روستای سیور برافراشته بر حاشیه شمالی کوهپایهای دنا از غرب به منطقه چال خرسی، از جنوب به قله دنا و از شرق به دره گچ و از شمال به رودخانه ماربر و کاسه رود مشرف و به دلیل اینکه دارای شرایط خاص زیستمحیطی است، جزو مناطق حفاظتشده است.
محاصره روستای سیور در میان کوهها و درختان سرسبز، شاهکاری بینظیر از خالق هستی، به زیبایی یک کارت پستال به نمایش گذاشته است. بیشتر مردم سیور به کار کشاورزی و دامپروری مشغول هستند. زنبورداری نیز یکی دیگر از راههای درآمد اهالی این روستا محسوب میشود، بنابراین اگر قصد تهیه عسل دارید، طعم ناب و شیرینی را از آن در روستای سیور خواهید یافت. مراتع گل و گیاه سیور که عمده آن پوشیده از انواع گونههای گون و آویشن است، بهترین محل برای پرورش زنبور عسل بوده که البته بیشتر محلهای نگهداری و پرورش کندوها دامنه شمالی قلل در نزدیکی حوض دال است.
داستانهایی که سینه به سینه منتقل شده حکایت از آن دارد که این روستا چندین بار در مکانهای دیگر نزدیک به مکان فعلی بنا شده است که بر اثر سیل و زلزله به کلی از بین رفته و فقط آثار این بناها در مزارع و باغات به وفور به چشم میخورد، ولی از روی سنگنوشتههای قبرستانهای آن میتوان حدس زد که قدمت آن بیش از هزارو ۵۰۰ سال است.
روستای سیور دارای ظرفیت بسیار بالای گردشگری است و از جمله مکانهای دیدنی آن میتوان به تنگ بالا، حوض دال، تنگ رزک، مور، خاراشتر، اتابکی، نعنا دون، بالا زیری، سهران رو، خرسان بزرگ و کوچک، آب اسپید، قلات بزی، ده بالا و آبشار فصلی گودنسه، چشمه کهریز دره باغ و حاشیه رودخانه زیبای ماربر اشاره کرد.
آنچه میتواند بعد از یک گردش جانانه در این روستا از میان روستاهای زیبای اطراف اصفهان، حال شما را حسابی خوب کند، چشیدن طعم میوههای خوشرنگ آن است. سیب، گردو، بادام، گلابی، انگور، هلو، توت قرمز، آلوزرد، زرد آلو، گیلاس، آلبالو، سیب درهای و انواع درختان میوه بومی در روستای سیور یافت میشوند. قدمت روستای سیور به حدود سال پیش میرسد و یک منطقه چهارفصل است، پس هر زمان که به اصفهان رفتید، میتوانید برای بازدید از آن اقدام کنید.