هنوز سه هفته باقیمانده، سه بازی مقابل امارات، کرهجنوبی و لبنان، اما برتری مقابل عراق کار را تمام کرد و ایران مسافر قطر ۲۰۲۲ شد، سریعترین صعود تاریخ فوتبال کشورمان به جام جهانی پنجشنبه شب رخ داد تا ناخودآگاه پرتمان کند به ۲۴ سال قبل و مقدماتی جام جهانی ۱۹۹۸ که با چه مشقتی راهی فرانسه شدیم. هنوز یادمان نرفته وقتی ویرا تهسیگارش را روی زمین انداخت، آن لحظه کمتر کسی باور میکرد که ایران بعد از یک دور جهانگردی آخرین مسافر فرانسه شود، اما اتفاق افتاد و سختترین صعود ایران به جام جهانی رقم خورد و حماسه ملبورن شد یکی از زرینترین برگهای تاریخ فوتبال ایران. صعودی سخت که هرچند جان به لبمان کرد، اما هنوز که هنوز است شیرینترین صعود ایران به جام جهانی است.
با این حال به عقب که برگردیم، صعودهایمان همیشه راحت نبوده و بیشتر به روز آخر کشیده شده، مثلاً صعود به جام ۲۰۱۴ برزیل که در مصاف با کرهجنوبی و آن گل به یادماندنی قوچاننژاد رقم خورد تا سرانجام یک جدال نفسگیر و پرحاشیه به سود ایران تمام شود و کیروش با آن ژست خاصش از سرمربی کرهجنوبی انتقام بگیرد یا صعود به جامجهانی آلمان ۲۰۰۶ که با پیروزی دراماتیک مقابل بحرین در ورزشگاه آزادی رقم خورد و همین برد باعث شد بازی آخرمان مقابل ژاپن تشریفاتی شود. برای حضور در ۲۰۱۸ روسیه هم کارمان قبل از بازی آخر تمام شد. تیم کیروش اینقدر امتیاز جمع کرده بود که حتی تساوی مقابل سوریه در تهران هم نتواند مانعی باشد برای صعود ایران به جام جهانی.
اما قدیمیترها حتماً به یاد دارند خاطره اولین حضور ایران در جام جهانی را. جام جهانی ۱۹۷۸ آرژانتین و تیمی که در آن سالها آقای مطلق فوتبال آسیا بود و به فراتر از قاره کهن میاندیشید. اینگونه بود که صعودش به آرژانتین اینقدر مقتدرانه رقم خورد که کویتیها با بنر تبریک به ایران به جهت صعود به جام جهانی آرژانتین پا به زمین مسابقه گذاشتند و ایران را تا امریکای جنوبی بدرقه کردند.