تکواندو ایران امروز رئیس جدید خود را می‌شناسد. مجمع انتخاباتی فدراسیون تکواندو ایران امروز درآکادمی ملی المپیک برگزار می‌شود و طبق روال چند دوره گذشته باز هم شانس اول تصاحب صندلی ریاست کسی نیست جز سیدمحمد پولادگر!
همانطور که کیانی، سرپرست کوتاه‌مدت فدراسیون وعده داده بود اعضای مجمع انتخاباتی طبق برنامه ۱۵ دی‌ماه گردهم می‌آیند تا برای چهار سال آینده یکی از رشته‌های مدال‌آور ورزش کشور تصمیم‌گیری کنند. از بین ۱۵ نامزد ثبت‌نام کرده، صلاحیت پنج نفر تأیید شده و از بین محمد جمشیدی، حسین حسین‌زاده، سیروس رضایی، هادی ساعی و پولادگر یک نفر انتخاب می‌شود. البته بهتر است بگوییم از بین دو گزینه آخر یک نفر حداکثر آرا را به خود اختصاص می‌دهد.
روز سرنوشت
سرانجام روزی که خانواده تکواندو منتظرش بودند فرا رسید تا تکلیف آینده مشخص شود. اگرچه با اعلام اسامی نامزد‌های نهایی باز هم خیلی‌ها امیدی به آینده ندارند، ولی نمی‌توان بی‌تفاوت از کنار انتخابات فدراسیون تکواندو گذشت. تکواندو یکی از رشته‌های مدال‌آوری است که در سال‌های گذشته بخشی از بار سنگین مدال‌آوری در تورنمنت‌های آسیایی و جهانی را به دوش کشیده است. هوگوپوشان ایران تا قبل از المپیک توکیو و قهرمانی گنج‌زاده در این بازی‌ها، تنها ورزشکاران مدال‌آور رزمی کشور در بازی‌های المپیک محسوب می‌شدند. چند ماه دیگر نیز بازی‌های آسیایی ۲۰۲۲ را در پیش داریم و کاروان ایران باز هم حساب ویژه‌ای روی تکواندو باز خواهد کرد. به همین خاطر برگزاری انتخابات ریاست در موعد تعیین شده را باید به فال نیک گرفت.
انتخاب نهایی
اما بحث اصلی در مورد انتخاب رئیس جدید است. از سال ۷۹ تاکنون تنها یک نفر توانسته بیشترین آرا را در مجامع انتخاباتی تکواندو به خود اختصاص دهد. سیدمحمد پولادگر، رئیس باتجربه‌ای است که گویا خیال ترک صندلی ریاست را ندارد. از بین پنج گزینه نهایی بدون شک رقابت اصلی بین دو نفر است؛ پولادگر و ساعی. نفر اول پنج دوره پیاپی رقیبی نداشته و نفر دوم نیز پرافتخارترین ورزشکار المپیکی کشور محسوب می‌شود. به غیر از رئیس همیشگی، هادی ساعی فعلاً تنها گزینه‌ای است که منتقدان روی او حساب می‌کنند و امیدوارند با آمدنش فصل جدیدی برای تکواندو ایران آغاز شود.
با این حال در حضور پولادگر نمی‌توان شانس زیادی را برای هیچ یک از کاندیدا‌ها قائل شد، حتی برای هادی ساعی. بیشترین آرا در اختیار رؤسای هیئت‌های استانی است و در حقیقت رأی آنهاست که نتیجه انتخابات را مشخص می‌کند. منتها افرادی که در زمان مدیریت پولادگر رئیس هیئت شده‌اند یا دوره ریاست‌شان تمدید شده بسیار بعید است ریسک انتخاب رئیس جدید را بپذیرند.
به سود پولادگر
در بین نامزد‌های نهایی یک نفر از بدنه مدیران فدراسیون است و دو نفر نیز ریاست هیئت‌های استانی را برعهده دارند. سیروس رضایی، عضو هیئت رئیسه فدراسیون و رئیس سازمان لیگ تکواندو رسماً به عنوان گزینه پوششی در انتخابات شرکت کرد و قطعاً نمی‌توان روی او حسابی باز کرد. جمشیدی و حسین‌زاده نیز به ترتیب رئیس هیئت استان‌های قم و خراسان رضوی هستند. در نتیجه آن‌ها نیز جزو گزینه‌های اصلی به حساب نمی‌آیند. می‌ماند هادی ساعی؛ قهرمان المپیک پکن در این مدت برای جلب نظر صاحبان رأی تلاش‌هایی انجام داده تا شاید بتواند پس از سال‌ها رؤیایش را محقق کند، ولی به خاطر همان دلایلی که پیش‌تر عنوان شد شانس او نسبت به پولادگر برای موفقیت در مجمع امروز به مراتب کمتر است.
در عوض همچون چند دوره گذشته پولادگر با خیال راحت به آکادمی ملی المپیک می‌رود. او بعد از ۲۰ سال خوب می‌داند چطور رقبایش را کنار بزند. پولادگر در حالی عزم تصاحب ریاست فدراسیون را دارد که یکی از گزینه‌های معاونت قهرمانی وزیر ورزش نیز محسوب می‌شود. حمید سجادی برخلاف سایر معاونت‌هایش هنوز تکلیف جانشین مهدی علی‌نژاد را مشخص نکرده و تعلل او باعث بروز شایعات زیادی شده است. با اینکه گفته می‌شد پولادگر راهی وزارت ورزش خواهد شد، اما او باز هم ترجیح داد پرقدرت در انتخابات فدراسیون مورد علاقه‌اش شرکت کند.
رئیس باتجربه بیش از دو دهه سکاندار تکواندو ایران بوده است. سیدمحمد پولادگر در دهه نخست مدیریتش تکواندو را به اوج رساند تا این رشته افتخارات و مدال‌های بسیاری در سطح آسیا و جهان کسب کند، اما رفته رفته شیوه سنتی مدیریت پولادگر باعث شد تکواندو در سراشیبی سقوط قرار بگیرد. کسب یک مدال نقره در المپیک لندن شروع ماجرا بود، پس از آن ناکامی تیم مردان در المپیک ریو و در نهایت هم تداوم ناکامی‌ها در المپیک توکیو. اگرچه در این مدت مدال‌ها و عناوین آسیایی و جهانی زیادی به ویترین افتخارات فدراسیون اضافه شده، ولی ناکامی مطلق در بازی‌های المپیک واقعیت تلخی است که متأسفانه نه فدراسیون اهمیتی برای آن قائل شده و نه مسئولان وزارت ورزش! در این مدت انتقاد‌های کارشناسان نیز تأثیری در روند مدیریتی پولادگر ایجاد نکرده، جز اینکه هر روز بر تعداد مخالفان آقای رئیس اضافه شود. او هیچ اعتقادی به تعامل با منتقدان، کارشناسان و پیشکسوتان تکواندو ندارد و همین مسئله اتحاد خانواده تکواندو را زیر سؤال برده است. امروز یک فرصت جدید است برای صاحبان آرا که یکی از دو مسیر موجود را انتخاب کنند؛ رأی دوباره به پولادگر و ادامه همان مدیریت سنتی یا اعتماد به ساعی و فرصت دادن به یک مدیر جوان.
