بیکاری، مشکلات معیشتی، نداشتن شغل و آینده کاری دغدغههایی است که ورزشکاران پارالمپیکی را به شدت رنج میدهد و این مشکلات سالهاست که به قوت خود باقی است. حقوقهای اندک صندوق حمایت از قهرمانان، دادن امتیاز اشتغال به یکی از فرزندان و محقق نشدن وعدهها، گلایههای مشترک بین آنها محسوب میشود. علیرضا مختاری، نایبقهرمان پارالمپیک توکیو، یکی از پارالمینهایی است که دل پری از بیتوجهی و بیمهری برخی مسئولان دارد. مختاری همان پرتابگر وزنهای است که موفق به کسب مدال نقره شد. او در گفتگو با میزان، به بخشی از مشکلات پیش آمده در مسیر مدالآوریاش اشاره کرد: «شرایط در توکیو و در زمان حضورم در پارالمپیک بسیار خوب بود، اما متأسفانه پیش از اعزام بیمهریهایی شد که ناراحتم کرد.» جدا از بحث مشکلات هنگام اعزام کاروان به توکیو، موضوع بیکاری، معیشت و بیمه نیز دغدغه همیشگی مدالآوران از جمله مدالآوران پارالمپیکی بوده و هست. بهرغم تمام وعدههای داده شده، سهمیه اشتغال برای فرزندان مدالآور جانباز و معلول در نظر گرفته شده، نه خودشان! مختاری نایبقهرمان پارالمپیک ۲۰۲۰ با تأکید بر پرداخت حق بیمه ۸۰۰ هزار تومانی اظهار داشت: «از پاداشهایی که به ما قهرمانان تعلق میگیرد متشکرم، اما موضوع اصلی برای ما مشکل مسکن، استخدام و بیمه است. کاش مسئولان به جای این پاداش به ما زمین یا آپارتمان پاداش بدهند تا این مشکلمان حل شود. در مورد بیمه هم ماهی ۸۰۰هزار تومان برای بیمه تامین اجتماعی پرداخت میکنم و امیدوارم در این خصوص نیز مساعدت کنند» ساره جوانمردی دیگر پارالمپیکی است که در توکیو قهرمان شد، اما دغدغههایش به قوت خود باقی است. این بانوی تیرانداز در برنامه بدون تعارف به حقوق یک میلیونی و استخدام نشدنش اشاره کرد: «الان ۱۲ سال است که کارمند قراردادی هستم و استخدام نمیشوم. گفتند فرزندان قهرمانان پارالمپیک استخدام میشوند. این در حالی است که فعلاً بچهای ندارم و الان خودم احتیاج به استخدام دارم. با وجود سه طلای پارالمپیک و یک برنز، ماهانه یک میلیون تومان از صندوق حمایت از قهرمانان حقوق دریافت میکنم!» تبعیض بین حقوق المپیکیها و پارالمپیکیها انتقاد دیگر جوانمردی بود: «المپیکیها سه برابر ما دریافتی دارند. ضمن اینکه آتیهمان نیز تأمین نیست. متأسفانه بیمه هم نداریم.»