دکتر احسان رضایی، نویسنده و منتقد ادبی، در کانال تلگرامی خود نوشت: هرچند خبرهای درگذشت در این دو سال دوران همهگیری کرونا آن ابهت سابق را از دست داده است، اما بالاخره مرور سالی که گذشت هنوز سنت رایجی است. این هم مروری است بر قصهها و قصهگوهایی که در این سال میلادی خاموش شدند:
۲۶ ژانویه: لارش نورن (نمایشنامهنویس سوئدی که معمولاً او را همردیف هنریک ایبسن و یون فوسه میدانند.)
۸ فوریه: ژانکلود کریر (فیلمنامهنویس مشهور فرانسوی که از جمله با فیلمنامههایی که برای لوییس بونوئل نوشت مشهور است و نمایشنامهای از روی «منطقالطیر» عطار داشت، ناز دوستان عباس کیارستمی بود و همسر نهال تجدد، پژوهشگر و داستاننویس ایرانی)
۱۴ فوریه: مرید البرغوثی (شاعر فلسطینی که البته داستاننویس هم بود. از او یک روایت خواندنی و درخشان در «همشهری داستان» قدیم به خاطر دارم.)
۲۱ مارس: نوال السعداوی (نویسنده مصری که اینجا بیشتر با کتاب «چهره عریان زن عرب» شناخته شده است، اما اغلب او را بزرگترین داستاننویس زن دنیای عرب میشناسند و اخیراً «خاطرات یک زن پزشک» و «همه سرگشتهایم» او ترجمه شده است.)
۲۵ مارس: بورلی کلییری (نویسنده کودک امریکایی که کارهای متعدد داشت و از جمله مجموعه رامونای او معروف و پرخواننده و خواهان بود.)
۶ می: کنتارو میورا (هنرمند ژاپنی که کتابهای مصور زیادی کشید، از همه معروفتر Berserk به معنای جنون، داستان جنگجویی افسانهای در یک سرزمین خیالی شبیه ارواح قرون وسطی)
۲۳ می: اریک کارل (نویسنده امریکایی کتابهای کودکان که خودش برای این کتابها تصویرسازی هم میکرد و از جمله «کرم گرسنه گرسنه» او بیشتر از ۵۰ میلیون نسخه در سراسر دنیا فروخت و چند ترجمه هم به فارسی دارد.)
۱۳ اکتبر:گری پائلسون (نویسنده امریکایی که از او «تبر» را خوانده بودم، داستان پسربچهای که از یک سقوط هواپیما زنده میماند و باید مثل رابینسون کروزئو فقط با یک تبر دوام بیاورد.)
۲۱ نوامبر: رابرت بلای (شاعر امریکایی که مترجم نرودا و لورکا و همچنین از دوستداران «مثنوی معنوی» بود، اما در ایران اغلب با کتابهای روانشناسیاش «مردِ مرد» و «جامعه نیمهبالغها» شناخته میشود. آثاری که با نثری داستانی به تحول نقشها در زندگی مدرن میپردازد.)
۱۱ دسامبر: آن رایس (نویسنده امریکایی رمان «مصاحبه با خونآشام» که بعداً خودش فیلمنامه فیلم اقتباسی معروف از همین اثر را هم نوشت.)
۲۳ دسامبر: جوان دیدیون (نویسنده امریکایی که داستانهایش بیشتر درباره عشق و مرگ است. از او «سال اندیشه جادویی»، «شبهای آبی» و «نمیتوانم آن هیولا را از سرم بیرون کنم» را خواندیم.)
از بین مرگهای داستانی امسال هم باید یکی به مرگ قریبالوقوع جوزی در زمان «کلارا و خورشید» کازوئو ایشیگورو اشاره کرد که هرچند در طول رمان اتفاق نمیافتد، اما اندوه اطلاع از سرنوشت دخترک با خواننده میماند. مرگ عبدل علی در سریال کرهای «بازی مرکب (Squid Game)» هم افراد زیادی را در سرتاسر جهان گریاند، اما عجیبترین اتفاق داستانی، قطعاً مرگ مأمور ۰۰۷ یا همان جیمز باند معروف در فیلم «زمانی برای مردن نیست» است، چیزی که سرنوشت این جاسوس افسانهای و دنبالههایش را در هالهای از ابهام فرو برده. قرار است اواخر ماه میبعدی، کتاب جدیدی از ماجراهای باند با عنوان «با ذهنی برای کشتن» منتشر شود. این رمان را آنتونی هورویتس مینویسد. باید منتظر ماند و دید آیا این مرگ تراژیک هم مثل باقی دفعات قبلی، حقه جدیدی از باند بوده؟