در روز‌هایی که مقاومت منطقه‌ای علیه اسرائیل، از سوی این رژیم جعلی مورد سبعانه‌ترین حملات قرار گرفته است، احتمالاً مطالعه پژوهشی در باب «علل همگرایی ایران و سوریه» بهنگام قلمداد می‌شود. این اثر توسط حسین شهمرادی تألیف شده و مرکز اسناد انقلاب اسلامی، آن را روانه بازار کتاب کرده است. تارنمای ناشر در اشاراتی کوتاه، موضوع این تحقیق را اینگونه شرح داده است: «با پیروزی انقلاب اسلامی، امواج بیداری اسلامی در منطقه آسیای جنوب‌غربی و شمال آفریقا به پا خاست و محور مقاومت با مرکزیت جمهوری اسلامی ایران در منطقه ایجاد گردید. دیری نپایید که مبارزان مسلمان فلسطین و لبنان، به محور مقاومت پیوستند و دولت سوریه نیز به دلیل اختلافات شدید سیاسی و امنیتی با رژیم اشغالگر قدس، به این محور پیوست. حضور سوریه در محور مقاومت در برابر نظام سلطه، حمایت سوریه از ایران در جنگ با عراق، تحولات منطقه عربی و منافع مشترک ایران و سوریه، از مهم‌ترین دلایل همگرایی ایران و سوریه بوده است. در واقع وجود دشمنان، دیدگاه‌ها و منافع مشترک این دو کشور را به هم نزدیک کرده است. این عوامل، باعث پیدایش راهبرد مشترک بین سوریه و ایران شده است. در شرایط کنونی، سوریه کمر محور مقاومت می‌باشد که اگر از میان برداشته شود، می‌تواند به محور ضدنظام سلطه و امریکا آسیب جدی وارد سازد. از سوی دیگر حمایت ایران برای سوریه، امری حیاتی است و این کشور در شرایط کنونی، بدون ایران نمی‌تواند به حیات خود ادامه دهد و با کمک کشورمان، می‌تواند به عنوان یک کشور تأثیرگذار و راهبردی در منطقه باقی بماند...».
«علل همگرایی ایران و سوریه» در فصلی از خویش، در باب بستر‌های نزدیکی این دو کشور، به این نکات اشارت برده است: «سوریه به دلیل اینکه همواره در صف اول مبارزه با رژیم‌صهیونیستی قرار داشته است، طبعاً همواره از جریان مقاومت علیه این رژیم حمایت می‌کند. مقاومت اسلامی لبنان و فلسطین نیز هم به لحاظ دارا بودن ماهیت ضداسرائیلی و هم به لحاظ تأمین منافع سوریه در لبنان و نیز به دلیل افزایش قدرت و اعتبار سوریه در جامعه عربی و بین‌الملل، از حساسیت و ویژگی خاصی نزد مقامات سوری برخوردار می‌باشند. حمله رژیم‌صهیونیستی به لبنان در سال ۱۹۸۲، موجب تحقیر نظامی سوریه و محدودشدن دایره منافع و کنترل سوریه بر لبنان گشت. شکست‌های سوریه در لبنان و اخراج سازمان آزادی بخش فلسطین که در آن زمان متحد سوریه و تحت محافظت استراتژیک این کشور قرار داشت، ضربات سختی برای این کشور عربی محسوب می‌شد، اما کوشش‌های ایران برای حمایت فعال از لبنانی‌ها، در مقایسه با سکوت عملی جهان عرب، بر ارزش و اعتبار ایران نزد سوری‌ها افزود. به دنبال حادثه ۱۱ سپتامبر و استراتژی امریکا مبنی بر مبارزه با تروریسم و قرار دادن نام گروه‌های مقاومت اسلامی از جمله حماس، جهاد اسلامی و حزب‌الله در لیست سیاه خودنوشته، ایران و سوریه به علت حمایت از جریان مذکور، عملاً مورد اتهام و تهدید امریکا قرار گرفتند، ولی طرفین نه تنها از حمایت خود از جریان مقاومت اسلامی نکاستند، بلکه به شیوه صریح‌تر در جنگ‌های ۳۳ روزه اسرائیل با حزب‌الله، ۲۲ روزه اسرائیل با حماس در غزه و ۵۱ روزه با حزب‌الله، از جریان مقاومت اسلامی حمایتی بی‌دریغ به عمل آوردند...».
