سرویس ایثار و مقاومت جوان آنلاین: شهید‌حاج محمد ابراهیم همت را باید یکی از نامدار‌ترین سرداران دوران دفاع‌مقدس دانست که در جریان عملیات‌های بزرگ نقش بسیار مهمی را ایفا می‌کرد. شهید‌همت پیش از شروع جنگ تحمیلی، مسئولیت سپاه پاوه را برعهده داشت و به سبب آشنایی با حاج‌احمد متوسلیان، به لشکر ۲۷ محمد رسول‌الله (ص) آمد و پس از ایشان، به فرماندهی لشکر ۲۷ رسید. شهید‌همت در فرماندهی و سبک زندگی یکی از سرآمد‌ترین فرماندهان دفاع‌مقدس بود. اخلاص، ایمان و صفای وجودی حاج ابراهیم هیچگاه از یاد و خاطره همرزمانش نمی‌رود. سرعت عمل، صلابت، اقتدار و استقامت از مهم‌ترین خصایص ابراهیم همت در صحنه‌های نبرد و زندگی بود. تجمیع صفات خوب انسانی در وجود او، از همت چهره‌ای یگانه ساخت که پس از گذشت سال‌ها از شهادتش هنوز نام او ورد زبان هاست.
شهید‌همت با خود فرهنگ ایثار و اخلاص را به جبهه‌ها آورد. هر جایی که او حضور داشت، صحبت از عطر شهادت و تأثیر اراده و ایمان رزمندگان می‌شد. رزمندگان لشکر ۲۷ با دیدن فرمانده قدرتمندشان، لبریز از شور و اشتیاق می‌شدند و او را الگویی کامل برای خودشان می‌دانستند.
شهید‌همت در سخنرانی‌اش در روز عید قربان در سال ۱۳۶۲ در جمع نیرو‌های لشکر درباره جنگ با دشمن بعثی چنین می‌گوید: «جنگ ما؛ مثل سایر جنگ‌های دنیا نیست. در این جنگ، عامل پیروزی، شمشیر زدن در سایه ایمان و به نیت انجام عمل صالح است؛ عمل صالحی که با تقوا توأم باشد. شرط موفقیت در این جنگ، ایجاد روحیه‌ای آکنده از اخلاص، ایثار، شهادت‌طلبی و شهامت، توأم با صبر و استقامت در نیروها، در تمامی میادین نبرد با دشمن و مواجهه با مشکلات و سختی‌ها.»
فرمانده رشید لشکر ۲۷ در جای دیگر در جمع نیروها به زیبایی چنین عنوان می‌کند: «ما هیچ چاره‌ای نداریم، مگر آنکه در راه خدا بجنگیم؛ فی‌سبیل‌الله! نه به خاطر پول، نه ثروت، نه زن و بچه، نه شهوت، نه هوای نفس، نه مکنت، نه قدرت، نه جاه، نه مقام، نه ریاست. هیچی! ما فقط باید در راه خدا بجنگیم و از خودمان مایه بگذاریم و سخن جالبی که در اول جنگ گفته شد، همان فرموده امام عزیز است که گفت: ما در این جنگ، چون حسین (ع) وارد شده‌ایم و، چون حسین (ع) باید به شهادت برسیم.»
شهید‌حاج‌قاسم سلیمانی، فرمانده نیروی قدس سپاه پاسداران در خصوص شهید همت گفت: «هر وقت شهید‌همت به ذهن من می‌آید، دلم مملو از غصه می‌شود. او فرمانده لشکر پایتخت بود، اما در خیبر آنقدر رزمندگان لشکرش شهید و مجروح شدند که به گردان رسید. گردان را از طلائیه به جزیره مجنون جنوبی منتقل کرد و تبدیل به دسته شد. والله تبدیل به دسته شد؛ یعنی قریب به ۴۰ نفر همت با دسته ماند.»
در جریان عملیات خیبر، همچنان که نیرو‌های ایرانی در برابر ارتش عراق مقاومت جانانه‌ای می‌کردند. در خصوص پاتک‌های شدید دشمن همین بس که فرمانده سپاه سوم عراق در یکی از اظهاراتش گفته بود: «ما آنقدر آتش بر جزایر مجنون فرو ریختیم و آنچنان آنجا را بمباران شدید نمودیم که از جزایر مجنون جز تلی خاکستر چیز دیگری باقی نیست.» به گفته شاهدان عینی و رزمندگان در منطقه عملیاتی طلائیه که عملیات خیبر و رمضان در آنجا انجام شد، به محدوده‌ای باریک، یک میلیون و ۲۰۰ هزار گلوله توپ و خمپاره شلیک شد که تلفات بسیاری را برجا گذاشت.
شهید ابراهیم همت در جریان عملیات خیبر به همرزمانش گفته بود: «باید مقاومت کرده و مانع از بازپس‌گیری مناطق تصرف شده، توسط دشمن شد. یا همه این‍جا شهید می‌شویم یا جزیره مجنون را نگه می‌داریم.»
هنگامی که همت برای بررسی وضعیت جبهه جلو رفته بود، بر اثر اصابت گلوله توپ در نزدیکی‌اش همراه با سید‌حمید میرافضلی، در غروب ۱۷ اسفند ۱۳۶۲ در محل تقاطع جاده‌های جزایر مجنون شمالی و جنوبی سر از بدنشان جدا شد و به درجه رفیع شهادت نائل شدند.
فرمانده وقت سپاه، محسن رضایی در مصاحبه‌ای پس از شهادت حاج ابراهیم همت چنین گفت: «عراقی‌ها حتی جشن گرفتند. در مجله‌ها و رادیو یا تلویزیون‌های‌شان (درست یادم نیست) اعلام کردند که فرمانده یکی از لشکر‌های قوی ایران را کشته‌اند. اولین‌باری که در جنگ به کسی عنوان «سید الشهدا» دادند، در همین خیبر و برای حاج همت بود.»
