باید بیش از گذشته نسبت به محدودیت دسترسی به اسلحه اقدام عملی صورت گیرد. حوادث تیراندازی و استفاده از سلاح در بروز اعمال مجرمانه در حال تبدیل شدن به امری بدیهی است که این امر چرایی امکان دسترسی به اسلحه را مورد پرسش قرار داده است. مرزهای غرب و شرق کشور دو کانون مهم قاچاق سلاح به کشور محسوب میشود. عمده مجرمانی که برای ارتکاب اعمال مجرمانهشان به اسلحه نیاز دارند، راهی شهرهای غربی کشور میشوند. آشوبهای صورت گرفته در چند سال گذشته فرصتهای مناسب برای قاچاق سلاح به کشور را فراهم کرد. در حالی که تمرکز نیروهای امنیتی صرف مدیریت آشوبها بود امکان قاچاق سلاح به کشور بیش از هر زمان دیگری فراهم شد. روشن است در پس این اقدام دخالتهای کشورهای غرب نهفته باشد. آنها از یکسو تلاش کردند سلاحها را به دست آشوبطلبان برسانند و اینگونه بخشی از اهدف خود را دنبال کنند و بخش دیگر هدفشان این بود که مسلح ماندن مخلان امنیت در بروز اعمال مجرمانه هم میتواند اهداف دیگر آنها را تأمین کند. اگر اخبار حوادث را دنبال کرده باشید، به خوبی متوجه میشوید، هستند مجرمانی که برای سرقت گوشیهای تلفن همراه قربانیان خود را با اسلحه تهدید میکنند یا باندهای مسلحی که بدون ترس از پلیس وارد ساختمانهای مسکونی میشوند و در حضور ساکنان اموالشان را سرقت میکنند. استفاده از اسلحه مزیتهای زیادی نسبت به چاقو و قمه دارد، از جمله اینکه مجرمان میتوانند فاصله خود با قربانیانشان را حفظ کنند و بدون اینکه به آنها نزدیک شوند به خواستهشان برسند. تهدید با اسلحه هم به مجرمان قوتقلب بیشتری میدهد و هم ترس بیشتری در دل قربانیان ایجاد میکند. با این حال این دارندگان سلاح فقط شامل مجرمان و مخلان امنیت نمیشود، بلکه برخی شهروندان هم با کاهش احساس امنیت ترجیحشان این است که برای دفاع از خود سلاح حمل کنند. اقبال به استفاده از سلاح، شبکههای کلاهبرداری را هم فعال کرده است. بسیاری از کلاهبرداران با راه انداختن کانال یا صفحات فروش سلاح در شبکههای اجتماعی درباره فروش سلاح تبلیغ میکنند. آنها با انتشار عکس انواع سلاح و قیمت آن، خریداران را نسبت به خرید ترغیب میکنند. تماس با مدیران فروش این کانالها به صورت چت انجام میشود. عمده مجرمان مدعی هستند ساکن شهری در غرب کشور هستند، اما در کمتر از ۲۴ ساعت اسلحه را در هر جای کشور به دست مشتری میرسانند. مشتریان این کانالها بعد از توافق بر سر قیمت مبلغی را به عنوان بیعانه به شماره کارتهایی که دریافت میکنند، میریزند و برای همیشه منتظر رسیدن اسلحه میمانند، چراکه فروشندگان بعد از اطمینان از واریز شدن پول دیگر به تماسهای خریداران جواب نمیدهند و اینگونه از آنها کلاهبرداری میکنند. این دسته از قربانیان امکان مطرح کردن شکایت هم ندارند، چراکه عمل آنها اساساً مجرمانه محسوب میشود و در صورت طرح شکایت تحت تعقیب قرار میگیرند و این دسته از مجرمان به این شیوه میلیاردها تومان به جیب میزنند.
پلیس تاکنون در فضای حقیقی و مجازی با برقرار کردن قرارگاههای مبارزه با سلاحهای غیرمجاز مجرمان بسیاری را بازداشت و سلاحهای زیادی کشف کرده است، اما امکان دسترسی آسان به سلاح و استفاده رایج آن در اعمال مجرمانه نشان میدهد طرحهای پلیس باید با شدت بیشتری دنبال شود.