عباس آخوندی، وزیری که بحران امروز مسکن در کشور تا حد زیادی نتیجه عملکرد بی عمل اوست، پس از رفتن از وزارت راه و مسکن و شهرسازی تئوریپردازیهای زیادی میکند. او در سخنانی ابتدا گفته: «باید اجازه دهند که یک ایده جدید بیاید. سال ۷۶ بزرگترین اتفاقی که رخ داد این بود که یک ایده جدید آمد و آن ایده گفت که من میخواهم جامعه را بر مدل جامعه مدنی اداره کنم. آن مدل هم الان سوخته است و دیگر کارایی ندارد. میخواهم بگویم که سال ۷۶ که یک ولولهای رخ داد، این یک ایده جدید بود و الان که ۲۳ سال از آن گذشته است همه میتوانند آن را نقد کنند، الان مهم این است که آیا در ۱۴۰۰ اجازه میدهند که یک ایده جدید بیاید، اگر اجازه ندهند که هیچ ایده جدیدی بیاید اتفاق خاصی نمیافتد.»
او در ادامه از این ایده جدید رونمایی میکند و معلوم میشود منظورش از ایده جدید، خودش است: «بحث «ایده ایران» را که خود من مطرح میکنم یک ایده جدید است و با این ایده در ایران، یک گفتمان جدید میتواند شکل بگیرد. این ایده عناصر اقتصادی و سیاسی و امنیتی هم دارد. از نظر من ایده ایران یک ایدهای است که بنیانهای معرفتی دارد و هم تجربه تاریخی در ایجاد نظم اجتماعی اعم از نظم سیاسی و امنیتی، اقتصادی و، اجتماعی و فرهنگی و حتی دفاعی. مهم این است که از آن خوانش معاصر و جدید داشته باشیم».
سخنان آخوندی بیشتر شبیه یکسری واژه ردیف کردنها برای گرفتن ژست تئوری پردازی است، وگرنه کسی که فقط یک فقره از عملکردش وضعیت کنونی مسکن در ایران است، چگونه میتواند دم از ایده جدید بزند؟ او در دولتهای هاشمی و روحانی وزیر مسکن بوده و نیز سال ۸۸ از اعضای اصلی ستاد انتخاباتی میرحسین موسوی بود.