک واکنش نیست، یک راهبرد است. تحقیر مالی، فرار سرمایه، شکاف روانی در بازار و افت فناوری، همه بخشی از روند فروپاشی قدرتی است بیش از آنکه بر تولید واقعی تکیه کند، بر توهم امنیت بنا شده بود. این آغاز پایان اقتصادی رژیمی است که ستون‌هایش را با دلار و دروغ بالا برد، اما با حقیقت و ایستادگی مردم فروریخت. حالا اقتصاد مقاومت، نه‌فقط ایستاده که در حال فتح میدان رقیب است.
