سرویس جامعه جوان آنلاین: طرح رتبه‌بندی معلمان سالهاست که یکی از پرتکرار‌ترین موضوعات و مسائل در نظام آموزشی کشور بود است که در راستای ارتقای شایستگی حرفه‌ای معلمان باید به مرحله اجرا درآید.
همواره در مورد رتبه بندی معملمان بحث بر سر این بود که این رتبه‌بندی به چه شکل و چگونه اجرا شود. از سوی دیگر اجرایی شدن رتبه بندی منجر به به شکوفایی، خلاقیت و کیفیت آموزشی خواهد شد یا نه! بالاخره وعده ده ساله رتبه بندی معلمان از شهریورماه برای همه معلمان اجرایی می‌شود و طبق گفته سخنگوی وزارت آموزش و پرورش و معاون وزیر همه معلم‌ها حتی اگر زیر ۲ سال سابقه خدمت داشته باشند مشمول طرح رتبه بندی می‌شوند.
ماجرای طرح رتبه بندی معلمان
ماجرای طرح به سال ۱۳۹۰ بر میگردد که در آن سال شورای عالی انقلاب فرهنگی سند تحول بنیادین آموزش وپرورش را تصویب کرد و طرح اولیه بر اساس ۴ رتبه شامل مربی معلم، استادیار معلم، دانشیار معلم و استاد معلم تعریف شد تا معلم با هر سابقه‌ای که دارد متناظر با هم‌ردیف خودش در دانشگاه، حداقل ۸۰ درصد حقوق او را دریافت کند.
در روز‌های پایانی سال ۱۳۹۳ کلیات نظام رتبه‌بندی معلمان مجدداً و با تغییراتی اساسی در هیات وزیران در قالب قانون مدیریت خدمات کشوری تصویب و در ابتدای سال ۹۴ در حالی اجرا شد که به اذعان مسئولان آموزش و پرورش، آن چیزی که در قالب مرحله اول طرح رتبه‌بندی اجرا شد، تنها ۱۰ درصد از اصل طرح بوده است.
وعده اجرای مرحله دوم رتبه بندی معلمان در سال ۹۵ و اجرای کامل آن در سال ۹۶ نیر عملی نشد، و در سال ۹۷ نیز با وجود تصویب لایحه در کمیسیون اجتماعی هیات دولت، این بار به بهانه عدم تامین مالی، اجرای این طرح باز هم عملی نشد. اجرای طرح رتبه بندی در نیمه دوم سال ۹۸ و تصویب همزمان افزایش فصل دهم قانون مدیریت خدمات کشوری که موجب حذف رتبه بندی شد، شاهکار اشتباهات در شیوه تصویب و اجرای این طرح را بیش از پیش عیان ساخت.
طبق برنامه ششم توسعه، تدوین نظام رتبه‌بندی معلمان و استقرار نظام پرداخت‌ها بر اساس سند تحول و نقشه جامع علمی کشور باید با تصویب مجلس شورای اسلامی و در قالب بودجه سنواتی صورت گیرد. از آنجایی که اجرایی شدن لایحه محل مناقشه بین کارشناسان بوده است، در نهایت همواره دولت با تخصیص اعتباراتی در بودجه سنواتی و بدون ارائه لایحه به مجلس، رتبه‌بندی معلمان را اجرا می‌کرد. آموزش و پرورش برای اجرای رتبه‌بندی از ظرفیت افزایش فصل دهم قانون مدیریت خدمات کشوری استفاده کرده و در نتیجه اجرای بخشنامه افزایش فصل دهم منجر به حذف رتبه‌بندی و ایجاد فشار روانی بر معلمان شد.
موضوعی که لزوم تهیه و ارسال لایحه نظام رتبه بندی معلمان به مجلس و تصویب آن توسط قانون‌گذار را بیش از هر زمانی جدی‌تر کرد.
ابلاغ لایحه رتبه بندی در سال ۹۹
لایحه رتبه‌معلمان اواخر سال ۱۳۹۹ در دولت تصویب و ۱۷ اسفند همان سال برای طی مراحل قانونی به مجلس ارائه شد. این لایحه یک سال در مجلس شورای اسلامی در دست بررسی قرار داشت و در نهایت تصویب شد و بعد از رفع ایرادات شورای نگهبان به آن، ۱۶ اسفند مورد تأیید شورای نگهبان قرار گرفت و بالاخره هم در اسفندماه توسط رئیس‌جمهور ابلاغ شد.
در واقع لایحه رتبه‌بندی معلمان بعد از کش و قوس فراوان بالاخره از مرحله دولت، مجلس و شورای نگهبان عبور کرد و به تصویب نهایی رسید و مقرر شد که آموزش و پرورش، آیین‌نامه اجرایی آن را تهیه و به دولت جهت تصویب ارائه کند.
متن آیین‌نامه قانون رتبه‌بندی معلمان بعد از یک ماه بررسی کارشناسی، ۲۴ فروردین ماه از طرف وزارت آموزش و پرورش به هیأت دولت ارائه شد.
طبق گفته علی بهادری جهرمی سخنگوی دولت قانون رتبه‌بندی که مطالبه چندین ساله معلمان است، ویژه معلمان رسمی و پیمانی است و آن دسته از معلمانی که ۳۰ سال سابقه خدمت به بالا تا ۳۵ سال دارند نیز از امتیاز بیشتری نسبت به سایر مشمولان برخوردارند. در مجموع هر معلم رسمی و پیمانی با بیش از ۲ سال سابقه کار می‌تواند از مزایای طرح رتبه بندی برخوردار شود.
بر اساس نظام رتبه‌بندی، سنجش صلاحیت معلمان طبق شایستگی‌های عمومی، تخصصی و حرفه‌ای انجام می‌شود. شایستگی‌های عمومی شامل شرایط عمومی استخدام بر اساس مقررات استخدامی مورد عمل، شایستگی‌های تخصصی شامل رشته، مدرک تحصیلی، دانش موضوعی مرتبط با محتوای تخصصی دروس آموزشی و امور تربیتی، روش‌ها و فنون تدریس و هدایت و نظارت آن و شایستگی‌های حرفه‌ای شامل اخلاق حرفه‌ای، توانایی‌ها و مهارت‌های آموزشی، پرورشی و پژوهشی (کاربردی و مساله محور) بر اساس آزمون‌های الکترونیکی می‌شود.
مشمولان در صورت کسب صلاحیت‌ها و داشتن شرایط مربوط، می‌توانند به رتبه بالاتر ارتقا یابند و از مزایای جدول افزایش امتیازات موضوع این تصویب‌نامه برخوردار شوند.
از مزایای طرح، شاخصه‌های سنجش معملمان است که طبق آن شایسته گزینی صورت خواهد گرفت. چنین طرحی علاوه بر مزایای مادی که بهره مندی معلمان را به دنبال دارد موجب خواهد شد تا معلمان خالق ایده‌هایی نو باشند. موضوعی که مزیت آن برای خانواده‌ها و نیز نسل فردا اثرگذار خواهد بود.
