سرویس تاریخ جوان آنلاین: بی‌تردید سیدحسن تقی‌زاده در عداد بحث‌انگیز‌ترین روشنفکران دوران مشروطیت به شمار می‌رود. پایه‌گذاری پاره‌ای مناسبات و روابط - که سالیان طولانی تداوم یافت و تبدیل به رویه گردید- از علل این اهمیت قلمداد می‌شود. در باب زندگی و زمانه وی، آثاری متعدد به رشته تحریر درآمده که پژوهش مورد معرفی، یکی از آنهاست. «مؤسسه فرهنگی قدر ولایت» که این تحقیق را نشر داده است، در مقدمه آن به نکاتی اشاره کرده که ضرورت تولید این دست آثار را روشن‌تر می‌کند: «انقلاب ثابت کرد که آزادی غربی یعنی آزادی انسا ن‌ها در چارچوب تفکرات و قالب‌های ساخته غرب و اگر ملتی براساس باور‌های خود و فرهنگ ملی خود بخواهد در جزئی‌ترین مسئله مثل نوع پوشش از خود حرکت و انتخاب داشته باشد اینجا آزادی مفهومی ندارد. حتی در غرب اجازه نمی‌دهند مردم تبعه خودشان براساس نوع باور مذهبی پوشش خود را انتخاب کنند! انقلاب ثابت کرد ادعا‌های حقوق بشر، عدالت، توسعه و همزیستی و کلمات به ظاهر مقدسی اینچنین تنها در دایره منافع غرب پذیرفته می‌شوند. تازه اذهان بیدار شده است که غرب خود را مجاز می‌داند بر یافته‌ها و باور‌های غیرانسانی خود تعصب بورزد آن هم تعصبی کورکورانه، اما ملل دیگر حق ندارند بر حقایق تاریخی و باور‌های منبعث از وحی الهی پایبندی نشان دهند! تازه اذهان بیدار شده است که ادعا‌های غرب برای حذف مرزبندی‌های فکری و عقیدتی نه برای ساختن جهانی آباد و برادر است بلکه برای حفظ فاصله‌ای است که بر اثر استعمار و استثمار بین آنان و دنیای توسعه‌نیافته ایجاد شده است و برای جلب منافع نامشروعی است که آنان را هر روز قوی‌تر و ثروتمندتر و کشور‌های جهان سوم را روزبه‌روز ضعیف‌تر و فقیرتر می‌سازد.
پنجاه سال روشنفکران بر این کشور حکومت کردند و همه آبرو و حیثیت و باور و فرهنگ این ملت را به پای جهان‌وطنی فراماسون بین‌المللی و صهیونیست‌های جهانخوار قربانی نمودند ولی از آن وعده‌ها خبری نشد و جز وابستگی تمام و کمال در تمامی زمینه‌ها به غرب، سوغاتی برای این مردم نیاوردند. در سایر کشور‌های مسلمان وضعیت از همین قرار است. بنابراین بی‌اعتقادی به حفظ مرز‌های فرهنگی و باور‌های اعتقادی از شاخص‌های تفکر و عملکرد روشنفکران است. در مسیر زندگی روشنفکران همواره شاهد بی‌پروایی در شهوات و عیش و نوش دنیایی و هتک حریم احکام دین و بهره‌جویی شخصی از منافع و ثروت‌های ملت هستیم. مشاهده می‌کنیم که در جریان واگذاری امتیازات و عقد قرارداد‌های خائنانه به بیگانگان، رشوه‌گیری از سوی روشنفکران امری عادی است، ارتباط خارج از مرز‌های عقیدتی با بیگانگان که به خصوص در زندگی سیدحسن تقی‌زاده یک وجه شاخص به خود می‌گیرد از ویژگی‌های آنان شمرده می‌شود. سیدحسن تقی‌زاده در ارتباط با افراد هرگز پایبند احکام الهی و تقوا نبود، با بهایی می‌نشست و می‌خورد و زندگی می‌کرد، با روگردانندگان از دین و ملحدان همنشینی می‌کرد و با آن‌ها که هیچ مرزی برای انسان نمی‌شناختند مصاحبت می‌کرد و این هتک حریم واجبات و محرمات الهی در سایه تسامح و تساهل القایی غرب امکان می‌یافت.
حضرت امام خمینی (قدس‌سره) که احیاگر حضور دین و تفکر دینی در تمامی عرصه‌های بشری است نشان دادند که انسان مسلمان و پایبند به تمامی احکام الهی حتی در جزئیاتی مانند مستحبات و مکروهات می‌تواند در جهان متمدن و پیشرفته از لحاظ علمی و تکنیکی و مرفه از لحاظ ابزار‌ها و امکانات زندگی، قوی‌ترین و کارآمدترین و منطبق‌ترین نظام‌ها را با نیاز‌های پیچیده زمان ایجاد کند و با تقدس باور‌های دینی و ارزش‌های الهی، جامعه‌ای با تقوی، پاک، متعالی و در عین حال پیشرفته، عالم، متفق و یکپارچه و منسجم و عادلانه به‌وجود آورد که با تمام دنیا برخورد مکتبی داشته باشد.»
