جوان آنلاین: در دو دهه اخیر، واژه اصولگرایی به فرهنگ سیاسی جامعه ایران وارد شد و به مرور استفاده از آن رونقی فراوان یافت. این واژه نمادی از یک اندیشه فراگیر بود که عناصر پایبند به اصول انقلاب و نظام اسلامی را در برمی‌گرفت. تبیین مفهوم این واژه و قلمرو آن یکی از رهیافت‌ها به ساحت سیاست ایران امروز به شمار می‌رود. اثری که هم اینک درصدد معرفی آن هستیم از این مفهوم در اندیشه‌های سیاسی امام خمینی رهبرکبیر انقلاب اسلامی سراغ گرفته است. این پژوهش از سوی مریم سالاری سه‌دران، عباس کاکائی باغچه میشه انجام گرفته و مرکز اسناد انقلاب اسلامی به انتشار آن همت گمارده است. تارنمای ناشر در بسط اهمیت موضوع این کتاب به نکات پی آمده اشارت برده است:
«انقلاب اسلامی ایران در مسیر تکاملی خود، همواره موجد مفاهیم تازه‌ای است که نشان از پویایی آن دارد. مفهوم اصولگرایی هرچند در سال‌های اخیر به یکی از پارادایم‌های انقلاب اسلامی مبدل گشته در گذشته‌ای نه چندان دور با واژه‌هایی دیگری همراه بود یا به گونه‌هایی دیگر از آن یاد می‌شد. هم‌اکنون مفهوم اصولگرایی در ابعاد وسیع‌تری به ویژه در تضاد و تقابل با اندیشه لیبرال دموکراسی فضا‌های جهانی را جست‌وجو می‌کند. اصولگرایی نیز همانند سایر مفاهیم از مکتب امام‌خمینی ظهور کرد و خاستگاه آن انقلاب اسلامی است. اصولگرایی بازتولید ارزش‌های انقلابی و اسلامی در همه زمان‌هاست. انقلاب اسلامی در زیرین‌ترین لایه‌های خود ریشه در نگرش کل‌گرایانه و توحیدی امام‌خمینی دارد و در اندیشه توحیدی رهبر کبیر انقلاب اسلامی یک نگاه سیستمی و یکپارچه به همه عالم از جمله دین و سیاست وجود دارد. در نتیجه ذات حرکت سیاسی و اجتماعی در اندیشه امام‌خمینی توحیدی است و جهت دینی دارد. اصولگرایی رویکردی حداکثرگرایانه به دین است که در آن سعی می‌شود همه پدیده‌های اجتماعی و عرفی در کلیت دینی و توحید تعریف و همه پدیده‌ها در مسیر تربیت انسان ساماندهی شوند. حتی واژه سیاست که تعریف مرسوم آن صرف اعمال قدرت از منظر جامعه‌شناسان سیاسی است، در رویکرد اصولگرایانه جهت اصلاحی و تربیتی به خود می‌گیرد. از این منظر هدف حکومت و سیاست، تربیت انسان برای رسیدن به خدا و تقرب به اوست. هدف از تشکیل حکومت اسلامی در مکتب امام‌خمینی، اجرای احکام اسلام است و به همین دلیل انقلاب اسلامی در مقایسه با سایر انقلاب‌ها از گفتمان مخصوص به خود برخوردار است که آن را از دیگر حرکت‌های مشابه متمایز می‌سازد. بنابراین اصولگرایی در مکتب امام خمینی، در واقع احیای اسلام ناب محمدی است که رکن اصلی آن توحید و رکن دوم آن وحدت مردم براساس محوریت توحید و رکن سوم آن رهبری فقیه جامع‌الشرایط در عصر غیبت امام‌معصوم (ع) است. عناصر و مؤلفه‌های چنین دیدگاهی، به‌طور مفصل در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران ظهور و بروز یافته است که در واقع محصول مبارزات طولانی مردم ایران به رهبری امام‌خمینی و اسقاط رژیم سلطنتی پهلوی به شمار می‌رود. به این ترتیب اصولگرایی در واقع ظهور ماهیت انقلاب اسلامی و مکتب امام‌خمینی است و به یک حزب یا جناح سیاسی خاصی منحصر نمی‌شود. به همین دلیل دارای ویژگی‌های مشخص است که محوریت آن حاکمیت اسلام ناب محمدی و مبارزه با طاغوت‌های داخلی و استکبار جهانی می‌باشد...».
