سرویس فرهنگ و هنر جوان آنلاین: مقام معظم رهبری صبح دیروز پس از اینکه به مناسبت روز درختکاری و هفته منابع طبیعی، دو اصله نهال میوه غرس کردند، در سخنانی با تأکید بر دعای هفتم صحیفه سجادیه عنوان کردند: دعای هفتم صحیفه سجادیه دعای بسیار خوب و خوشمضمونی است که میتوان با این الفاظ زیبا و با توجه به معانی آن با پروردگار سخن گفت. متن دعای هفتم صحیفه سجادیه که دیروز رهبر انقلاب خواندن آن را به مردم توصیه کردند به شرح زیر است:
ترجمه دعای هفتم:ای آن که گرهِ کارهای فرو بسته به سر انگشت تو گشوده میشود وای آن که سختی دشواریها با تو آسان میگردد وای آن که راه گریز به سوی رهایی و آسودگی را از تو باید خواست.
سختیها به قدرت تو به نرمی گرایند و به لطف تو اسباب کارها فراهم آیند. فرمانِ الهی به نیروی تو به انجام رسد و چیزها، به اراده تو موجود شوند و خواستِ تو را، بیآنکه بگویی، فرمان برند و از آنچه خواستِ تو نیست، بی آنکه بگویی، رو بگردانند. تویی آن که در کارهای مهم بخوانندش و در ناگواریها بدو پناه برند. هیچ بلایی از ما برنگردد مگر تو آن بلا را بگردانی و هیچ اندوهی بر طرف نشود مگر تو آن را از دل برانی.ای پروردگار من، اینک بلایی بر سرم فرود آمده که سنگینیاش مرا به زانو درآورده است و به دردی گرفتار آمدهام که با آن مدارا نتوانم کرد. این همه را تو به نیروی خویش بر من وارد آوردهای و به سوی من روان کردهای. آنچه تو بر من وارد آوردهای، هیچ کس باز نَبَرد و آنچه تو به سوی من روان کردهای، هیچ کس برنگرداند. دری را که تو بسته باشی، کس نگشاید و دری را که تو گشوده باشی، کس نتواند بست. آن کار را که تو دشوار کنی، هیچ کس آسان نکند و آن کس را که تو خوار گردانی، کسی مدد نرساند. پس بر محمد و خاندانش درود فرست.ای پروردگار من، به احسانِ خویش دَرِ آسایش به روی من بگشا و به نیروی خود، سختی اندوهم را درهم شکن و در آنچه زبان شکایت بدان گشودهام، به نیکی بنگر و مرا در آنچه از تو خواستهام، شیرینی استجابت بچشان و از پیشِ خود، رحمت و گشایشی دلخواه به من ده و راه بیرون شدن از این گرفتاری را پیش پایم نِه و مرا به سبب گرفتاری، از انجام دادنِ واجبات و پیروی آیین خود بازمدار.ای پروردگارِ من، از آنچه بر سرم آمده، دلتنگ و بیطاقتم و جانم از آن اندوه که نصیب من گردیده، آکنده است و این در حالی است که تنها تو میتوانی آن اندوه را از میان برداری و آنچه را بدان گرفتار آمدهام دور کنی. پس با من چنین کن، اگر چه شایسته آن نباشم،ای صاحب عرش بزرگ.