جوان آنلاین: در آستانه سالروز شهادت حضرت فاطمه (س) در جای‌جای شهر‌ها و روستا‌های مختلف، مراسم روضه و عزاداری برپا می‌شود. هر کس به یک اندازه ارادت خود را به ایشان نشان می‌دهد؛ برخی به اندازه پخش صدای نوحه‌ای در خیابان و دادن نذری به مردم و برخی با برگزارکردن هیئت‌های مختلف. در این میان برخی با اجرای نمایش‌هایی از لحظه شهادت ام‌ابی‌ها و آنچه بر سر ایشان و فرزندان‌شان آمده است، آن واقعه تلخ را به تصویر می‌کشند.
در منطقه ۱۵ تهران کمی پایین‌تر از چهارراه میثم و در خیابان گلشناس، دود چای زغالی به چشم می‌خورد. صدای نوحه نیز در حال پخش است. تعداد ماشین‌ها و موتور‌های پارک‌شده در آنجا به قدری زیاد است که هر پیاده و سواره‌ای که قصد عبور از این خیابان را دارد، ناخودآگاه چشمش به دری می‌افتد که عزاداران به صورت گروهی وارد آنجا می‌شوند. عده‌ای به میزبانی عزاداران حضرت فاطمه (س) ایستاده‌اند و آن‌هایی را که با کودک خردسال می‌آیند، به سمت مهدکودک این مراسم هدایت می‌کنند. روی در ورودی نوشته شده به سمت برگزاری محل نمایشگاه؛ جایی که قرار است صحنه واقعه هجوم به خانه حضرت فاطمه (س) را برای عزاداران به تصویر بکشد.
غمی عمیق بر دل بینندگان
روی زمین پر از سنگ‌های بزرگ و کوچکی است که صدای قدم عزاداران روی آن به گوش می‌رسد. در شروع این نمایشواره، همه روی صندلی می‌نشینند و مقدمه‌ای از ماجرای زمین فدک که هدیه پیامبر‌اکرم (ص) به حضرت فاطمه (س) بوده و یهودیان آن را غصب کرده بودند، نشان می‌دهد و توضیحی در این رابطه نیز داده می‌شود، سپس از افراد حاضر در آنجا برای دیدن ادامه نمایش به سالن دیگری دعوت می‌شود.
لحظه به لحظه دیدن نمایش و صدای فریاد‌های سربازان در نمایش باعث می‌شود قلب حاضران تندتر و تندتر زده شود، کسی نمی‌خواهد صحنه نمایش را ترک کند و همه ششدانگ حواس‌شان به اجرای برنامه است، اما امان از آن صحنه‌ای که شکستن در خانه حضرت علی (ع) را به تصویر می‌کشد؛ همان صحنه‌ای که یک‌نفر وارد خانه می‌شود و با غلاف شمشیر به پهلوی ام‌ابی‌ها می‌زند. این صحنه طوری اجرا می‌شود که خیلی از افراد حاضر در آنجا دل‌شان می‌خواهد نمایش متوقف شود و دیگر ادامه آن را نبینند، آن‌ها نمی‌خواهند راوی نمایش، باقی ماجرا را روایت کند. صدای گریه زنان و مردانی که آنجا ایستاده‌اند، بیش از پیش بلند می‌شود و هیچ صدایی جز آن به گوش نمی‌رسد.
نمایش به پایان رسید. غمی عمیق بر دل‌های بینندگان این نمایش نشسته است. حال همه دگرگون شده است. یکی از آقایان حاضر در این نمایشنامه درباره اثرگذاری آن می‌گوید: «هر سال برای دیدن این روایت دردناک به اینجا می‌آیم و عزاداری می‌کنم. چنین نمایش‌هایی اثرگذاری بیشتری دارد تا اینکه صرفاً همه در هیئت دور هم بنشینند و صدای مداح را بشنوند و عزاداری کنند، به خصوص برای قشر نوجوان و جوان، برگزاری چنین نمایشنامه‌هایی می‌تواند اثربخشی کافی داشته باشد.» یک خانم جوان هم درباره این نمایش می‌گوید: «هربار برای مراسم عزاداری به مسجد می‌رفتم، باید دغدغه مراقبت از فرزندم را می‌داشتم. این نمایشنامه همه چیز را برای بهتر شدن شرایط عزاداران سنجیده است. دخترم در مهدکودک است و من اینجا از بخش‌بخش نمایشی که اجرا شد، استفاده کردم. عمیقاً و با تمام وجودم دردی را که حضرت زهرا (س) کشیده بود، حس کردم و احساس می‌کردم در آن لحظه بندبند وجودم دارد از هم پاره می‌شود.»
۱۰۰ خادم مرد و زن بدون دستمزد
اما ایده اجرای این نمایش از چه زمانی شکل گرفت و چه کسی آن را مدیریت می‌کند. حاج مهدی جعفری، مسئول اجرای این نمایشواره به «جوان» می‌گوید: «یک جهان داری نشان، اما مزارت بی‌نشان، در کدامین گوشه از خاک مدینه نیمه شب گشتی نهان، گر چه می‌دانم همه عالم پر است از نام تو، چون نشان قبر نداری گفتمت بانوی بی‌نشان.
روایتگاه بانوی بی‌نشان با سابقه اجرایی حدود ۲۰ ساله در مناسبت‌های مختلف مذهبی مثل غدیر خم در مسیر پیاده‌روی اربعین عراق و خصوصاً ایام فاطمیه با برقراری این خیمه و اجرای نمایش و روایتگری و بیان تاریخ صدر اسلام و بازگویی ظلم و ستم‌های وارده به امیرالمؤمنین (ع) و حضرت زهرا (س) است. این نمایش از حدود ۲۰ سال قبل و با حدود ۱۰نفر خادم شروع به کار کرده و علت اولیه ایجاد شور و نشاط در بین جوانان و تشویق برای حضور در هیئت بود، چراکه در آن سال‌ها مراسم فاطمی بسیار کمرنگ اجرا می‌شد.»
او ادامه می‌دهد: «در حال حاضر این نمایشواره به لطف خداوند با حدود ۱۰۰نفر خادم مرد و زن و تماماً بدون دستمزد و صد درصد مردمی و با کمک‌های خیرین و نذر و نذورات مردم و غالباً خود خادمان برگزار می‌شود.» مسئول نمایشواره بانوی بی‌نشان درباره نمایشواره بانوی بی‌نشان می‌گوید: «این نمایشواره قدمی هر چند کوچک در راه شناخت بیشتر معارف دینی و اعتقادی برداشته و در حد توان زمینه‌ای را برای آشنایی بیشتر مردم و بازدیدکنندگان خود خصوصاً نسل جوان با راه راستین اهل بیت (ع) فراهم کرده است. امیدواریم این کار کوچک مورد رضای خداوند و خاندان عصمت و طهارت (ع) قرار گیرد.»
او در پاسخ به این سؤال که آیا در این ۲۰ سال اجرای نمایش محل اجرا ثابت بوده است یا نه؟ می‌گوید: «محل اجرای نمایش چند سالی ثابت بوده است، اما اخیراً در محله‌های مختلف برگزار می‌شود و به لطف خود خانم حضرت زهرا (س) بسیار بازخورد‌های خوبی برای تمام اقشار مردم و با هر نگاه علمی، تاریخی، مذهبی، احساسی و معنوی داشته است.»
حاج آقا جعفری از نیت خود برای همکاری با سایر گروه‌ها و مشورت دادن به آن‌ها نیز می‌گوید: «ان‌شاءالله در آینده نیت گسترش کار و همکاری و راهنمایی برای گروه‌های دیگر در تمام نقاط تهران یا شهرستان‌ها را داریم تا نمایشواره بانوی بی‌نشان در تمام کشور برگزار شود و همه مردم بتوانند آن را ببینند و بهتر و بیشتر با آن آشنا شوند.»
گفتنی است، روضه نمایش «بانوی بی‌نشان» تا ۲۶ آذرماه و هر شب از ساعت ۱۷:۳۰ در بزرگراه امام‌علی (ع) خروجی گلشناس اجرا می‌شود.
