جوان آنلاین: بهمن هم به پایان رسید و هیچ خبری از سرمربی تیم ملی والیبال ایران نشد. حال آنکه قرار بود تکلیف نیمکت این تیم دی‌ماه مشخص شود، اما با گذشت ماه‌ها از جدایی عطایی، اوضاع تیم ملی والیبال ایران همچنان بلاتکلیف است و آقایان هیچ عجله‌ای برای انتخاب سرمربی ندارند!
بعد از وقفه‌ای نسبتاً طولانی به بهانه مذاکرات محرمانه، صبح یک‌شنبه دومین جلسه کمیته فنی فدراسیون والیبال برای روشن شدن تکلیف نیمکت تیم ملی در دفتر سرپرست فدراسیون برگزار شد. جلسه‌ای که انتظار می‌رفت پایان آن مساوی باشد با معرفی سرمربی تیم ملی والیبال و استارت برای حضوری پرقدرت در لیگ ملت‌های والیبال، اما خروجی این جلسه نیز جز مشتی حرف نبود!
اما بدتر اینکه جلسات کمیته فنی به دور باطل تبدیل شده است، چراکه بعد از گذشته هفته‌ها از جدایی عطایی، ترجیح سرپرست فدراسیون والیبال همچنان حرف زدن است تا انتخاب و معرفی سرمربی. او که تا مدت‌ها بعد از عدم توافق با گزینه‌های مدنظرش هر بار که پشت تریبون قرار می‌گرفت، شروع می‌کرد به گلایه کردن از افرادی که به‌زعم او زیر پای کاندیدا‌های فدراسیون را خالی کردند، این‌بار روی خواسته مردم مانور می‌کند و تأکید دارد که در شرایط کنونی انتخاب یک مربی خارجی خوب به یک مطالبه عمومی تبدیل شده است. اظهارات او بی‌شک عین واقعیت است، اما هیچ لزومی ندارد مرادی در روز‌هایی که باید برای روشن شدن تکلیف نیمکت تیم ملی، سرمربی جدید را معرفی کند با تکرار واضحات به بازخوانی خواسته و مطالبات مردم بپردازد. مطالبات مردم بی‌شک انتخاب هرچه سریع‌تر سرمربی و روشن شدن تکلیف تیم جهت تلاش برای کسب سهمیه در آخرین فرصت باقیمانده است. اتفاقی که باید خیلی قبل‌تر رخ می‌داد، اما با تعلل فدراسیون والیبال و ارکان آن همچنان بی‌نتیجه و مسکوت باقی مانده است. این در حالی است که همین چند روز قبل بود که ترکیه با پایان دادن به همکاری خود با آلبرتو جولیانی با انارد، مربی ۴۷ ساله فرانسوی جهت هدایت تیم والیبال خود به توافق رسید، آن‌هم بدون هیچ فوت وقتی! سرعت‌عملی که مرادی، سرپرست فدراسیون والیبال ایران گویی کوچک‌ترین اعتقادی به آن ندارد که اگر داشت، بعد از گذشت چهار ماه، در دومین جلسه کمیته فنی از مذاکره مجدد با برخی گزینه‌های قبلی در کنار مذاکرات با نفرات جدید خبر نمی‌داد.
صحبت‌های سرپرست فدراسیون والیبال این سؤال را مطرح می‌کند که آقایان در طول این چهار ماه چه کردند که نه‌تن‌ها به هیج نتیجه مثبتی نرسیدند که بنا بر اظهارات خودشان، تازه سرخط برگشته و مشغول مذاکره با نفراتی شده‌اند که چهار ماه قبل استارت مذاکره با آن‌ها زده شده بود و مشخص نیست چه اتفاقی افتاده که بعد از گذشت این همه مدت، مسئولان فدراسیون به این نتیجه رسیدند که شاید در مذاکرات مجدد با این گزینه‌ها، چیز جدیدی دستگیرشان شود.
زمان در حال گذر است و تیم ملی والیبال ایران فرصت زیادی برای مهیا کردن خود جهت حضور در لیگ ملت‌های والیبال ندارد. با وجود این مرادی همچنان صحبت‌های تکراری را مطرح می‌کند که در طول چهار ماه گذشته به زبان آورده و هیچ داستان تازه‌ای برای روایت ندارد و هنوز هم از توافق با گزینه‌های مختلف می‌گوید، گزینه‌هایی که مشخص نیست چه زمانی قرار است نهایی و معرفی شوند: «در این مدت با بیش از هشت مربی خارجی جلسات آنلاین داشتیم و درباره شرایط همکاری و برنامه‌های آن‌ها گفتگو کردیم و در پایان با پنج گزینه تقریباً به توافق نهایی رسیدیم که هر کدام شرایط خاص خود را اعلام کردند. سعی داریم در حد توان بهترین گزینه را برای تیم ملی انتخاب کنیم تا جایی که برای آقای لورنزتی پیشنهاد قابل توجه و چند برابری داشتیم، ولی متأسفانه به دلایل شخصی نتوانست به ایران بیاید، اما به شدت علاقه‌مند بود.»
مرادی مدعی است اولویت فدراسیون والیبال ذهن برنده است: «گزینه‌ای را سرمربی تیم ملی والیبال ایران خواهیم کرد که معتقد باشد والیبال ایران می‌تواند در المپیک ۲۰۲۴ حضور داشته باشد.»، اما کاش سرپرست فدراسیون توضیحات بیشتری در این راستا می‌داد و به این مهم اشاره می‌کرد که چطور یک تیم می‌تواند جواز حضور در المپیک را کسب کند وقتی چهار ماه از بهترین فرصت‌های خود را به بهانه انتخاب سرمربی تاپ از دست داده و فرصتی برای آماده‌سازی جهت کسب جواز حضور در المپیک برایش باقی نمانده است! جوازی که گرفتن آن در خلال مسابقات لیگ ملت‌های والیبال کار چندان آسانی نیست!
سرپرست فدراسیون والیبال بعد از نطقی تکراری، شرایط همکاری هر پنج گزینه را برای هدایت تیم ملی والیبال به اعضای کمیته فنی توضیح می‌دهد و نظر آن‌ها را جویا می‌شود. بعد از ارائه کتبی نظر اعضای کمیته فنی قرار بر این شد که مرادی با توجه به اولویت‌بندی کمیته فنی با دو گزینه نهایی مذاکرات نهایی جهت عقد قرارداد را طی چند روز آینده انجام دهد و سرمربی تیم ملی والیبال ایران در سال ۲۰۲۴ را اعلام و قرارداد همکاری را امضا کند، قراری که چهار ماه است که از آن گذشته است!
